Όλοι μας όταν βάζουμε καύσιμα στο αυτοκίνητο μας από άγνωστο πρατήριο, κυρίως μη γνωστής εταιρείας καυσίμων, μπορεί να έχουμε υποστεί κλοπή όσον αφορά στη ποσότητα που πληρώσαμε από «πειραγμένες» αντλίες ή λόγω νοθείας του καυσίμου, κάτι που μακροχρόνια μπορεί να προκαλέσει ζημιές στο κινητήρα του αυτοκινήτου.
Προσωπικά φουλάριζα το αυτοκίνητο μου από ένα πρατήριο μικρής εταιρείας, γιατί ήταν πολύ φθηνή, όταν όμως έτυχε να «φουλάρω» από πρατήριο γνωστής εταιρείας με ακριβότερη τιμή διαπίστωσα ότι το ντεπόζιτο γέμισε με λιγότερα λίτρα και μου κόστισε πιο φθηνά.
Είναι κοινό μυστικό, ότι διαχρονικά πολλά πρατήρια καυσίμων, προπαντός τα ιδιόκτητα, που τα λειτουργεί ο ιδιοκτήτης, ακόμα και με εταιρική φίρμα, έχουν «πειραγμένες» αντλίες ή νοθεύουν τα καύσιμα και ότι σπανιότατα γίνονται έλεγχοι και ακόμα πιο σπάνια επιβάλλονται κυρώσεις με βαρύτερη το κλείσιμο του πρατηρίου.
Τη κατάσταση αυτή την επιβεβαίωσε πρόσφατη έρευνα του ΕΜΠ για την Αττική, που δημοσίευσε η εφημερίδα «Κ». Η έρευνα έγινε στην Αττική που πραγματοποιείται το 50% των πωλήσεων καυσίμων στη χώρα, τα δε συμπεράσματα της αναλογικά ισχύουν και για την υπόλοιπη χώρα με τη παρατήρηση, ότι στη περιφέρεια διενεργούνται ακόμα λιγότεροι έλεγχοι
Σύμφωνα με την έρευνα το 27% των πρατηρίων είναι παραβατικά με τις ποσότητες που παραδίδουν στους πελάτες να είναι ελλειμματικές σε ποσοστό 24% το ανώτατο, αλλά για το μεγαλύτερο μέρος του δείγματος στο 10% με διαχρονική αύξηση της παραβατικότητας, τόσο στον αριθμό των πρατηρίων, όσο και στις ελλειμματικές παραδόσεις. Το ποσοστό των παραβατικών πρατηρίων από 4% το 2011 έφτασε στο 15% το 2016, 19% το 2019, το 20% το 2021 και 27% το 2023 με αντίστοιχη αύξηση των ελλειμματικών παραδόσεων από 2-7% το 2011 έως 10% το 2016, έως 17% το 2019, έως 20% το2021 και έως 24% το 2023.
Η έρευνα συνεχίζει με την κατ’ εκτίμηση προσδιορισμό των ποσών που χάνουν οι καταναλωτές από τις «πειραγμένες» αντλίες και υπολογίζει, ότι μόνο από τα 300 παραβατικά πρατήρια της Αττικής και Θεσσαλονίκης οι καταναλωτές χάνουν 120 εκατ. ευρώ το χρόνο, μεγέθη, που μπορεί να αυξηθούν κατακόρυφα με την άνοδο των πωλήσεων. Επίσης προσδιορίζει τη τιμή του φθηνού καυσίμου σε 8 λεπτά το λίτρο λιγότερη της κανονικής, που είναι το δέλεαρ, ενώ με το πείραγμα της αντλίας είναι ακριβότερη κατά 10-12 λεπτά.
Η παράνομη αυτή πρακτική εκτός του ότι στερεί το Δημόσιο από τεράστια ποσά από δασμούς και ΦΠΑ, πλήττει λόγω αθεμίτου ανταγωνισμού τις υγιείς επιχειρήσεις καυσίμων και τους καταναλωτές με ζημιές στους κινητήρες από τη νοθεία των καυσίμων.
Η ΑΑΔΕ από τον Ιούνιο έχει ανακοινώσει το κλείσιμο 18 πρατηρίων καυσίμων για νοθεία, αλλά και τα 18 λειτουργούν κανονικά γιατί με προσωρινή δικαστική διαταγή του Διοικητικού Πρωτοδικείου ανεστάλη η σφράγιση μέχρι της εκδίκασης της αίτησης αναστολής μετά 1-2 χρόνια, που θα είναι άνευ αντικειμένου, γιατί το πρατήριο θα λειτουργεί από άλλη εταιρεία. Πρέπει λοιπόν να θεσπιστεί, ώστε οι αιτήσεις αναστολής τουλάχιστον της σφραγίσεως να εκδικάζονται αμέσως. Επίσης πρέπει να ενταθούν οι έλεγχοι των αντλιών, που σχεδόν δεν διεξάγονται, με ενίσχυση του προσωπικού ελέγχου.
Σαφώς πρέπει να διακρίνομε τους καταναλωτές. Υπάρχουν αυτοί που είναι ευκαιριακά θύματα της παραπάνω απάτης, δηλαδή εκείνοι που βάζουν τυχαία καύσιμα από κάποιο πρατήριο χωρίς να προσέχουν ιδιαίτερα αν έπεσαν θύματα κλοπής και που ενδεχόμενα το αντιλαμβάνονται καθυστερημένα. Επίσης υπάρχουν και τα τακτικά θύματα της απάτης, που συνεχίζουν να βάζουν καύσιμα από το ίδιο πρατήριο, γιατί δελεάζονται από τη φθηνή τιμή ή από συνήθεια μολονότι αντιλαμβάνονται, ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει, και σε κάθε περίπτωση δεν είναι διατεθειμένοι να καταγγείλουν την απάτη, γιατί δεν μπορούν να την αποδείξουν εκτός του ότι φοβούνται να μη μπλέξουν με τη μαφία των καυσίμων.
Έτσι, η μόνη άμυνα τους είναι να αλλάξουν πρατήριο, αλλά ξαναρχίζει ο ίδιος κύκλος με την επιλογή του φθηνού πρατηρίου το οποίο κατά πάσα πιθανότητα είναι παραβατικό ή που θα γίνει, εφόσον τα παραβατικά πρατήρια αυξάνονται αλματωδώς με ρυθμό 20-25 το χρόνο λόγω μη επιβολής κυρώσεων και έτσι ο καταναλωτής μένει απροστάτευτος από τη Πολιτεία, αλλά who cares ελληνιστί.
Σαφώς το «πείραγμα» των αντλιών απαιτεί εισαγόμενη τεχνολογία, συμμετοχή σε οργάνωση για τη προμήθεια των λαθραίων καυσίμων, προστασία από τις άλλες συμμορίες του υπόκοσμου του ίδιου χώρου και διακριτική εκ μέρους της Πολιτείας ανοχή (επιεικώς), γιατί επί σειρά ετών τα αρμόδια όργανα της δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τις τεράστιες ποσότητες καυσίμων ιδίως το ρωσικό πετρέλαιο, που εισάγεται λαθραία με δεξαμενόπλοια, υφίσταται επεξεργασία και προωθείται στη κατανάλωση με τεράστια κέρδη από τη μη καταβολή των δασμών και του ΦΠΑ.
Τα κέρδη από τη λαθρεμπορία υγρών καυσίμων είναι τεράστια υπό τη διαχείριση συμμοριών του υπόκοσμου, που πρόσφατα για τη κυριαρχία του χώρου είχαμε σειρά δολοφονιών που η Αστυνομία δεν μπόρεσε να εξιχνιάσει και ενδεχόμενα υψηλούς προστάτες, διεθνείς διασυνδέσεις και ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Αμέσως μετά το δημοσίευμα της «Κ» ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη έκανε τις εξής δηλώσεις: Είμαστε σε καλό δρόμο για να χτυπήσουμε στη ρίζα τη μαφία στα καύσιμα», τόνισε δε ότι «δεν φοβάται η αστυνομία τους μπράβους, τους δολοφόνους, τους εκβιαστές, τους νοθευτές». Οι δηλώσεις του κ. Υπουργού έγιναν δεκτές με σκεπτικισμό, γιατί στο παρελθόν είχαμε ακούσει παρόμοιες δηλώσεις από τον ίδιο και από άλλους υπουργούς, αλλά για τη πάταξη του λαθρεμπορίου των καυσίμων, που είναι η ρίζα του κακού, δεν έγινε κουβέντα.
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής, Αρεοπαγίτης ε.τ.