Η ιστορία του θα μπορούσε να έχει τον τίτλο «Ετσι ξαφνικά»… Από την Οπσάλα της Σουηδίας όπου σπουδάζει Τεχνολογία Ιατρικών Μηχανημάτων με εξειδίκευση στην έρευνα παίρνει το αεροπλάνο για το Μιλάνο με σκοπό να συναντήσει μια φίλη που εργαζόταν εκεί ως μοντέλο. Μαγεύεται από τον χώρο της μόδας κι αποφασίζει να γίνει σχεδιαστής. Επισκέπτεται τη σχολή ντιζάιν του Μιλάνου για να μαθητεύσει, αλλά αρνούνται να τον πάρουν, καθώς δεν έχει ιδέα από σχέδιο. Απογοητευμένος επιστρέφει στην Ελλάδα και κάνει εντατικά μαθήματα σχεδιασμού. Δίνει εξετάσεις στη Σχολή του Μιλάνου και πετυχαίνει. Τελευταίος, αλλά πετυχαίνει… Καθώς ολοκληρώνει το πρώτο εξάμηνο σπουδών τον καλεί ο διευθυντής της Σχολής στο γραφείο του. Τα λόγια του μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι… «Είσαι σωστός, είσαι οργανωτικός, αλλά δεν κάνεις γι΄αυτή τη δουλειά.» Πεισμώνει και το πείσμα αυτό τον οδηγεί σε συνεχείς επιτυχίες. Από το επόμενο εξάμηνο συνεχίζει τη σχολή μόνο με υποτροφίες. Ο ίδιος άνθρωπος που ήθελε να τον απορρίψει, ο ίδιος αργότερα τον πρότεινε ως ταλέντο για την Γκοέφια, την Ακαδημία Υψηλής Ραπτικής στη Ρώμη. Ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Γκοέφια, ενώ παράλληλα δουλεύει στο θέατρο σχεδιάζοντας κοστούμια. Ο Βαλεντίνο τον δέχεται για να κάνει την πρακτική του… η καριέρα του ως σχεδιαστής ξεκινάει επίσημα. Συνεργάζεται με γνωστές εταιρείες του εξωτερικού αναλαμβάνοντας την καλλιτεχνική διεύθυνση και ξεχωρίζει με τη δουλειά του σε διεθνείς εκθέσεις. Τελικά το ένστικτο του Κωνσταντίνου Τσιγαρού να ασχοληθεί με το σχέδιο αποδείχτηκε σωστό…
- Σας είδαμε στην Έκθεση Μόδας στην Αθήνα. Η συλλογή σας με τον τίτλο «Κ7 Konstantinos Tsigaros - Βιωσιμότητα» ξεχώρισε για τις άνετες, ευκολοφόρετες, γραμμές και τα ουδέτερα χρώματα. Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε τι σημαίνει για εσάς το Κ7 και γιατί υπάρχει στον τίτλο η λέξη Βιωσιμότητα;
Το Κ7 σημαίνει εφτά κομμάτια για εφτά ημέρες της εβδομάδας, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Είναι η εξέλιξη μια παλαιότερης καμπάνιας μου, της κονσέρβας. Η φιλοσοφία πίσω από τη συλλογή είναι ρούχα που να μην εγκλωβίζονται σε χώρο και χρόνο, να είναι άνετα και να μπορούν να φορεθούν παντού. Η λέξη βιωσιμότητα στον τίτλο έχει να κάνει με την οικολογική συνείδηση που γίνεται πράξη. Η συλλογή ολοκληρώθηκε σε συνεργασία με την ελληνική εταιρεία “Athos Pallas P.C.” που παρέχει βιώσιμες λύσεις.
- Η περιβαλλοντική ευαισθησία αποτελεί εφαλτήριο σε όλες σας τις συλλογές;
Τα τελευταία χρόνια ναι. Αγαπώ και δημιουργώ μόδα που σέβεται τον πλανήτη και τον άνθρωπο. Ανέκαθεν προσπαθούσα να χρησιμοποιήσω υλικά που δεν είναι βαριά για το περιβάλλον. Πλέον συγκεντρώνω τα πάντα και τα ανακυκλώνω. Σχεδιάζω με άβαταρ, ώστε να είναι πολύ χαμηλό το σχεδιαστικό- περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Δουλεύω με ανακυκλώσιμα υλικά και κάνω ιχνηλάτηση, μια διαδικασία που ξεκινάει από τον σπόρο και καταλήγει στον καταναλωτή. Βέβαια, όλο αυτό είναι δική μου ανάγκη, δεν το κάνω για να το επιβάλλω σε κάποιον.
- Η «οικολογική» σας στάση γίνεται αντιληπτή και κατ′ επέκταση αποδεκτή από το ευρύτερο κοινό;
Πιστεύω ότι ο κόσμος αρχίζει και κάνει συνειδητά πιο «οικολογικές» επιλογές. Ίσως να βρισκόμαστε ακόμα σε αρχικό στάδιο, αλλά σημασία έχει ότι η αρχή έχει γίνει. Μάλιστα η συμμετοχή μου στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα “The Mednew” είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Το πρόγραμμα έχει στόχο να σχεδιάζουμε και να αποδίδουμε οικολογικά σε όλα τα βήματα της παραγωγής και προώθησης των προϊόντων μας. Η Ευρώπη έχει χωρίσει το εν λόγω πρότζεκτ σε τρία τμήματα. Στο τμήμα της Μεσογείου ανήκω εγώ μαζί με την Ισπανίδα σχεδιάστρια Τζούλια Εσκριμπά. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να δημιουργούμε ρούχα διαχρονικά, συνειδητής κατανάλωσης.
- Αναφέρατε νωρίτερα μια παλαιότερη καμπάνια σας την οποία χαρακτηρίσατε κονσέρβα. Είχε σχέση με την οικολογική σας συνείδηση;
Κονσέρβα χαρακτηρίστηκαν κάποιες σειρές που είχαν κυκλοφορήσει μέσω των εταιρειών B You και S Oliver, όπου εργαζόμουν ως καλλιτεχνικός διευθυντής στο Σεμπετέ στο Ντίσελντορφ. Από εκείνη την εποχή είχα ανάγκη να δημιουργώ ρούχα άνετα και εύκολα. Η σκέψη της κονσέρβας ήρθε λόγω των πολλών ταξιδιών που έκανα εγώ, αλλά και οι συνεργάτες μου. Σχεδίασα τότε μια σειρά με τσαλακωμένα υφάσματα. Σακάκια, παντελόνια, φορέματα, μπλούζες, πουκάμισα, όλα έμπαιναν τσαλακωμένα σε μία κονσέρβα. Εύκολα στη μεταφορά και χωρίς την αγωνία του να μείνει ατσαλάκωτο το ρούχο. Η σειρά αυτή είχε κάνει μεγάλη επιτυχία.
- Τι αποτελεί έμπνευση για εσάς; ’Εχετε κάποιο πρότυπο;
Σχεδιάζω πάντα σκεπτόμενος τι θα ήθελα να φοράει η γυναίκα που έχω δίπλα μου. Θέλω να είναι άνετη στις κινήσεις της, να μην περιορίζεται σε «καλούπια», είτε αυτά είναι γραμμές, είτε βαριά υφάσματα που την δυσκολεύουν. Λειτουργώ με έναν αφαιρετικό τρόπο στον σχεδιασμό. Το ίδιο σκέφτομαι όταν ετοιμάζω και την αντρική συλλογή. Σκέφτομαι πάντα τι αρέσει σε εμένα και στους φίλους μου. Η απάντηση είναι πάντα η ίδια. Ρούχα που να αναπνέει το σώμα.
- Αν και έχετε ζήσει σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης έχετε την έδρα σας στη Θεσσαλονίκη. Πιστεύετε ότι οι Θεσσαλονικιές ή οι Αθηναίες έχουν καλύτερη αντίληψη για τη μόδα και κατ′ επέκταση για το στυλ;
Αν και είμαι Θεσσαλονικιός σε αυτή την «αναμέτρηση» θα πω ότι οι Αθηναίες είναι μακράν καλύτερες. Είναι πιο απελευθερωμένες σε ό,τι αφορά το στυλ. Τολμούν να δοκιμάσουν. Στη Θεσσαλονίκη δυστυχώς υπάρχει ένα επαρχιωτισμός, μια εσωστρέφεια. Στο σημείο αυτό βέβαια πρέπει να πω ότι η νέα γενιά δείχνει πιο ελεύθερη στο να δεχτεί και να ακολουθήσει νέες προτάσεις είτε αυτές αφορούν τη μόδα είτε την τέχνη.
- Ποια θεωρείτε σημαντική στιγμή στην καριέρα σας; Μια στιγμή την οποία σκέφτεστε με περηφάνεια;
Έχω αρκετές στιγμές που θυμάμαι με περηφάνεια και ελπίζω να δημιουργήσω και άλλες, αλλά μια περίοδος που θυμάμαι πολύ έντονα ήταν το 1992. Ήταν στην αρχή της καριέρας μου όταν μου ζητήθηκε να δημιουργήσω ρούχα για την τραγουδίστρια Κλεοπάτρα, η οποία τότε συμμετείχε στη Eurovision, στο Μάλμε της Σουηδίας με το τραγούδι “Όλου του κόσμου η ελπίδα”. Είχα σχεδιάσει εκτός από την εμφάνιση της Κλεοπάτρας και τα ρούχα όλου του συγκροτήματος. Στο τέλος της βραδιάς είχα μεγάλη χαρά γιατί το τραγούδι της Ελλάδας κατέκτησε την 5η θέση, μεγάλη διάκριση για εκείνη την εποχή.
- Ποιές γυναίκες θεωρείτε πρότυπα εμφάνισης και προσωπικότητας;
Θα αναφέρω δύο που ξεχωρίζω. Την Αλεξία Βουλγαρίδου και την Κασάνδρα Δημοπούλου. Είναι και οι δύο σοπράνο. Εργάζομαι πολύ με καλλιτέχνες της όπερας εδώ και χρόνια, μια και τους ετοιμάζω τα κοστούμια κι έτσι έχω την ευκαιρία να τις γνωρίζω καλά και να θαυμάζω την αύρα και το στυλ τους.
- Τι ετοιμάζετε αυτή την εποχή;
Μέσα στις επόμενες μέρες θα παρουσιάσω δύο επιδείξεις μόδας, μια στη Λονδίνο και μια στη Βαρκελώνη. Η επόμενη παρουσίαση της συλλογής θα γίνει τον Σεπτέμβριο στη Μαδρίτη με ένα μεγάλο σόου μόδας εκεί.
- Έχετε το κατάστημα και το ατελιέ σας στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει η προοπτική να ανοίξετε κάποιον χώρο στην Αθήνα;
Αναζητώ μέρη με «χαρακτήρα». Το κατάστημα και το ατελιέ της Θεσσαλονίκης τα μεταφέραμε πέρυσι στο πρώην κτίριο Αλατίνη στην περιοχή του Φραγκομαχαλά στα Άνω Λαδάδικα. Είναι μια περιοχή που τολμώ να πω ότι είναι περιοχή-έκπληξη, μια και έχει αρχίσει και αναπτύσσεται εντυπωσιακά, δημιουργώντας μια νεωτεριστική ατμόσφαιρα στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα να πετύχω το ίδιο κλίμα και στην Αθήνα. Πιστεύω ότι η περιοχή της Ακρόπολης το προσφέρει αυτό γι′ αυτό και είμαι σε συζητήσεις για ένα κατάστημα εκεί.
- Μια ασχολία σας που δεν γνωρίζει ο κόσμος;
Με καλούν σε Πανεπιστήμια για να μιλήσω για την τεχνολογία. Έχω δημιουργήσει μια εφαρμογή που με εξυπηρετεί και στη δουλειά. Ουσιαστικά στην εφαρμογή αυτή φωτογραφίζεται το πατρόν σε μαύρο ταμπλό και αποθηκεύεται. Ετσι απλά και εύκολα. Το επιθυμητό είναι να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία υπέρ μας χωρίς να καταστρέφουμε τον πλανήτη.
- Όταν δεν σχεδιάζετε τι σας αρέσει να κάνετε;
Να βρίσκομαι παρέα με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα. Επίσης, μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω κατά προτίμηση κοντά σε θάλασσα που την αγαπάω πολύ…