Κλιματική κρίση: 15 εκατ. ευρώ την ώρα κοστίζουν οι ζημίες από τα ακραία καιρικά φαινόμενα

Οι ζημιές που προκαλούνται από την κλιματική κρίση μόνο μέσω των ακραίων καιρικών φαινομένων έχουν ήδη κοστίσει 16 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 15.200.000 ευρώ) την ώρα τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα εκτίμηση.

Καταιγίδες, πλημμύρες, καύσωνες και ξηρασίες έχουν στοιχίσει πολλές ζωές και έχουν καταστρέψει μεγάλες περιουσίες τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ η υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστά τα φαινόμενα πιο συχνά και έντονα. Η νέα μελέτη είναι η πρώτη που υπολογίζει ένα παγκόσμιο ποσό για τις ζημίες που αποδίδονται άμεσα στην ανθρωπογενή θέρμανση του πλανήτη.

Διαπίστωσε ότι το μέσο κόστος ανέρχεται σε 140 δισ. δολάρια (περίπου 133 δισ. ευρώ) ετησίως από το 2000 έως το 2019, αν και ο αριθμός αυτός διαφέρει σημαντικά από έτος σε έτος. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν κόστος 280 δισ. δολαρίων (266 δισ. ευρώ) το 2022. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η έλλειψη δεδομένων, ιδίως στις χώρες με χαμηλό εισόδημα, σημαίνει ότι τα στοιχεία είναι πιθανό να είναι σοβαρά υποτιμημένα. Δεν συμπεριλήφθηκαν επίσης πρόσθετα κλιματικά κόστη, όπως αυτά από τη μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Οι ερευνητές προέβησαν στις εκτιμήσεις συνδυάζοντας δεδομένα σχετικά με το πόσο η παγκόσμια θέρμανση επιδείνωσε τα ακραία καιρικά φαινόμενα, με οικονομικά δεδομένα που σχετίζονται με τις απώλειες. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications, διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός των ανθρώπων που πλήττονται από ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής κρίσης ανέρχεται σε 1,2 δισεκατομμύρια σε διάστημα δύο δεκαετιών.

Τα 2/3 του κόστους των ζημιών προέρχονται από τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν, ενώ το 1/3 οφείλεται στην καταστροφή περιουσιών. Οι καταιγίδες, όπως ο τυφώνας Χάρβεϊ και ο κυκλώνας Νάργκις, ευθύνονται για τα 2/3 του κλιματικού κόστους, ενώ το 16% οφείλεται σε καύσωνες και το 10% σε πλημμύρες και ξηρασίες.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι μέθοδοί τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό της χρηματοδότησης που απαιτείται για ένα ταμείο ζημιών και απωλειών που θα συσταθεί στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα το 2022, το οποίο προορίζεται να πληρώσει για την αποκατάσταση από ακραίες καιρικές καταστροφές σε φτωχότερες χώρες. Θα μπορούσε επίσης να προσδιορίσει γρήγορα το ειδικό κλιματικό κόστος των μεμονωμένων καταστροφών, επιτρέποντας την ταχύτερη παροχή κονδυλίων.

Ο Ίλαν Νόι, καθηγητής από το Πανεπιστήμιο Victoria του Wellington στη Νέα Ζηλανδία, δήλωσε ότι υπήρξαν πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα για τα οποία δεν υπήρχαν στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των νεκρών ή τις οικονομικές ζημιές: «Αυτό δείχνει ότι ο βασικός μας αριθμός των 140 δισ. δολαρίων είναι σημαντικά υποεκτιμημένος. Για παράδειγμα, είπε, τα στοιχεία για τους θανάτους από καύσωνα είναι διαθέσιμα μόνο στην Ευρώπη. «Δεν έχουμε ιδέα πόσοι άνθρωποι πέθαναν από καύσωνες σε όλη την υποσαχάρια Αφρική».

 

Τα έτη με το υψηλότερο συνολικό κλιματικό κόστος ήταν το 2003, όταν ένας καύσωνας έπληξε την Ευρώπη, το 2008, όταν ο κυκλώνας Νάργκις έπληξε τη Μιανμάρ, και το 2010, όταν η ξηρασία έπληξε τη Σομαλία και ένας καύσωνας τη Ρωσία. Οι υλικές ζημιές ήταν υψηλότερες το 2005 και το 2017, όταν οι τυφώνες έπληξαν τις ΗΠΑ, όπου οι αξίες των ακινήτων είναι υψηλές.

Η ανάλυση χρησιμοποίησε ως στατιστική αξία μιας χαμένης ζωής τα 7 εκατομμύρια δολάρια, έναν μέσο όρο των αριθμών που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. «Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται πολύ άβολα με την ιδέα ότι βάζουμε τιμή σε μια ζωή», δήλωσε ο Νόι. «Αλλά αυτό είναι μια πολύ συνηθισμένη οικονομική πρακτική και συμβαίνει επειδή, τελικά, πρέπει να λαμβάνουμε αποφάσεις σχετικά με [την αξία των] επενδύσεων σε διάφορα πράγματα».

Ο Νόι αντιπαρέβαλε την εκτίμηση των ζημιών ύψους 140 δισ. δολαρίων με τα 100 δισ. δολάρια που υποσχέθηκαν οι πλούσιες χώρες στις φτωχότερες, σημειώνοντας ότι το 90% των χρημάτων αυτών προορίζεται για τη μείωση των εκπομπών. Οι αριθμοί έρχονται επίσης σε αντίθεση με τις επιδοτήσεις ύψους 7 εκατ. δολαρίων ετησίως που απολαμβάνει η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων.

Στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα Cop27 το 2022, οι χώρες συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα ταμείο ζημιών και απωλειών για να βοηθήσουν τα φτωχότερα έθνη να ανοικοδομηθούν μετά από καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα.

 

(Πηγή: Guardian)