Σήμερα 27 Ιανουαρίου 70 χρόνια από την απελευθέρωση του Άουσβιτς ειναι ημέρα μνήμης για όλους μας. Έξι εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν από τους Ναζί μέχρι το 1945, αλλά οι Εβραίοι δεν ήταν ο μοναδικός στόχος των Ναζί. Οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών αγγίζει τα 11 εκατομμύρια. Οι ναζί στοχοποίησαν ομάδες ανθρώπων για την φυλή τους, τις θρησκευτικές ή πολιτικές τους πεποιθήσεις ή ακόμα για την ιδιότητα τους: Oμοφυλόφιλοι, ιερείς, Ρομά, άνθρωποι με διανοητικές ή σωματικές αναπηρίες, κομμουνιστές, συνδικαλιστές, Μάρτυρες του Ιεχωβά, αναρχικοί, Πολωνοί και άλλοι σλαβόφωνοι λαοί καθώς και μαχητές της αντίστασης, συμπεριλαμβάνονται στα θύματα τους.
Ο Pierre Seel ήταν ο μόνος Γάλλος επιζών που μίλησε ανοιχτά για το ότι πήγε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης εξαιτίας της ομοφυλοφίλιας του
Υπολογίζεται ότι 100.000 ομοφυλόφιλοι συνελήφθησαν. Κάποιοι στάλθηκαν στις φυλακές, ενώ μεταξύ 5.000 και 15.000 στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκεί συχνά αναγκάστηκαν να φορούν ένα ροζ τρίγωνο στη στολή τους για να υποδηλώσουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Σχεδόν το 60% των ομοφυλοφίλων που πήγαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχασαν τη ζωή τους.
Ο Pierre Seel, από την περιοχή της Αλσατίας, ήταν μόλις 16 όταν συνελήφθη «Οι Γερμανοί ήρθαν στην Αλσατία το 1940. Και μια μέρα έπρεπε να πάω στην Γκεστάπο με 12 φίλους». Μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Schirmeck - Vorbruck. Συνελήφθη, βασανίστηκε, και κακοποιήθηκε σεξουαλικά, ενώ αναγκάστηκε να δει τον 16χρονο εραστή του να καταβροχθίζεται από σκυλιά.
Ο Pierre διηγήθηκε την ιστορία του στο βιβλίο «Εγώ ο Pierre Seel, ο εξόριστος ομοφυλόφιλος»
Ο Pierre επέζησε αλλά ένιωθε αναγκασμένος να λογοκρίνει τις αναμνήσεις του από φόβο για περαιτέρω διώξεις. «Συνειδητοποίησα ότι σε αντίθεση με τις προσδοκίες μου, παρά την πολυαναμενόμενη χαρά της επιστροφής, η αληθινή απελευθέρωση ήταν για τους άλλους ανθρώπους», έγραψε στα απομνημονεύματά του.
Ρομά σε συρματοπλεγμένη έκταση στη Σλοβενία το 1943
Οι Ρομά ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από φυλετικές διακρίσεις στο Ολοκαύτωμα. Θεωρήθηκαν ξένοι και « φυλετικά ακάθαρτοι» από τους Ναζί. Σχεδόν 1,5 εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους. Όπως και οι Εβραίοι, οι Ρομά δολοφονήθηκαν, στάλθηκαν σε στρατόπεδα και δηλητηριάστηκαν με αέρια ή χρησιμοποιήθηκαν για καταναγκαστική εργασία. Οι μελετητές αγνόησαν σε μεγάλο βαθμό τους θανάτους μέχρι το 1980.
Η Ceija Stojka, ήταν μόλις εννέα όταν οι Γερμανοί άρχισαν να συλλαμβάνουν τους τσιγγάνους. Η οικογένειά της που ταξιδεύε και πουλούσε άλογα για να ζει αναγκάστηκε όπως όλοι οι τσιγγάνοι να εγγραφούν ως μέλη μιας άλλης «φυλής» ενώ η έκταση που έμεναν περιφράχτηκε και τέθηκε υπό αστυνομική φρουρά.
Η Ceija Stojka ήταν μόλις 10 ετών όταν στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης
Ο πατέρας της στάλθηκε στο Νταχάου. Η Ceija, η μητέρα της και τα αδέλφια της φορτώθηκαν σε ένα τρένο με προορισμό το Άουσβιτς , όπου μια τρομακτική εμπειρία τους περίμενε.
"Για ατελείωτες μέρες στεκόμασταν όρθιοι χωρίς τρόφιμα ή νερό. Οι άνθρωποι πέθαιναν. Όταν επιτέλους άνοιξε η πόρτα ο τοίχος των νεκρών και οι έγκυες γυναίκες έπεσαν έξω. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να πιουν τις σταγόνες της βροχής και πυροβολήθηκαν από τα SS γιατι δεν έβγαιναν σε μια ίσια γραμμή. Το δέρμα της σημαδεύτηκε με τον αριθμός Z6399.
Ο αριθμός έμεινε στο χέρι της Ceija's για όλη την υπόλοιπη ζωή της
Ο νεότερος αδελφός της πέθανε από τύφο στο Άουσβιτς ενώ η Ceija, η μητέρα της και μια αδελφή στη συνέχεια στάλθηκαν πρώτα στο Ravensbruck και μετά στο Bergin Belsen.
Η 11χρονη πια Ceija αναγκάστηκε να κοιμάται ανάμεσα σε ένα σωρό από πτώματα για να κρατηθεί ζεστή. Ένα χρόνο μετά οι συμμαχικές δυνάμεις τους απελευθέρωσαν. Ως εκ θαύματος, επιβιώσαν και τα τέσσερα αδέλφια της, και η οικογένεια ενώθηκε και πάλι. Αργότερα η Ceija έγραψε και ζωγράφισε για την εμπειρία της, και έγινε γνωστή καλλιτέχνιδα και ακτιβίστρια. Πέθανε το 2013, σε ηλικία 79 ετών.
Η Rita Prigmore και η μητέρα Theresia Seible περιγράφουν την «έρευνα» των Ναζί στα δίδυμα
Ο Josef Mengele, ο γιατρός των Ναζί στο Άουσβιτς, ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τα ομοζυγωτικά δίδυμα και τα βασάνιζε με φρικτά πειράματα για υποτιθέμενη «γενετική έρευνα»
Οι διαδικασίες του περιλαμβάναν ακρωτηριασμούς, έγχυση χημικών ουσιών στα μάτια για να δει αν αλλάζουν χρώμα, και μόλυνση ενός δίδυμου με νόσο και μετάγγιση αίματος στο άλλο για να δει αν το δεύτερο δίδυμο θα επιζήσει. Ένας παθολόγος που συνεργάστηκε μαζί του θυμόταν τον Mengele να σκοτώνει 14 δίδυμα σε μια νύχτα με ενέσεις χλωροφόρμιου στις καρδιές τους .
Η Eva Mozes Kor και η δίδυμη αδελφή της Miriam ήταν 10 ετών το 1944 όταν βρέθηκαν στο Αουσβιτς. Τους ξύρισαν το κεφάλι και τους έκαναν τατουάζ έναν αριθμό στο μπράτσο ενώ έξι μέρες την εβδομάδα τις εξετάζαν σε εργαστήρια, με τις ώρες «σαν να ήταν ζώα» .
Η Eva και η Miriam είναι τα δίδυμα μπροστά δεξιά
Η Eva και η Μiriam ήταν μεταξύ μόλις 200 ζευγάρια διδύμων που επέζησαν του Άουσβιτς από έξω 1.500 ζευγάρια διδύμων.
Ο Robert Wagermann περιγράφει το πώς γλίτωσε από μια «κλινική ευθανασίας»
Εκείνοι με ψυχικές και σωματικές ασθένειες θεωρήθηκαν από τους Ναζί ως «ανάξιοι ζωής», και οδηγήθηκαν σε ένα μυστικό πρόγραμμα μαζικών δολοφονιών.
Κλινικές και ινστιτούτα μετατράπηκαν σε κέντρα μαζικών δολοφονιών, με αξιωματικούς των SS να φορούν ποδιές εργαστηρίου για να διατηρήσουν την πρόφαση ενός ιατρικού προγράμματος. Οι οικογένειες ενημερώθηκαν ότι οι συγγενείς τους είχαν πεθάνει από ασθένειες. Στην πραγματικότητα περίπου 300.000 άτομα δολοφονήθηκαν συστηματικά στη Γερμανία και στην Αυστρία, συνήθως σε θαλάμους αερίων ενώ τα όργανά τους χρησιμοποιήθηκαν για πειράματα.
Πολλά μέλη του κλήρου είτε απειλήθηκαν με απέλαση και φυλακίστηκαν, ή στάλθηκαν σε στρατόπεδα. Η Καθολική Εκκλησία υπέφερε ιδιαίτερα στην Πολωνία, όπου σχεδόν το ένα πέμπτο του συνόλου των ιερέων - περίπου 3.000 - πέθαναν μεταξύ 1939 και 1945, οι περισσότεροι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ο Πολωνός παπάς Maximilian Kolbe το 1939, δύο χρόνια πριν σταλεί στο Αούσβιτς
Ο Maximilian Kolbe γεννήθηκε το 1894 και μεγάλωσε στην πολωνική πόλη του Pabianice. Έγινε Καθολικός ιερέας στη δεκαετία του '20 και ίδρυσε μοναστήρια στην Πολωνία , την Ιαπωνία και την Ινδία και ταξίδευσε ανά τον κόσμο για να διαδώσει τις πεποιθήσεις του. Όταν οι Γερμανοί εισέβαλλαν στην Πολωνία το μοναστήρι του Maximilian που μέχρι τότε ήταν καταφύγιο Εβραίων που κρυβόντουσαν από τους Ναζί, το μοναστήρι του έκλεισε και ο ίδιος συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς. Υποβλήθηκε σε άγριους ξυλοδαρμούς στο στρατόπεδο, αλλά συνέχισε να ενεργεί ως ιερέας, προσφέροντας καθοδήγηση και άνεση στους κρατούμενους όλων των θρησκειών. Δολοφονήθηκε με χορήγηση θανάσιμης ένεσης και αργότερα αγιοποιήθηκε.
Αυτό το άρθρο βασιστηκε στο κείμενο The Holocaust's Forgotten Victims: The 5 Million Non-Jewish People Killed By The Nazis που δημοσιεύτηκε στην Huffington Post UK