Νέες έρευνες έδειξαν πως τέσσερα κομμάτια των Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας, που βρίσκονταν στη Βιβλιοθήκη Τζον Ράιλαντς του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και προηγουμένως θεωρούνταν άδεια, στην πραγματικότητα περιέχουν κείμενο.
Η εν λόγω έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο μελέτης που διεξήχθη στο King’s College London, με συνεργασία μεταξύ των καθηγητών Τζόαν Τέιλορ (King’s College London), Μαρτσέλο Φιντάντσιο (Σχολή Θεολογίας Λουγκάνο) και Ντένις Μίτσι (Πανεπιστήμιο Μάλτας).
Αντίθετα με πρόσφατες περιπτώσεις πλαστών εγγράφων που πιστευόταν πως ήταν ήταν πραγματικά κομμάτια των χειρογράφων, τα κομμάτια αυτά είχαν βρεθεί στις επίσημες ανασκαφές στις σπηλιές του Κουμράν και δεν πέρασαν ποτέ από την αγορά αρχαιοτήτων.
Κατά τη δεκαετία του 1950 τα κομμάτια αυτά δόθηκαν από την κυβέρνηση της Ιορδανίας στον Ρόναλντ Ριντ, ειδικό του Πανεπιστημίου του Λιντς, για να μελετήσει τη σύνθεσή τους, καθώς είχε θεωρηθεί πως ήταν ιδανικά για κάτι τέτοιο εφόσον δεν περιείχαν κείμενο. Τα χειρόγραφα μελετήθηκαν και αποθηκεύτηκαν.
Το 1997 η Συλλογή Ριντ αποδόθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, και τα κομμάτια αυτά αποθηκεύτηκαν στη Βιβλιοθήκη Τζον Ράιλανς. Στο πλαίσιο εξέτασής τους για σκοπούς νέας μελέτης, η Τέιλορ θεώρησε πιθανό ένα από αυτά να περιέχει ένα γράμμα, και ως εκ τούτου αποφάσισε να φωτογραφίσει όλα τα κομμάτια άνω του ενός εκατοστού που φαίνονταν κενά στο γυμνό μάτι, μέσω προηγμένων μεθόδων. Από ένα σύνολο 51 κομματιών υποδείχτηκαν έξι για περαιτέρω ανάλυση, και τέσσερα εξ αυτών διαπιστώθηκε πως είχαν πάνω τους αναγνώσιμα εβραϊκά/ αραμαϊκά κείμενα. Η έρευνα επίσης έδειξε γραμμές και μικρά ίχνη γραμμάτων και σε άλλα κομμάτια.
Από τα τμήματα αυτά, το σημαντικότερο έχει τα απομεινάρια τεσσάρων γραμμών κειμένου με 15-16 γράμματα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν διατηρηθεί μόνο μερικώς- ωστόσο μπορεί να διαβαστεί η λέξη Σαμπάτ. Το κείμενο αυτό μπορεί να σχετίζεται με το βιβλίο του Ιεζεκιήλ. Άλλο ένα μέρος κειμένου είναι ραμμένο με κλωστή.
«Κοιτώντας ένα από τα κομμάτια με μεγεθυντικό φακό, νόμισα ότι είσα ένα μικρό, αχνό γράμμα» είπε η Τέιλορ. «Ειλικρινά, από τη στιγμή που όλα αυτά τα κομμάτια υποτίθεται πως ήταν κενά...σκέφτηκα πως μπορεί να φανταζόμουν πράγματα. Αλλά μετά φάνηκε πως ίσως και άλλα κομμάτια να είχαν πολύ αχνά γράμματα».
«Με νέες τεχνικές για την αποκάλυψη αρχαίων κειμένων να είναι πλέον διαθέσιμες, θεώρησα πως έπρεπε να ξέρουμε εάν αυτά τα γράμματα θα μπορούσαν να εκτεθούν. Υπάρχουν μόνο λίγα σε κάθε κομμάτι, αλλά είναι σαν χαμένα κομμάτια ενός παζλ που βρίσκεις κάτω από τον καναπέ».