«Τώρα αισθάνομαι και καλά και περίεργα, γιατί έκλεισα τα 80 και δεν αισθάνομαι 80, αισθάνομαι όπως πάντα. Είναι περίεργο. Αισθάνομαι ότι στα χρόνια που περνάνε αλλάζουν πρακτικά κάποια πράγματα, αλλά το μέσα παραμένει ίδιο. Και αυτό είναι μια πολύ αισιόδοξη ματιά στη ζωή. Έτσι αισθάνομαι» έλεγε στη Φωτεινή Τσαλίκογλου και στην εκπομπή «Το μαγικό των ανθρώπων» (ΕΡΤ) στις 26 Δεκεμβρίου 2019, η σπουδαία, πολυβραβευμένη Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών.
«Χρωστάω όλο αυτό που είμαι στην αναπηρία»
«Η αρχή της ζωής μου είναι μια αναπηρία. Έπιασα ένα μικρόβιο που μετά μου έφαγε τα κόκαλα και η τραγική ειρωνεία είναι ότι αν είχα γεννηθεί ένα χρόνο αργότερα, θα είχε εφευρεθεί η πενικιλίνη και με μια ένεση θα ήμουν τελείως εντάξει. Αλλά από την άλλη μεριά έχω απόλυτη συναίσθηση ότι χρωστάω όλο αυτό αυτό που είμαι και όταν λέω είμαι, εννοώ τον ψυχισμό, το χρωστάω στην αναπηρία γιατί ο άνθρωπος από φύση, από ένστικτο, αντιδρά στο αρνητικό της ζωής και αυτό φέρνει το θετικό, ακόμα πιο θετικό. Ενώ είχα συνείδηση ότι κούτσαινα, γιατί εκτός από το πόδι είναι και το αριστερό μου χέρι ανάπηρο. Όλη την αριστερή μου μεριά, την είχε φάει το μικρόβιο. Αυτό ήταν για μένα φυσιολογική ζωή. Και δεν θυμάμαι ποτέ να ήμουν τρομαγμένη από την αναπηρία μου. Είναι κάτι με το οποίο γεννήθηκα».
[...] «Έχεις ενστικτωδώς πλέον προσαρμόσει την ψυχολογία σου σε αυτήν την κίνηση, σου φαίνεται τελείως φυσιολογικό. Και βέβαια ξέρεις ότι δεν είσαι ηλίθια γιατί ψυχολογικά και κινητικά, είναι αυτό που έχεις γνωρίσει. Δεν γνώρισα κάτι άλλο. Έτσι είναι η ζωή. Κάθε πράγμα, παίρνεις και δίνεις».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Δημοσία δαπάνη η κηδεία της Κατερίνας Αγγελάκη - Ρουκ, θα ταφεί στην Αίγινα
Πέθανε η σπουδαία ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ
«Έχει φύγει το ‘θα’ από τη ζωή μου»
[...] «Έχει φύγει το ”θα” από τη ζωή μου. Γιατί ζούμε τη ζωή μας με πολλή φυσικότητα και το ”θα”. Τι θα κάνω αύριο, τι θα κάνω του χρόνου, τι θα σπουδάσω. Θα, θα, θα...Εμένα το ”θα” δεν είναι περισσότερο από μια εβδομάδα, ένα μήνα. Δεν πρέπει να είναι. Κι αυτό είναι λίγο τρομακτικό, να βγάλεις την αίσθηση και την έννοια του μέλλοντος από την ζωή σου. Και να χαίρεσαι την κάθε στιγμή. Αυτό, το κάνω».
«Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα»
Το ποίημα του τίτλου της γνωστής (και αγαπημένης) ποιητικής συλλογής της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ «Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα» (Καστανιώτης, 2005) τελειώνει με τους στίχους «να φεύγουν τα περιττά λέω / να μπω στον ουρανό του τίποτα / με ελάχιστα».
«Ποτέ τόσα ερωτήματα δεν βάραιναν τα ποιήματα» λέει σ′ ένα ποίημα, και τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά, ούτε καν φιλοσοφικά· είναι υπαρξιακά και η ύπαρξη είναι τόσο απλή όσο και η ποίηση: ή υπάρχει ή δεν υπάρχει.
Η Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ διαβάζει το υπέροχο ποίημα της: