Τίποτα στη ζωή του Ντέιβιντ Χάντερ δεν είναι όπως θα έπρεπε. Έξι εβδομάδες πριν κλείσει τα 75 του χρόνια, ζει σε ένα κελί φυλακής που μοιράζεται με άλλους έντεκα άνδρες στην Κύπρο. Στην άλλη άκρη του νησιού της Μεσογείου, η Τζάνις, η αγαπημένη του σύζυγός, βρίσκεται θαμμένη σε ένα παραθαλάσσιο νεκροταφείο.
Δεν έχει καταφέρει να επισκεφθεί. Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τον θάνατό της, κατηγορείται για φόνο εκ προμελέτης με την προοπτική να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του πίσω από τα κάγκελα.
«Ο μπαμπάς μου αγαπούσε τη μαμά μου επί 56 χρόνια», δήλωσε στον Guardian η Λέζλι Κόθορν, η κόρη του ζευγαριού, από το σπίτι της στο Νόργουιτς.
«Την αγαπούσε πολύ. Από την αρχή μέχρι το τέλος, όταν ήταν τόσο άρρωστη και πονούσε τόσο πολύ, της φερόταν με καλοσύνη, αγάπη και συμπόνια. Το μόνο που θέλουμε είναι να τον φέρουμε σπίτι».
Ο συνταξιούχος ανθρακωρύχος από το Νόρθαμπερλαντ, θα οδηγηθεί (σ.σ στις 17 Απριλίου) από τις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας στην Πάφο, το νότιο θέρετρο όπου αυτός και η σύζυγός του αναζήτησαν για πρώτη φορά τη «ζωή των ονείρων» τους.
Εκεί, ενώπιον ενός δικαστηρίου, θα αναβιώσει τα γεγονότα της νύχτας της 18ης Δεκεμβρίου, γεγονότα που οι δικηγόροι του λένε ότι ισοδυναμούν με «υποβοηθούμενη αυτοκτονία», αλλά τα οποία, «σε ένα έθνος που επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία, έχουν προκαλέσει ανησυχία, ακόμη και αν έχουν συμβάλει στην αποκάλυψη ενός μακροχρόνιου ταμπού, αυτό της ευθανασίας», σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα.
Για μήνες, σύμφωνα με την Κόθορν, ο πατέρας της είχε αντισταθεί στις εκκλήσεις της καρκινοπαθούς μητέρας της να δώσει τέλος σε αυτό που είχε γίνει βασανιστικός σωματικός πόνος για εκείνη.
Η Τζάνις Χάντερ διαγνώστηκε με λευχαιμία το 2016 και η υγεία της επιδεινώθηκε μετά το ξέσπασμα της πανδημίας. Οι δυσκολίες πρόσβασης σε θεραπείες σε συνδυασμό με την επίμονη διάρροια και τη σταδιακή απώλεια της όρασης είχαν κάνει τη ζωή της αφόρητη. Φοβούμενη ότι θα έχει την ίδια μοίρα με την αδελφή της, Κάθλιν, «η οποία υπέστη έναν βασανιστικό και αναξιοπρεπή θάνατο από την ίδια ασθένεια, η Τζάνις παρακαλούσε να σταματήσει το μαρτύριό της», λέει η Κόθορν.
Μια εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα, καθώς η σύζυγός του καθόταν στην αγαπημένη της πολυθρόνα σε ένα δωμάτιο γεμάτο δισκοσμητικά, ο Χάντερ πήρε το κεφάλι της γυναίκας του στα χέρια του και, σύμφωνα με την αστυνομία, μπλόκαρε τους αεραγωγούς της μέχρι το τέλος.
Στη συνέχεια, προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή του, παίρνοντας υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων χαπιών και αλκοόλ. Όταν έφτασαν οι αρχές -που ειδοποιήθηκαν από τον αδελφό του Χάντερ - βρήκαν τον πρώην ανθρακωρύχο ημιθανή στη μεζονέτα τους στο χωριό Τρεμιθούσα, στους λόφους πάνω από την Πάφο. Η Τζάνις ήταν νεκρή στην λευκή δερμάτινη καρέκλα της.
Για μέρες οι γιατροί έκαναν πλήσεις στο στομάχι του Χάντερ, παρά τη θέλησή του, μέχρι ο Βρετανός να ανακτήσει πλήρως τις αισθήσεις του.
Ο Ντέρεκ Γουίκετ, ο γείτονας του ζευγαριού, δηλώνει σίγουρος για ένα πράγμα. «Ο ένας ήταν ολόκληρος ο κόσμος για τον άλλον». Ο ηλικιωμένος από το Μίντλαντ, ο οποίος επίσης αποσύρθηκε στην Κύπρο μετά από 40 χρόνια εργασίας στο εργοστάσιο ελαστικών Fort Dunlop στο Μπέρμιγχαμ περιγράφει: «Άκουγες τη Τζάνις να τραγουδάει- λάτρευε τον λαχανόκηπό της (....) Μετά ξαφνικά το τραγούδι σταμάτησε. Πονούσε τόσο πολύ που δεν μπορούσε να βγει έξω. Ήταν τρομερό το πώς τελείωσε. Ελπίζουμε μόνο να μπορέσουν να φέρουν τον Ντέιβιντ στο σπίτι»
Οι δικηγόροι του Χάντερ απηύθυναν έκκληση στον γενικό εισαγγελέα να παρέμβει σε αυτή την πρώτη υπόθεση του είδους της στην Κύπρο. Με φόντο τις αντιδράσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τη συζήτηση στο κοινοβούλιο για τη νομιμοποίηση της ευθανασίας, η ομάδα υπεράσπισης ζήτησε να υποβαθμιστεί η κατηγορία σε υποβοηθούμενη αυτοκτονία, σύμφωνα με τη νομοθεσία σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Την Παρασκευή το αίτημα απορρίφθηκε.
«Συγκεντρώσαμε μακροσκελείς προτάσεις (...) που εξηγούν γιατί η ποινική δίωξη για φόνο είναι ακατάλληλη υπό τις περιστάσεις αυτής της υπόθεσης», δήλωσε ο Μάικλ Πόλακ, δικηγόρος της ομάδας νομικής βοήθειας Justice Abroad με έδρα το Λονδίνο. «Αυτές οι παρατηρήσεις απορρίφθηκαν, αλλά στην επιστολή δεν δόθηκε καμία αιτιολογία για την αιτία αυτή της αγωγής».
Οι δικηγόροι δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν να ζητούν από την εισαγγελία να λάβει μια «απόφαση αρχών» ώστε ο Ντέιβιντ Χάντερ να επιστρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στο Ollie’s, μια οικογενειακή παμπ κοντά στο αδιέξοδο με τους φοίνικες, όπου κάποτε ζούσαν οι Χάντερ, οι ομογενείς ήταν απρόθυμοι να μιλήσουν για μια υπόθεση που έχει ρίξει τον «ίσκιο» της στην κοινότητα.
«Ήταν πολύ καλοί άνθρωποι», δήλωσε ο Πέτρος Χριστοφής, ο οποίος προΐσταται της κοινότητας Τρεμιθούσας που αριθμεί 1.300 άτομα και νοίκιασε τη μεζονέτα στο ζευγάρι αφότου πούλησαν το διαμέρισμά τους στην Πάφο για να πληρώσουν για την υγειονομική περίθαλψη της Τζάνις. «Ρωτήστε τον πατέρα Μιχαήλ στην εκκλησία, ρωτήστε οποιονδήποτε εδώ. Τους συμπαθούσαν όλοι».
«Με βαριά καρδιά», είπε ο Χριστοφής, είχε καταθέσει στην αστυνομία τη νύχτα του θανάτου. «Είναι σαφές ότι υπέφερε. Είναι ξεκάθαρο ότι πονούσε. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήταν δολοφονία και είναι ξεκάθαρο ότι οι νόμοι μας πρέπει να αλλάξουν», υποστηρίζει.
Ένας ξύλινος σταυρός σηματοδοτεί το σημείο στην πλαγιά του λόφου όπου είναι θαμμένη η Τζάνις. Μια κανάτα γεμάτη λουλούδια και ανθοδέσμες βρίσκονται απέναντι από τον πιο φρέσκο τάφο στο νεκροταφείο που είναι γεμάτο από ξένα ονόματα.
«Ο μπαμπάς έχει εμμονή ότι πρέπει να επισκεφθεί τον τάφο της μαμάς», δήλωσε 49χρονη Κόθορν, προσθέτοντας ότι η δική της καρδιακή πάθηση την έχει εμποδίσει από το να ταξιδέψει στην Κύπρο.
«Νιώθει ότι είναι απρεπές και ασεβές το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να πάει. Ήταν αδύνατο να θρηνήσει για τη μαμά. Το μόνο που θέλουμε είναι συμπόνια. Θέλουμε τον μπαμπά στο σπίτι για να μπορέσουμε να θρηνήσουμε μαζί».
Πηγή: Theguardian