Με την απόσταση που δίνει ο χρόνος, περισσότερο σίγουρη παρά ποτέ για τις επιλογές της, αλλά και «πάρα πολύ ευγνώμων» που μπήκε σε τόσο βαθιά νερά -τα λόγια δικά της.
Δύο μήνες μετά τον τελικό της Eurovision, η Κατερίνα Ντούσκα -αλλιώς, Katerine Duska- μιλά στη HuffPost με αφορμή το πρώτο live της την Τετάρτη 17 Ιουλίου, στην Τεχνόπολη, όπου δίνει ραντεβού μαζί με τους Minor Project και την Matina Sous Peau σε μία «Full Moon Fiesta».
Τα τελευταία πέντε λεπτά πριν εμφανιστεί στη σκηνή του τελικού, η απάντηση στην ερώτηση αν θα το έκανε ξανά, η τεράστια κλίμακα μίας τέτοιας διοργάνωσης, η διαδικασία της αρένας -κατά κυριολεξία- και το «δεν προλαβαίνεις ποτέ να ζεσταθείς. Τρία λεπτά, τέλος. Ό,τι έχεις να δώσεις είναι μέσα σε τρία λεπτά. Δεν είναι συναυλία», το αγγλόφωνο ρεπερτόριο που αναγκαστικά τη στέλνει εκτός Ελλάδας επειδή «δεν μπορούμε να βρούμε ούτε παραγωγούς σ′ αυτό το είδος μουσικής», αλλά και η για πάντα επιστροφή στα πάτρια.
Η ταλαντούχα Ελληνοκαναδέζα τραγουδοποιός που γνωρίσαμε πριν από λίγα χρόνια με το «One in a Million» και τη διασκευή της στο «Do I Wanna Know» των Arctic Monkeys (που έχει ξεπεράσει τις 2.000.000 προβολές στο YouTube), η Κατερίνα που η φωνή της μας θύμισε από την πρώτη στιγμή την αξέχαστη Έιμι Γουάινχαουζ, η νεαρή καλλιτέχνις που συναντήθηκε μουσικά με καλλιτέχνες όπως η LP, ο Albin Lee Meldau, ο Tom Baxter, η Yasmine Hamdan, o Oddisee, οι Kadebostany, μιλά για τους έξι μήνες που άλλαξαν τη ζωή της και τη μεγάλη περιπέτεια που μόλις αρχίζει.
-Το πρώτο live είναι ακριβώς δύο μήνες από τον τελικό της Eurovision.
Ουσιαστικά ναι, είναι το πρώτο live. Μου αρέσει τρελά σαν ιδέα ότι θα τραγουδήσω κάτω από το φως της πανσελήνου -νομίζω όλοι οι άνθρωποι ελκύονται από το φεγγάρι- όπως τρελαίνομαι και για συναυλίες open air, σε ανοιχτούς χώρους. Μου αρέσει πολύ το concept και χαίρομαι που το κρατάει η Τεχνόπολη. Δεν έχουμε πολλές μεγάλες σκηνές στην Ελλάδα και το όνειρο μου είναι να περάσω απ′ όλες -τουλάχιστον μία φορά. Έχω παίξει στην Τεχνόπολη, ποτέ όμως μέχρι τώρα σαν headliner. Οπότε χαίρομαι απίστευτα και νιώθω ότι επειδή όλο αυτό που έζησα ήταν ό,τι πιο δύσκολο έχω βιώσει (και νομίζω ό,τι πιο δύσκολο μπορεί να βιώσει οποιοσδήποτε καλλιτέχνης, για να είμαι ειλικρινής), αυτό τώρα μου φαίνεται....
-... Παιχνίδι.
Ναι -ο,τιδήποτε μετά από αυτό το διάστημα.... Είμαι πολύ αγχώδης άνθρωπος και πλέον έχω αρχίσει να αγχώνομαι πολύ λιγότερο. Το έζησα σε μία τεράστια κλίμακα.... Τερματίστηκε. Όταν περνάς κάτι τέτοιο όλα μετά σου φαίνονται πολύ πιο ήπια. Οπότε το live στην Τεχνόπολη, εδώ, στο «σπίτι» μου, στην πόλη μου, με γνώριμα πρόσωπα -και μέσω των κοινωνικών δικτύων, που υπάρχει και ένα interaction, μία διάδραση- ναι, το σκέφτομαι και ανυπομονώ.
-Το πρόγραμμα που έχεις ετοιμάσει;
Τραγούδια δικά μου, πρωτότυπα και διασκευές τραγουδιών που αγαπώ πάρα πολύ. Νιώθω ότι κλείνει ένας κύκλος με αυτή τη συναυλία, γιατί αυτό το διάστημα ετοιμάζω τον νέο δίσκο, ήμουν Λονδίνο πριν από λίγες εβδομάδες, ολοκλήρωσα το γράψιμο των νέων κομματιών. Οπότε θα πω κάποια τραγούδια μου που ενδεχομένως δεν ξαναπώ στο άμεσο μέλλον -κάτι που θα το έλεγα συνολικά για το πρόγραμμα στην Τεχνόπολη.
-Θα παίξεις κομμάτια από το καινούργιο άλμπουμ;
Όχι, δεν θέλω να κάνω spoil, να τα «κάψω». Θέλω να παρουσιαστούν σωστά. Αλλά θα παίξω δικά μου τραγούδια που συνέχεια πειράζουμε, δεν έχουν καμία σχέση με τις εκτελέσεις του δίσκου -το ’χω λίγο αυτό το μικρόβιο, βαριέμαι πολύ εύκολα- και κάποιες διασκευές που δεν έχουν ακουστεί.
-Γιατί στο Λονδίνο και όχι στην Αθήνα;
Πολύ ειλικρινά επειδή δεν αισθάνομαι ότι μπορώ να γράψω στην Αθήνα -στο ρεπερτόριο αυτό. Στενοχωριέμαι που το λέω, όλα αυτά τα χρόνια που δούλευα στην Αθήνα δούλευα μόνη μου. Έγραφα πάντα μόνη και αυτό δεν είθισται στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Κανείς δεν γράφει μόνος του. Για την ακρίβεια, τα πιο εμπορικά τραγούδια, τα μεγαλύτερα hits, κατά μέσον όρο έχουν 13 - 15 τραγουδοποιούς σαν credits. Με αφορμή τη Eurovision, έγραψα ένα τραγούδι με τον Leon of Athens, που είναι ένας πολύ δικός μου άνθρωπος, ένας στενός συνεργάτης και ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω πολύ, με τον οποίον κινούμαστε σε παρόμοια μουσικά μονοπάτια. Είχα συνεργαστεί με τον Ντέιβιντ Σνέντον στο «Better Love», το τραγούδι της Eurovision, τον οποίον επίσης υπέρ-θαυμάζω, (έχει γράψει τραγούδια για τη Λάνα ντελ Ρέι, τον Λιούις Καπάλντι -το Lost On You ήταν νούμερο 1 παντού- τον Mika, τους Hurts). Ο Ντέιβιντ είναι υπέροχος άνθρωπος και ιδανικός συνεργάτης. Και με το που το έζησα αυτό, με το «Better Love», που πραγματικά για μένα ήταν ένα στοίχημα, δεν είχα ξαναγράψει ποτέ με άλλους- ερωτεύτηκα τη διαδικασία. Γιατί λειτούργησε πάρα πολύ καλά. Δεν το περίμενα. Έκτοτε είπα, θέλω να γράφω συνέχεια με άλλους. Στο Λονδίνο πήγα για να γράψω με τον Ντέιβιντ. Και ήταν η καλύτερη δημιουργικά εβδομάδα της ζωής μου -μέχρι στιγμής. Αλήθεια! Και ανυπομονώ γι′ αυτό το υλικό. Αλλά είναι κι αυτό τρομερή τύχη. Εννοώ να έχεις τόση χημεία με έναν συν-δημιουργό. Μπορεί να το ψάχνεις μια ζωή και να μην το βρίσκεις. Οπότε και για τον Leon of Athens και για τον Ντέιβιντ νιώθω πολύ τυχερή.
“Όπου μέσα σε όλο αυτό τον χαμό, εσύ πρέπει να διατηρήσεις ένα state of mind πολύ συγκεκριμένο, να είσαι ζεν”
Δυστυχώς στην Ελλάδα, σε αυτό που κάνω, σε ένα αγγλόφωνο ρεπερτόριο το οποίο θέλω να στέκεται σε μία παγκόσμια σκηνή -αυτό είναι το όνειρο μου, αυτός είναι πάντα ο στόχος μου- επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό το είδος, άρα δεν εξάγεται, δεν μπορούμε να βρούμε ανθρώπους. Και δεν μπορούμε να βρούμε ούτε παραγωγούς σ′ αυτό το είδος μουσικής. Αναγκαστικά πρέπει να φύγω για να δημιουργήσω το υλικό.
-Εννοείς, να πηγαίνεις και να έρχεσαι.
Να πηγαίνω και να έρχομαι γιατί δεν θέλω να μην δραστηριοποιούμαι στην Ελλάδα και επίσης, επειδή θέλω να είμαι σ′ αυτή τη φουρνιά, τη γενιά δημιουργών που φέρνει και πράγματα απέξω. Το θέλω και αισθάνομαι ότι το έχει πολύ ανάγκη η Ελλάδα. Είναι μία ελπιδοφόρα περίοδος, ακριβώς γι′ αυτόν τον λόγο, επειδή τόσα παιδιά φεύγουν και επιστρέφουν φέρνοντας νέο αέρα.
-Το μονοπάτι σου το είχες βρει από τα πρώτα κιόλας βήματα, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι η εμπειρία της Eurovision ήταν καθοριστική για τις αποφάσεις σου.
Πάρα πολύ! Είναι μία τεράστια ευκαιρία και πέρα από την τιμή του να εκπροσωπείς τη χώρα σου, θεωρώ ότι για κάθε καλλιτέχνη η γνώση που προσφέρει είναι ανεκτίμητη. Αυτά που μαθαίνεις μέσα σε έξι μήνες, μπορεί σε άλλη συνθήκη να χρειαζόσουν πόσα -δέκα χρόνια για να τα μάθεις; Συμπυκνωμένη γνώση που δεν θα μπορούσα να πάρω από καμία σχολή. Θα έπρεπε να έχω πίσω δουλειά είκοσι ετών για να νιώθω τόσο έμπειρη.
-Πάμε δύο μήνες πριν: Τελικός Eurovision, λίγο πριν την εμφάνιση σου. Όπως σε κάθε τηλεοπτικό σόου στις οθόνες όλα συμβαίνουν «μαγικά», αλλά εσύ πώς ήσουν εκείνα τα τελευταία πέντε λεπτά;
Ουσιαστικά αυτό που κάνεις τα τελευταία λεπτά πριν είναι να συνδέεσαι, το τεχνικό μέρος. Πρώτα βάζεις ακουστικά, μετά σου δίνουν ένα μικρόφωνο, μετά σε πάνε σε ένα δωματιάκι όπου βλέπεις τον προηγούμενο καλλιτέχνη που τραγουδάει. Όπου μέσα σε όλο αυτό τον χαμό, εσύ πρέπει να διατηρήσεις ένα state of mind πολύ συγκεκριμένο, να είσαι ζεν.
“Το μεγάλο κοινό από την τηλεόραση βλέπει, αλλά παράλληλα έχεις και 10.000 ανθρώπους μπροστά σου”
Αναπνοές -πολύ σημαντικό αυτό- και προσπάθεια να απομονωθείς, να συγκεντρωθείς. Ξεκινάει όλο αυτό και είναι περίεργο γιατί, όπως είπες, είναι τηλεοπτικό. Το μεγάλο κοινό από την τηλεόραση βλέπει, αλλά παράλληλα έχεις και 10.000 ανθρώπους μπροστά σου. Οπότε έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αυτό. Προσωπικά, στο κοινό της αρένας απευθυνόμουν. Αλλά παράλληλα, πρέπει να απευθύνεσαι και στην τηλεόραση. Έχω μεγάλο σεβασμό για κάθε καλλιτέχνη που μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο. Ανεξαρτήτως αισθητικής, ανεξαρτήτως μουσικής. Κι εγώ, όταν ήμουν έξω από το χορό, μπορούσα να κρίνω τόσο εύκολα.... Όλα αυτά που ξαφνικά ένας τηλεθεατής θεωρεί δεδομένα -δεν ξέρει και είναι κατανοητό- απαιτούν πολλή δουλειά -ακόμη και η παραμικρή λεπτομέρεια. Είναι πολύ απαιτητική διαδικασία. Και δεν προλαβαίνεις ποτέ να ζεσταθείς. Τρία λεπτά, τέλος. Ό,τι έχεις να δώσεις είναι μέσα σε τρία λεπτά. Δεν είναι διαδικασία συναυλίας, όπου ξεκινάμε λέμε το πρώτο κομμάτι και μετά μπαίνουμε στο δεύτερο και έχεις μία πορεία μιάμισης ώρας ή δύο ωρών για να αφήσεις το στίγμα σου.
Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων για το ότι μπήκα σε τόσο βαθιά νερά. Ήμουν πάρα πολύ συνειδητοποιημένη και δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Γιατί πραγματικά νιώθω πιο ολοκληρωμένη επαγγελματίας από ποτέ, πιο δυνατή σαν καλλιτέχνιδα από ποτέ. Κερδίζεις πάρα πολλά από αυτή την εμπειρία, ανεξαρτήτως θέσης -γιατί είναι ένας διαγωνισμός. Είναι λάθος να ξεκινάς και να λες θα το κάνω ντε και καλά για την πρωτιά. Υπάρχει ένα ολόκληρο ταξίδι με απίστευτα δώρα, που ενδεχομένως είναι ανώτερα, πιο σημαντικά, από τη θέση.
-Συνάντησες τη Μαντόνα;
Δεν μπορούσε κανένας να τη συναντήσει. Ήταν σε απόσταση μερικών μέτρων όταν έδινε τη συνέντευξη της και είπε κάτι που εκείνη τη στιγμή όντως συγκινήθηκα, γιατί μέσα στην όλη πίεση ήταν πολύ ωραίο να το ακούς από έναν επαγγελματία σαν τη Μαντόνα, ότι όλοι εσείς εδώ μέσα που έχετε περάσει στον τελικό είστε νικητές. Έχετε δουλέψει σκληρά κι έχετε κάνει πολλές θυσίες -γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει αυτό.
-Θα το έκανες ξανά;
Δεν θα το έκανα ξανά. Δεν είμαι καλλιτέχνης διαγωνισμού. Δεν θέλω να κάνω καριέρα στους διαγωνισμούς. Για μένα είναι once in a lifetime. Μια φορά στη ζωή το κάνεις. Έχω αποκομίσει υπέροχα πράγματα, με γνώρισε πάρα πολύς κόσμος, συνδέθηκε μαζί μου κόσμος -αυτός ο κόσμος είναι ακόμη μαζί μου και ελπίζω να είναι και στα επόμενα μου βήματα- και όπως είπα, η γνώση είναι ανεκτίμητη. Επίσης, η πορεία που έκανε το τραγούδι, ανεξαρτήτως του διαγωνισμού, ήταν σπουδαία, μπήκε σε 50 charts παγκοσμίως. Στο spotify το κοινό της Ελλάδας ήταν δέκατο. Την επομένη μέρα όταν επέστρεφα και έπρεπε να επεξεργαστώ όλα αυτά, τη θέση μας και κάπως να κάνω τον απολογισμό μου, παράλληλα συνέβαιναν όλα αυτά τα καλά. Είναι πολύ περίεργη η ζωή. Αυτό σου προσφέρει το άνοιγμα, από κει και πέρα είναι τι κάνεις εσύ στη ζωή. Υπάρχουν νικητές που δεν τους έχουμε ξαναδεί και άλλοι που έχουν βγει τελευταίοι και συνεχίζουν.
-Πώς διαχειρίστηκες την ξαφνική δημοσιότητα;
Υπήρχαν περίοδοι που δεν σήκωνα τηλέφωνα, έκανα πολύ επιλεκτικές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές, δεν μ′ ενδιέφερε ποτέ να είμαι σελέμπριτι. Δεν κάνω μουσική γι αυτό τον λόγο. Ένα από τα σχόλια που μου έκαναν είναι ως προς το πώς το διαχειρίστηκα. Δεν ήθελα ποτέ να γίνω τηλεοπτικός μαϊντανός. Όταν τελείωσε ο διαγωνισμός δεν με ενδιέφερε να εμφανίζομαι σε εκπομπές - που θα μπορούσα, είχα τις προτάσεις. Ήθελα όλα αυτό να είναι για τη μουσική. Εκτιμώ πολύ το ενδιαφέρον, αλλά θεωρώ ότι είναι στο χέρι κάθε καλλιτέχνη να το διαχειριστεί και νομίζω ότι το κοινό παίρνει το μήνυμα. Καταλαβαίνει ότι θέλεις να έχεις μία ιδιωτική ζωή, ότι θέλεις να έχεις κάποιες αποστάσεις και το σέβεται. Με αναγνωρίζει κόσμος, αλλά και πάλι όποτε μου απευθύνεται, στον δρόμο, το κάνει για παράδειγμα, με ευγένεια και διακριτικότητα. Νομίζω ότι αυτό το κατακτάς με την προσωπική σου στάση.
-Και οι γονείς σου; Όταν γύρισες στο σπίτι με την πρόταση του Δημήτρη Παπαδημητρίου, τι σου είπαν;
Οι γονείς μου ζουν στον Καναδά. Οπότε όλο αυτό το διάστημα το ζούσαν από απόσταση. Φαντάζομαι ότι ήταν περίεργο και για κείνους... Γιατί μάθαιναν μέσω των media τι συνέβαινε πιο γρήγορα από ό,τι θα μάθαιναν από εμένα -εννοώ, με τους ρυθμούς που είχα και με τη διαφορά ώρας που έχουμε με τον Καναδά. Νομίζω ότι οι γονείς μου μου έχουν πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη, ήμουν πάντα....
-... Καλό και συνεργάσιμο παιδί;
Πάντα, από μικρή, ήμουν άτομο με άποψη. Ο δικός μου τρόπος, ας πούμε. Μπορεί πολύς κόσμος να με γνώρισε μέσω του διαγωνισμού, αλλά κινούμαι σε αυτόν τον χώρο πολύ ενεργά εδώ και έξι χρόνια. Με μία δισκογραφική από πίσω μου, έχω παίξει σε μεγάλες σκηνές, έχω βγάλει δικά μου τραγούδια, δίσκο, έχω μία πορεία. Μικρή μεν, αλλά μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα είχα δώσει συνεντεύξεις, είχα διαχειριστεί τα Μέσα -δεν ήταν στη Eurovision η πρώτη φορά. Και επειδή οι γονείς μου με έχουν δει πως δουλεύω, δεν το φοβήθηκαν. Ήξεραν ότι ξέρω πώς να κινηθώ. Μου είχαν εμπιστοσύνη και είναι πολύ περήφανοι για μένα.... Και δεν απάντησα αμέσως. Μου πήρε έναν μήνα. Ήθελα να το σκεφτώ πολύ καλά, να το ζυγίσω. Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου να πάω στη Eurovision, δεν το είχα σκεφτεί καν. Στην αρχή ήμουν σοκαρισμένη. Είχα πει στον κ. Παπαδημητρίου, γιατί εμένα; Αλλά μεταξύ άλλων, έψαξα και κάποια κομμάτια, όπως το νικητήριο του Πορτογάλου πριν από δύο χρόνια, ένα τραγούδι τζαζ, τύπου Χένρι Μαντσίνι.
-Όταν ήσουν μικρή έβλεπες Eurovision;
Πολύ μικρή όχι, γιατί ζούσα στον Καναδά. Όταν ήρθα στην εφηβεία μου παρακολουθούσα επειδή κάθε τηλεόραση σε κάθε σπίτι ήταν συντονισμένη στον τελικό του διαγωνισμού. Αυτό έπαιζε στην οθόνη. Οπότε είχα παρακολουθήσει και είχα μία εικόνα. Αλλά δεν το είχα ποτέ φανταστεί σε αυτό το πλαίσιο.
Επίσης, στην εφηβεία μου δεν μπορούσα να με φανταστώ σε ένα talent show - reality όπως ήταν το Fame Story, για παράδειγμα. Δεν κρίνω καθόλου τους ανθρώπους που το έκαναν, για μένα ήταν κάτι το εφιαλτικό να είναι σε ένα σπίτι με κάμερες όλο το 24ωρο. Πλέον, επειδή έχει γίνει κανόνας σχεδόν η τηλεοπτική εκδοχή των πάντων -με το τραγούδι, τη μαγειρική, το σχέδιο μόδας- όλα είναι reality talent, αλλά πια με άλλη φόρμα. Μπορείς να πας στο X Factor και στο Voice, δεν είναι αυτό που ήταν το Fame Story.
Στη Eurovision είναι αλλιώς, πηγαίνεις με ένα τραγούδι δικό σου. Κι αυτό ακριβώς σκέφτηκα. Ότι από τη στιγμή που πηγαίνω με ένα τραγούδι που με εκφράζει και με μία ομάδα ανθρώπων που είναι αισθητικά κοντά μου, ένιωθα ότι, γιατί όχι, τι έχω να χάσω; Μία παρουσίαση τηλεοπτική είναι τριών λεπτών. Κάπως έτσι το είδα.
-Έχεις δηλώσει ότι θεωρείς τιμητικό το γεγονός ότι η φωνή σου θυμίζει Έιμι Γουάινχαουζ.
Για την ακρίβεια, είναι κάτι που άκουγα όλα αυτά τα χρόνια και για πρώτη φορά με το «Better Love» άκουσα άλλες πέντε αναφορές. Και ήταν όλες το ίδιο τιμητικές. Δεν είναι περίεργο, στην Ελλάδα το θεωρούμε περίεργο, στο εξωτερικό όταν πρωτοεμφανίζεται ένας καλλιτέχνης στο βιογραφικό του σχεδόν επιβάλλεται να υπάρχουν οι αναφορές, για να τοποθετείται ο καθένας στην αγορά. Είναι διαδικαστικό. Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι θα συγκριθώ. Και μόνο που συγκρίνομαι με αυτά τα ονόματα - έλεγαν, Άνι Λένοξ, Florence-, τι να πω; Οι γυναίκες αυτές είναι είδωλα. Τρομερά τιμητικό.
Info
Full Moon Fiesta
Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019
Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19.30Line up:
20:00 | Matina Sous Peau
21:15 | Minor Project
22:30 | Katerine Duska
Είσοδος Ελεύθερη.