Μπορεί η Κίνα να θεωρείται ως μια ταχέως ανερχόμενη υπερδύναμη, σε μεγάλο βαθμό λόγω της οικονομικής έκρηξης των τελευταίων ετών, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η χώρα είναι αυτό που θα λέγαμε «οικονομικά ασφαλής». Το ζήτημα του κινεζικού χρέους και της κινεζικής οικονομίας εν γένει βρίσκεται στο επίκεντρο ανάλυσης της ETM Analytics την οποία αναδημοσιεύει η Stratfor, στην οποία σημειώνεται πως οι αναταραχές στις χρηματαγορές έχουν προβληματίσει τους επενδυτές και αποσταθεροποιήσει τα πράγματα, με την κινεζική ηγεσία να αδυνατεί να σταματήσει την έξοδο κεφαλαίων. Ακόμα και αν το Πεκίνο επιδίδεται στη μεγάλη παροχή πίστωσης, όπως στο παρελθόν, αυτή τη φορά κανείς δεν είναι σίγουρος ότι τέτοιου είδους μέτρα θα λειτουργήσουν.
Η ροή κεφαλαίων από την Κίνα έχει αρχίσει εδώ και καιρό, με ένα τρισ. δολάρια να εκτιμάται ότι έφυγαν από τη χώρα μέσα στο 2015, μεγάλο μέρος των οποίων θεωρείται πως έχει διοχετευτεί σε ξένες αγορές ακινήτων: Σημειώνεται πως η National Bank of Canada έχει ανακοινώσει ότι σε αγοραστές από την Κίνα αντιστοιχούσε το 1/3 όλων των πωλήσεων στην αγορά ακινήτων του Βανκούβερ το 2015. Καθώς τα κεφάλαια εγκαταλείπουν τη χώρα, δυσμενείς είναι οι επιπτώσεις στα κινεζικά αποθέματα- και αυτό σημαίνει ότι μειώνεται η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, επιφέροντας την ανάγκη για αυστηρότερα μέτρα εσωτερικής νομισματικής πολιτικής, ενώ παράλληλα το κινεζικό χρέος αυξάνεται, οδηγώντας παράλληλα σε ένα «αδιέξοδο» μηδενικών επιτοκίων, όπως οι τράπεζες της Δύσης.
«Η πτώση των επιτοκίων, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες ροές κεφαλαίων, δείχνουν ότι η Κίνα είναι το ίδιο εξαρτημένη από το χρέος όσο και οι άλλες μεγάλες οικονομίες του κόσμου...οι κακές επενδύσεις είναι πολλές. Επίσημη μελέτη της κυβέρνησης υπολόγισε ότι περίπου οι μισές εσωτερικές επενδύσεις στην Κίνα από το 2008 – ύψους 7 τρισ. δολαρίων- πιθανώς να ήταν λάθος επιλογές: Χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι οι ουκ ολίγες «πόλεις φαντάσματα» στην Κίνα. «Μία τόσο μεγάλη και ταχεία αύξηση των τραπεζικών δανείων ποτέ δεν είχε καλό τέλος για οποιαδήποτε χώρα...αν η ιστορία μπορεί να αποτελέσει οδηγό, το κεφάλαιο απλώς δεν μπορεί να κατανεμηθεί σωστά σε τόσο μεγάλα ποσά μέσα σε τόσο λίγο χρόνο...αντί να ξεφορτωθεί το χρέος, η Κίνα ανέλαβε παραπάνω». Και όσο το χρέος συσσωρευόταν, το νόμισμα έμενε σχετικά σταθερό, σημειώνοντας υποτίμηση μόνο 9% το 2015.
«Εξωτερικά, η Κίνα προσπαθεί να εξαπλώσει την επιρροή της στην Ευρασία, να χρηματοδοτήσει τη στρατιωτική της επέκταση, να αποκτήσει ξένα στρατηγικά assets και να αυξήσει την εμπιστοσύνη στο γουάν...το Πεκίνο πιθανώς κερδίζει χρόνο για να μπορέσουν οι ελίτ να διασπείρουν τον πλούτο τους μέσω της απόκτησης offshore assets. Η αποδυνάμωση του γουάν θα μπορούσε να υπονομεύσει αυτούς τους σκοπούς. Για να αποκομίσει τα οφέλη ενός υπερτιμημένου νομίσματος χωρίς να οδηγήσει σε συστημικό αποπληθωρισμό, η Κεντρική Τράπεζα πρέπει να συνεχίσει να παρέχει χρήματα και πίστωση στις αγορές assets» σημειώνεται στη μελέτη.
Καταλήγοντας, αναφέρεται πως η Κίνα έχει μια στρατηγική, αλλά το αν το Πεκίνο έχει τον έλεγχο μένει να φανεί. «Πολλά μπορούν να πάνε στραβά αν η Κίνα στραβοπατήσει. Μια άτακτη κινεζική οικονομική κρίση και υποτίμηση του γουάν θα έδειχναν πως η σταθερότητα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα παραμένει άλυτο ζήτημα, πιθανώς πυροδοτώντας παγκόσμιο πανικό στις αγορές και προσφυγή σε ασφαλή assets, όπως ο χρυσός, η ακίνητη περιουσία υψηλής ποιότητας και υποτιμημένες μετοχές blue chips».
«Μπορεί να είναι το χρέος της Κίνας, αλλά είναι πρόβλημα όλων» σημειώνεται σχετικά.