Η κυβέρνηση της Λιβύης που διορίστηκε από το κοινοβούλιο με επικεφαλής του Φάτι Μπασάγα ανακοίνωσε αργότερα ότι αποσύρεται από την Τρίπολη, έδρα της αντίπαλης κυβέρνησης της χώρας, λίγες ώρες αφού εισήλθε στην πόλη.
Η υπηρεσία Τύπου της κυβέρνησης αυτής επεσήμανε σε ανακοίνωσή της ότι ο Μπασάγα, όπως και πολλοί από τους υπουργούς του, «εγκατέλειψαν την Τρίπολη προκειμένου να διαφυλάξουν την ασφάλεια (…) των πολιτών».
Νωρίτερα είχε γίνει γνωστό ότι ξέσπασαν μάχες στην Τρίπολη, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της διορισμένης από το κοινοβούλιο κυβέρνησης ότι έφτασε στη λιβυκή πρωτεύουσα.
Η υπηρεσία Τύπου της κυβέρνησης του Φάτι Μπασάγα ανέφερε ότι ο πρωθυπουργός και «αρκετοί υπουργοί» έφθασαν «στην πρωτεύουσα Τρίπολη για να αρχίσουν τις εργασίες τους» εκεί.
Η λιβυκή Βουλή, η οποία εδρεύει στο ανατολικό τμήμα της χώρας, ονόμασε νέο πρωθυπουργό τον Μπασάγα τον Φεβρουάριο. Το κοινοβούλιο υποστηρίζεται από τον στρατάρχη Χάφταρ, τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, τα στρατεύματα του οποίου είχαν αποπειραθεί να κυριεύσουν την πρωτεύουσα το 2019.
Ο Αμπντουλχαμίντ αλ Ντμπάιμπα, ο επικεφαλής της κυβέρνησης στην Τρίπολη που σχηματίστηκε έπειτα από πολιτική διαδικασία που υποστηρίχθηκε από τον ΟΗΕ στις αρχές του 2020, αρνήθηκε να παραχωρήσει την εξουσία, κάτι που προκάλεσε εκ νέου μακρά διένεξη ανάμεσα στις δύο παράλληλες κυβερνήσεις.
Η κυβέρνηση του Ντμπάιμπα είχε βασική αποστολή να οργανώσει βουλευτικές και προεδρικές εκλογές, που υποτίθεται ότι θα διεξάγονταν τον Δεκέμβριο του 2021.Όμως, οι συνεχείς διενέξεις ανάμεσα σε τοπικούς ηγέτες, ειδικά για τη νομική βάση της εκλογικής διαδικασίας, οδήγησαν στην αναβολή επ’ αόριστον των εκλογών αυτών, που η διεθνής κοινότητα έτρεφε μεγάλες ελπίδες ότι θα οδηγούσαν στη σταθεροποίηση της αχανούς χώρας της βόρειας Αφρικής.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Ντμπάιμπα θεωρούν ότι η θητεία του έλαβε τέλος μετά τη ματαίωση των εκλογών.
Η Λιβύη συνεχίζεται να βγει από το χάος των συγκρούσεων για εξουσία και της εμφύλιας σύρραξης που κρατάει πλέον πάνω από μια δεκαετία, από την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, στα απόνερα της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης.
Η χώρα των κάπου 7 εκατομμυρίων κατοίκων παραμένει βυθισμένη στο πολιτικό χάος, με ανταγωνιστικές κυβερνήσεις και θεσμούς σε ανατολή και δύση, και στην ανασφάλεια.
Η παραγωγή πετρελαίου, που αποτελεί τη βασική πηγή εσόδων της χώρας, είναι εκ νέου σε ομηρεία εξαιτίας των πολιτικών διαφωνιών, με κύμα αναγκαστικών κλεισιμάτων κοιτασμάτων και τερματικών σταθμών.
Οι ομάδες που βρίσκονται πίσω από τους αποκλεισμούς πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, που θεωρούνται προσκείμενες στο πολιτικό στρατόπεδο της ανατολικής Λιβύης, αξιώνουν να παραδοθεί η εξουσία στον κ. Μπασάγα και να υπάρξει δικαιότερη κατανομή από τις πωλήσεις του μαύρου χρυσού.
Στα τέλη του Απριλίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας, διχασμένο για το ζήτημα, υιοθέτησε πρόταση που καταρτίστηκε από τη Βρετανία και παρέτεινε για μόλις τρεις μήνες την εντολή της πολιτικής αποστολής του ΟΗΕ στη Λιβύη. Η Ρωσία αρνήθηκε να εγκρίνει την παράτασή της για μεγαλύτερο διάστημα προτού ονομαστεί νέος ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Λιβύη.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, AFP