Για το θέμα των μαθητικών παρελάσεων και τη θέση τους στο σήμερα μίλησε στη HuffPost Greece o Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Θεωρούμε ότι το βασικό ερώτημα δεν είναι “ναι ή όχι στις παρελάσεις”, αλλά σε ποιο πλαίσιο θα ενταχθούν αυτές όπως, και οι σχολικές γιορτές.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι και οι δυο επέτειοι κατά τις οποίες γίνονται μαθητικές παρελάσεις - η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου - αποτελούν κορυφαίες και κρίσιμες νίκες του ελληνικού λαού. Νίκες που έχουν ευρύτερη σημασία, γιατί αποδεικνύουν ότι ο λαός είναι πραγματικά η δύναμη που μπορεί να τα βάλει με “θεούς και δαίμονες” και να νικήσει.
Στους κομμουνιστές δεν μας είναι καθόλου ξένες αυτές οι παραδόσεις, έστω κι αν αφορούν – ειδικά η 25η Μαρτίου – άλλες ιστορικές εποχές. Παίρνουμε τη σκυτάλη από ό, τι πιο προοδευτικό έχει δώσει η ανθρωπότητα στην πάλη της, για να νικήσει το δίκιο. Παίρνουμε τη σκυτάλη από τους αγωνιστές του 1821, που κι αυτοί εμπνεύστηκαν από την μπαρουτοκαπνισμένη σημαία της Γαλλικής Επανάστασης, που αργότερα έγινε σύμβολο των μετέπειτα κομμουνάρων κι αναγνωρίστηκε από όλους τους λαούς, ως σύμβολο αντίστασης κι «εφόδου στον ουρανό». Παίρνουμε τη σκυτάλη από την κόκκινη σημαία, που υψώθηκε στο Βερολίνο, τη σημαία της νίκης απέναντι στο τέρας του ναζισμού.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, ήταν το ίδιο το ΕΑΜ που αναβίωσε την παρέλαση της 25ης Μαρτίου μέσα στην κατοχή. Ήταν η νεολαία του ΚΚΕ, η ΟΚΝΕ, που αποφάσισε τον εορτασμό της 28ης Οκτώβρη το 1941. Οι εορτασμοί αυτοί χτυπήθηκαν από τις κατοχικές δυνάμεις και τις κυβερνήσεις τους.
Η μελέτη της ιστορικής πείρας δείχνει ότι ο λαϊκός γιορτασμός των δυο επετείων δεν έχει καμία σχέση με τις μεταξικές τελετές και παρελάσεις, όπως υποστηρίζεται συχνά.
Για το ΚΚΕ, ο εορτασμός αλλά και η μαθητική παρέλαση των δυο επετείων, βρίσκουν το νόημα τους τιμώντας τον οργανωμένο, αλλά και οπλισμένο λαό στον αγώνα του ενάντια στους τυράννους του, μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
Προφανώς, θεωρούμε ότι για να αποκτά τέτοιο χαρακτήρα ο εορτασμός των δυο επετείων απαιτείται να διδάσκεται σωστά η ιστορία, όχι όπως γίνεται σήμερα, με τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας στα σχολικά βιβλία, που διατηρεί και η σημερινή κυβέρνηση, να αξιοποιούνται μια σειρά βιωματικές πρακτικές, όπως προβολές ταινιών, επισκέψεις σε ιστορικούς τόπους, μουσεία, τόπους εκτελέσεων, κ.α. Να γίνεται κατανοητό ότι “η ιστορική αλήθεια είναι μια και την γράφουν οι λαοί”.
Σε μια τέτοια προσπάθεια καλεί το ΚΚΕ τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τους μαθητές, ειδικά των Γυμνασίων και των Λυκείων. Να δώσουν το δικό τους σύγχρονο νόημα στους εορτασμούς και τις παρελάσεις. Έτσι τιμάται ουσιαστικά το ΟΧΙ του 1940 ή το τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους του 1821. Γιατί η ιστορία κάθε γενιάς γράφεται με αγώνες.