Την 26η Φεβρουαρίου, ένα τροχαίο δυστύχημα στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας καθήλωσε την χώρα μπροστά στις τηλεοράσεις. Αν και δεν ήταν το μοναδικό αιματηρό τροχαίο στην Ελλάδα φέτος, οι εικόνες από το σημείο της σύγκρουσης χαράχτηκαν στις μνήμες όλων μας. Ένα αυτοκίνητα μάρκας Porsche ξεφεύγει της πορείας της, μπαίνει στον παράδρομο και με ιλιγγιώδη ταχύτητα παρασύρει ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Φλόγες ξεπηδούν από παντού και ένας άνδρας τρέχει έντρομος από τις τουαλέτες του χώρου στάθμευσης. Μπροστά του μια πύρινη κόλαση. Στο αυτοκίνητο βρίσκονταν η γυναίκα και το τρίχρονο παιδί τους.
Οι εικόνες από το δυστύχημα προκάλεσαν οργή και θλίψη σε όλο το πανελλήνιο, με την λύτρωση να έρχεται από τον άνδρα που θα πίστευε κανείς ότι θα έβγαζε τον μεγαλύτερο θυμό απέναντι στον νεαρό οδηγό της Porsche. Ο Υπάτιος Πατμάνογλου, σύζυγος της άτυχης Μαρίας και του μικρού Παύλου που έχασαν την ζωή τους, προκάλεσε έκπληξη με την ψυχραιμία που έδειξε και το γεγονός ότι συγχώρεσε από την πρώτη στιγμή τον υπαίτιο του δυστυχήματος. Ο ίδιος μίλησε στην «RealNews» για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το πένθος του.
«Τον υπαίτιο τον συγχώρεσα από την πρώτη στιγμή, γιατί ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι δεν είχε καμία πρόθεση», είπε.
«Αυτό δεν είναι το σωστό; Ο καθένας μας πρέπει να διαχειρίζεται το πένθος του. Δεν πρέπει οι Έλληνες να διαχειρίζονται το πένθος τους στην κρίση; Δεν πρέπει ο ένας να συγχωρεί τον άλλο; Να βοηθάει ο ένας τον άλλο;», πρόσθεσε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου.
Ο ίδιος παραδέχεται ότι έτρεχε και ο ίδιος σε νεαρή ηλικία: «Και εγώ στα νιάτα μου έτσι γρήγορα έτρεχα. Ναι, θα έτρεχα (και σήμερα), αλλά μόνο σε πίστα, ποτέ σε δρόμο. Ο ίλιγγος μου άρεσε, τα ακραία τα ζήταγα, γι' αυτόν τον λόγο στον Στρατό υπηρέτησα στις Ομάδες Υποβρυχίων Καταστροφών. Το βράδυ των Ιμίων ήμουν εκεί».
Σύμφωνα με την «RealNews», στην επιλογή του πατέρα να συγχωρέσει τον οδηγό της Porsche που αφαίρεσε την ζωή των μελών της οικογένειάς του συνέβαλε και η πίστη του στον Θεό: «Εγώ από μικρός πήγαινα πάντα στην Εκκλησία. Ήμουν παπαδάκι. Αλλά το κράτησα μέχρι και μεγάλος. Κάθε Κυριακή πηγαίναμε στην Εκκλησία στο Νέο Φάληρο με την Αποστολία και τον Παύλο».