Κατερίνα Βρανά: Στη σκηνή θα ανέβαινα και με φορείο. Αλλά που να βρεις ορό με παγιέτες

«... Για μένα δεν ήταν απόφαση, ήταν αυτονόητο ότι θα ξανανέβω στη σκηνή κι απλώς περίμενα να είμαι αρκετά καλά σε υγεία κι αντοχή για να μπορώ να το κάνω. Εγώ στη σκηνή ανέβαινα και με φορείο και με ορούς αν με αφήνανε. Αλλά που να βρεις ορό με παγιέτες...». 

Είναι η διασημότερη Ελληνίδα stand-up comedian. Τον Δεκέμβριο του 2016 εκπροσώπησε τη χώρα μας στο διαγωνισμό «Funniest Person In The World» του Laugh Factory. Ήταν η μόνη γυναίκα που έφτασε στον τελικό και κατέκτησε την τρίτη θέση. Έχει διακριθεί στο διεθνή διαγωνισμό Funny Women, ήταν ομιλήτρια σε εκδήλωση TEDx και έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο του BBC -άλλωστε, έζησε 16 χρόνια στη Βρετανία. Έχει δώσει παραστάσεις σε όλον τον κόσμο και είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Angel Comedy, ένα από τα πιο φημισμένα comedy clubs του Λονδίνου. Το CNN την συμπεριέλαβε στη λίστα με τις καλύτερες κωμικούς. 

Κι όμως, Το Πιο Αστείο Κορίτσι Στον Κόσμο (και με τη βούλα), αυτή η σπιρτόζα, αεικίνητη γυναίκα, που σε κάνει να γελάς -και να γελάς ξανά και ξανά- έζησε μία απίστευτη δοκιμασία που την έφερε ένα βήμα πριν τον θάνατο. Όχι μία, αλλά τρεις φορές. 

Απρίλιο του 2017 και ενώ η Κατερίνα Βρανά βρίσκεται σε περιοδεία στη Μαλαισία για παραστάσεις, ασθενεί βαρύτατα. Η ζωή της είναι σε κίνδυνο, τελικά σώζεται, αλλά αντιμετωπίζει ακόμη προβλήματα με την κίνηση, την όραση και την ομιλία της. Ακολουθεί εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης -γνώριζε από την αρχή ότι θα είναι μία μακρά και δύσκολη περίοδος- αλλά, απ′ ό,τι φαίνεται, τίποτα δεν τη σταματά. 

Η Κατερίνα επιστρέφει στη σκηνή με το «Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα)», από τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου και για οκτώ παραστάσεις (που ναι, είναι προ πολλού sold out), στο Μικρό Παλλάς. 

Και διακωμωδεί την περιπέτεια της υγείας της.

Που σημαίνει, υπόσχεται ότι «... θα μιλήσει για όλα! Για Μαλαισιανούς, Άγγλους κι Έλληνες γιατρούς, τσαχπίνες νοσηλεύτριες και γοητευτικούς φυσικοθεραπευτές. Για το πώς η κορτιζόνη αντικαθιστά το μπότοξ, αλλά τίποτα δεν αντικαθιστά ένα σωστό ζευγάρι σκουλαρίκια...». 

 Η so brave Κατερίνα Βρανά απαντά στις ερωτήσεις της HuffPost Greece.

-Κατ’ αρχάς, ο τίτλος της παράστασης σου «Staying Alive» -πριν την παρένθεση (Σχεδόν Πέθανα)-  μου έφερε στο νου Bee Gees και Τζον Τραβόλτα. Αν δεν ήξερα τίποτα για σένα, αν δεν είχα μάθει ότι στη νέα παράσταση σου διακωμωδείς την περιπέτεια της υγείας σου, θα έλεγα, ok, η Βρανά γλεντάει τα ’80s. Επί τη ευκαιρία, σου άρεσε ο Τραβόλτα; 

Θα σε μαλώσω. Το Staying Alive είναι από ταινία που υμνούσε την εποχή της Disco, δηλαδή τα ’70s. Αλλά οπωσδήποτε θέλω να περάσω το μήνυμα ότι σε αυτήν την παράσταση γλεντάω. Την αρρώστια μου, το αμαξίδιο μου και τις παγιέτες! Δεν είμαι από τις μεγάλες φαν του Τραβόλτα, αλλά μου αρέσει ως ηθοποιός, τον εκτιμώ.

-Τι είναι το «Staying Alive»; Η ιστορία αρχίζει από την περιοδεία στη Μαλαισία ή πιο πριν; Ή μήπως από τη στιγμή που ξυπνάς από το τεχνητό κώμα; Πώς ήσουν όταν συνήλθες; Τι σου είπαν οι δικοί σου άνθρωποι; Τι ήταν το πρώτο που ρώτησες;

Καλά τώρα, τί με ρωτάς; Να δώσω όλη την παράσταση; Θα σου πω μόνο ότι η παράσταση ασχολείται με την αρρώστια κι έχει και λίγο πριν και πολύ μετά. Για τα υπόλοιπα θα ήθελα να λύσει όλες του τις απορίες ο κόσμος με το να έρθει στην παράσταση.

-Αντιμετωπίζεις προβλήματα στην ομιλία, στην όραση, στην κίνηση, βρίσκεσαι στη φάση της αποκατάστασης και ανεβαίνεις  ξανά στη σκηνή, που εξ ορισμού είναι απαιτητική υπόθεση. Πώς πήρες την απόφαση;

Για μένα δεν ήταν απόφαση, ήταν αυτονόητο ότι θα ξανανέβω στη σκηνή κι απλώς περίμενα να είμαι αρκετά καλά σε υγεία κι αντοχή για να μπορώ να το κάνω. Εγώ στη σκηνή ανέβαινα και με φορείο και με ορούς αν με αφήνανε. Αλλά που να βρεις ορό με παγιέτες.

-Αν έχω καταλάβει καλά, η υπερκόπωση, η εξάντληση του ανοσοποιητικού σου (με τα συνεχή ταξίδια και τις παραστάσεις σε όλο τον κόσμο) έφερε τη διάτρηση εντέρου και το σηπτικό σοκ που σε οδήγησε σχεδόν στον θάνατο. Έχεις μετανιώσει γι αυτό το non-stop τρέξιμο;

Όχι. Δεν μετανιώνω για το non-stop τρέξιμο. Στεναχωριέμαι που εξάντλησα τον εαυτό μου. Φέρθηκα στον εαυτό μου όπως δε θα φερόμουν σε κανέναν άνθρωπο που αγαπάω. Κι αυτό δεν το μετανιώνω, με στεναχωρεί. Και τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να επανορθώσω. Τώρα θα κάνω τρελό «πατ-πατ» στον εαυτό μου.

-Τι σε θυμώνει περισσότερο, ότι, όπως έχεις πει, μιλάς λίγο σαν μεθυσμένη, ότι κινείσαι με αναπηρικό αμαξίδιο, ότι δεν βλέπεις καλά; Ποιό σου τη σπάει πιο πολύ;

Ότι δεν βλέπω καλά. Δυσκολεύει πάρα πολύ την καθημερινή μου ζωή. Δεν μπορώ να δω ούτε σειρές, ούτε ταινίες, ούτε το φαγητό μου. Πολύ εκνευριστικό.

-Έχεις πει ότι δεν γράφεις τα κείμενα για τις παραστάσεις σου, ότι προβάρεις πολλές φορές τα θέματα που διαλέγεις. Πως δουλεύεις; Όταν σου έρχεται μια ιδέα πώς την αναπτύσσεις; Και ποιος είναι ο πρώτος που ζητάς τη γνώμη του;

Το κοινό. Όταν έχω μια ιδέα η πρώτη φορά που θα τη δουλέψω είναι live μπροστά σε κοινό. Θα ηχογραφήσω την παράσταση, θα την ξανακούσω, θα κάνω διορθώσεις στο κεφάλι μου και θα το ξαναπαίξω με διορθώσεις πάλι στο κοινό. Όπου θα το ξαναηχογραφήσω, θα το ξαναδιορθωσω και πάει λέγοντας. Μέχρι να φτάσω στο σημείο που είμαι ικανοποιημένη. Μετά θα το αφήσω για λίγο καιρό, θα δουλέψω ένα άλλο κομμάτι και μετά θα το ξαναεπισκεφτώ για να δω πως κολλάει με τα άλλα κομμάτια.

-Αυτό που κάνεις ιστορία την απίστευτη δοκιμασία σου όχι για να βγάλεις δάκρυ (που θα ήταν εύκολο), αλλά για να βγάλεις γέλιο, είναι τρελή μαγκιά. Το είχες πάντα; Ποιο όνομα δίνεις εσύ σε αυτό το χαρακτηριστικό σου; 

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Νομίζω πρέπει να αναπτύχθηκε μετά την εφηβεία αυτό. Όλη μου η οικογένεια απομυθοποιεί τα σοβαρά προβλήματα έτσι, οπότε αυτή η αντιμετώπιση ήταν η de facto της οικογενείας. Γι’ αυτό νομίζω ότι μου έρχεται και μένα φυσικά και δεν έχω όνομα γι’ αυτό.

-Ποιά ήταν η πιο σουρεαλιστική στιγμή που έζησες από την άνοιξη του 2017 μέχρι τώρα;

Δεν ξέρω τι να σου πω. Ήταν πάρα πολλές οι σούπερ σουρεάλ στιγμές κι αποτέλεσαν έμπνευση για την παράσταση. Οπότε χάνουν λίγο στον γραπτό λόγο. Νομίζω πως το ότι πήγα να πεθάνω στη Μαλαισία, είναι σουρεάλ από μόνο του.

-Πριν από τέσσερα χρόνια, Γενάρη του 2015, ο Τζίμης Πανούσης μου έλεγε σε μία συνέντευξη ότι η σάτιρα δεν έχει όρια, ότι δεν υπάρχει «κόκκινη γραμμή», ότι σατιρίζουμε τους πάντες, είτε αυτό αφορά τη μάνα του, τον πατέρα του, τον Θεό τον ίδιο. Υπάρχει politically correct στη σάτιρα, στο stand up comedy, στη λοξή ματιά; Ανεβαίνεις στη σκηνή διακωμωδώντας και αποδομώντας την περιπέτεια της υγείας σου. Θα το έκανες για την περιπέτεια ενός άλλου;

Διακωμωδώ πάντα προσωπικά μου βιώματα και προσωπικές μου αντιλήψεις και πεποιθήσεις. Δεν νομίζω ότι είναι η θέση μου να διακωμωδήσω τη ζωή κάποιου άλλου.

-Στην (πολύ πιθανή) περίπτωση που οι οκτώ παραστάσεις πάνε καλά, υπάρχει πιθανότητα να παίξεις παράταση;

Ευχαριστώ πολύ. Θα εξαρτηθεί πάρα πολύ από τις αντοχές μου. Μπορεί να μην είναι τυπικά παράταση, μπορεί να κάνω άλλον έναν κύκλο παραστάσεων σε ένα μήνα ας πούμε.

-Σε άκουσα να λες γελώντας ότι τώρα βρίζεις λίγο παραπάνω. Πόσο δηλαδή;

Εφτά (γέλια). Νομίζω ότι βρίζω πιο άνετα, όχι πιο πολύ. Η μητέρα μου νομίζει ότι βρίζω πιο πολύ αλλά αυτό είναι επειδή με έχει 24ώρες το 24ωρο τώρα.

-Τι θα ήθελες να σε ρωτήσω που δεν σε ρώτησα;

Με κάλυψες πλήρως. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Σε περιμένω στην παράσταση.

Info 

Κατερίνα Βρανά- Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα)