Για χρόνια τεκμηριώνουμε την υποταγή του κυπριακού κράτους στην τραπεζική εξουσία ως την πλέον οργανωμένη και συγκαλυμμένη διαφθορά δεκαετιών.
Η μάχη στην ΕΕ συνεχίζεται και θα επανέλθουμε με στοιχεία που φανερώνουν την κατάντια της Κυπριακής Κυβέρνησης.
Αντί να συμμορφωθεί εφαρμόζοντας στην πράξη την ευρωπαϊκή νομοθεσία για προστασία των πολιτών/καταναλωτών, όπως η Ευρ. Επιτροπή επισημαίνει από το 2013, η Κυπριακή Κυβέρνηση έγινε ο «δικηγόρος» της παρανομίας των τραπεζών.
Με μια Κυβέρνηση που αποφεύγει να συμμορφωθεί με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για εξάλειψη των τραπεζικών παρανομιών, με έναν Κεντρικό Τραπεζίτη που θεωρεί πως δικαιούται να λειτουργεί υπεράνω της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ένα Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου που αποποιείται για χρόνια την υποχρέωσή του να επιβάλει την ευρωπαϊκή νομοθεσία κατά των τραπεζών (όπως το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε), το κυπριακό κράτος δεν μπορεί να θεωρείται κράτος-δικαίου.
Σε πολιτικό επίπεδο, η ανοχή των πολιτών έφερε την ύβρη.
Πριν δεκαετίες, το Συμβούλιο Ασφαλείας-ΟΗΕ καθόρισε ότι «πολιτική ισότητα δεν σημαίνει αριθμητική ισότητα» ανάμεσα στις δύο κοινότητες της Κύπρου.
Ωστόσο, ο Αβ. Νεοφύτου (ΔΗΣΥ) ζητά τώρα να παραχωρήσουμε την πολιτική ισότητα, η οποία μέσω του βέτο των Τουρκοκυπρίων σε όλες τις αποφάσεις του κράτους θα σημαίνει πρακτικά συγκαλυμμένη «αριθμητική ισότητα» -το 18% των Τουρκοκυπρίων θα εξισωθεί με το 82% των Ελληνοκυπρίων.
Ο ίδιος πολιτικός εκστόμισε ύβρη κατά της κοινωνίας, όταν κόμπασε για τα «πολλά δισεκατομμύρια που θα μπουν στην οικονομία» εάν αποδεχτούμε «λύση» τουρκικών όρων.
Τέτοιες «εξυπνάδες» προέβαλλαν οι «Μη-Κυβερνητικοί-Οργανισμοί» που στήθηκαν για να πλασάρουν το όραμα της τουρκικής λύσης και Επίτροποι της ΕΕ που, άμα τέλειωνε η θητεία τους, προσλαμβάνονταν έμμισθοι της Τουρκίας.
Τέτοια οράματα είχαν και ορισμένοι οικονομολόγοι π.χ. μια πρώην υπουργός ήθελε να ενώσουμε με γέφυρα την Κύπρο με την Τουρκία για να έχουμε ανάπτυξη, ενώ προβεβλημένος οικονομολόγος παρουσίαζε σαν πλεονέκτημα το χαμηλό εργατικό κόστος στα κατεχόμενα, εννοώντας τους έποικους!
Παρεμπιπτόντως, ξεχωριστή και αλησμόνητη περίπτωση αποτέλεσε ο πρώην Υπ. Εξωτερικών (ΔΗΣΥ) ο οποίος απέρριπτε να θέσει στις διαπραγματεύσεις οποιαδήποτε πρόταση δεν θα αποδεχόταν η Τουρκία!
Πρόσφατα, ο διεθνούς φήμης καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια-ΗΠΑ, Μ. Μαζάουερ, ανέλυσε την σημασία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 στην δημιουργία της νεότερης Ευρώπης.
Κύριο σημείο ήταν το εξής: οι ηγεσίες ξένων δυνάμεων αποφάσισαν να στηρίξουν την Επανάσταση όταν έγινε σαφές ότι «οι Έλληνες αντέχουν και δεν θα υποχωρήσουν», κάτι που επέβαλε σε διεθνές επίπεδο το αίτημα τους για εθνική ανεξαρτησία. Ευτυχώς που δεν αποφάσιζε ο πρώην Υπ. Εξωτερικών της Κύπρου για να αναζητά προτάσεις που να αποδέχεται o Σουλτάνος…
Πέραν από τους εξαρτώμενους και φανατικούς των κομμάτων, η ελπίδα βρίσκεται στην πλειοψηφία των σκεπτόμενων πολιτών που κρίνει χωρίς φωνασκίες.
Αυτή η τεράστια δύναμη μπορεί να αποτρέψει την τουρκοποίηση της Κύπρου μέσω λύσης-διάλυσης, να παραμερίσει τους υβριστές και να ανοίξει τον δρόμο του ορθολογισμού.
***
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο
costas.mavrides@europarl.europa.eu