Με τις σπάνιες γαίες ως προϊόντα για εξαγωγή δεν παίζουν. Οι σπάνιες γαίες δεν είναι ούτε σταφύλια, ούτε πεπόνια. Πίσω από τις σπάνιες γαίες κρύβονται απίστευτα γεωπολιτικά και κυρίως γεωστρατηγικά παίγνια. Παίγνια στα οποία η χώρα μας πρέπει να ακολουθεί εξαιρετικά προσεκτική εξωτερική και εμπορική πολιτική.
Για τις σπάνιες γαίες γίνονται πόλεμοι: Πόλεμοι πραγματικοί (πχ. Αφρική) και πόλεμοι εμπορικοί (πχ. στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου).
Με τις σπάνιες γαίες γίνονται πόλεμοι: Με τις σπάνιες γαίες κατασκευάζονται υψηλής τεχνολογίας οπλικά συστήματα.
Οι σπάνιες γαίες παίζουν σημαντικό ρόλο σε έντονα γεωπολιτικά προβλήματα μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ (πχ. στη νότια Σινική θάλασσα, νησιά Senkaku, Spartlies islands κλπ.).
Η Ελλάδα είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σήμερα ανακοινώθηκε στη Νορβηγία η Ευρωπαϊκή σύμπραξη για την ανάπτυξη αλυσίδας αξίας (value chain) σπάνιων γαιών. Οι εταίροι της αλυσίδας είναι Ευρωπαϊκές εταιρείες οι οποίες θα συνεργαστούν για την παραγωγή μόνιμων μαγνητών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα χρηματοδοτήσει το έργο με το ποσό των 12.5 εκατομμυρίων ευρώ. Στο πρόγραμμα θα συνεργασθεί και το Νορβηγικό ερευνητικό Iνστιτούτο SINTEF.
H κατεργασία των σπάνιων γαιών θα πραγματοποιηθεί σε εργοστάσιο λιπασμάτων φωσφόρου στη Νορβηγία με διαδικασίες φιλικές στο περιβάλλον και με όρους βιώσιμης ανάπτυξης. Ποιός θα τολμήσει να αμφισβητήσει την οικολογική ευαισθησία των Νορβηγών; Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Ευλόγως διερωτάται λοιπόν κανείς: γιατί στην Ελλάδα δεν δραστηριοποιείται κανείς ώστε να αναζητηθούν λύσεις/συνεργασίες/συνέργειες με χώρες μέλη της ΕΕ ή/και του ΝΑΤΟ οι οποίες πλέον διαθέτουν τεχνογνωσία (πχ. Γαλλία, Σουηδία, Νορβηγία) και έχουν αρχίσει να αναπτύσουν ορθές πρακτικές αξιοποίησης των σπάνιων γαιών χωρίς περιβαλλοντικά προβλήματα;
Πρόταση αξιοποίησης των ελληνικών σπάνιων γαιών υπάρχει αλλά θα πρέπει η πολιτική ηγεσία να ασχοληθεί σοβαρά.