Μέσα από τη φυλακή, με τα προβλήματα της υγείας του να είναι ήδη εμφανή, ο Δημήτρης Κουφοντίνας απαντάει στις ερωτήσεις της Εφημερίδας των Συντακτών. «Μέγιστη ευθύνη έχει και η κυβέρνηση όχι μόνο γιατί δεν κατήργησε τη διάταξη για το «εισαγγελικό βέτο», αλλά και επειδή επιλέγοντας την αρμονική συμβίωση με τη «δικαστική χούντα» γίνεται συνένοχη σε αυτό και πολλά αίσχη» τονίζει. «Στα ελαττώματά μου δεν περιλαμβάνεται η υποταγή στον εμπαιγμό και τους εκβιασμούς...»
• Η απεργία πείνας είναι μια ακραία μορφή αντίδρασης. Εξάντλησες όλες τις προηγούμενες;
Και με το παραπάνω. Δικαιούμαι άδεια εξόδου από τη φυλακή εδώ και οκτώ χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα χρησιμοποιήσαμε ποικίλα μέσα τόσο εγώ όσο και η συνήγορός μου και το κίνημα αλληλεγγύης για να αναδείξουμε αυτή την πρωτοφανή επιχείρηση εκδικητικότητας και ομηρίας. Εδώ οφείλω να επισημάνω ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα μεσολάβησαν γεγονότα, όπως για παράδειγμα οι φυλακές Τύπου Γ’, τα οποία αφορούσαν το σύνολο των πολιτικών και ανυπότακτων κρατουμένων, που είχαν προτεραιότητα στις ιεραρχήσεις μου. Τώρα όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
• Γιατί ξεκίνησες την απεργία ενώ εκκρεμεί ακόμα το αίτημά σου για την τρίτη κανονική άδεια;
Ακριβώς γι′ αυτό. Με τις πειθαρχικές διώξεις και την ουσιαστική κατάργηση των δύο εισαγγελέων της φυλακής που τόλμησαν να ψηφίσουν υπέρ της άδειάς μου δημιουργείται αφ′ ενός το αναγκαίο νομικό πλαίσιο γι′ αυτή την πρωτοφανή εξαίρεση δικαιωμάτων σε βάρος μου και αφ′ ετέρου το απαραίτητο κλίμα για τον εκφοβισμό όσων κρατικών λειτουργών τολμούν να κάνουν έντιμα τη δουλειά τους. Οπότε η απεργία πείνας μου αποτελεί το ύστατο μέσο που διαθέτω για να σταματήσει τώρα αυτή η απολύτως σκόπιμη και μεθοδευμένη «εκκρεμότητα».
* Ολόκληρη η συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί.