Κρίση στην Ουκρανία: Αυτά είναι τα τανκς της Ρωσίας

Σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης σημαντικοί «πρωταγωνιστές» σε τακτικό επίπεδο θεωρείται πως θα είναι το πυροβολικό (περιλαμβανομένων πυραύλων) και τα τεθωρακισμένα, δεδομένου του ρωσικού δόγματος «μη επαφής», όπου εχθρικοί στόχοι εντοπίζονται (μέσω drones, μέσων ηλεκτρονικού πολέμου και άλλων μέσων) και πλήττονται με μαζικά πυρά πυροβολικού και πυραύλους πριν τα τεθωρακισμένα και το πεζικό προελάσουν στην περιοχή και εκτεθούν στα πυρά του αντιπάλου.

Οι τύποι των ρωσικών αρμάτων μάχης

Μεταξύ των πρώτων ενδείξεων συγκέντρωσης ρωσικών δυνάμεων κοντά στην Ουκρανία ήταν η παρουσία της 1ης Τεθωρακισμένης Στρατιάς Φρουρών- ενός ισχυρού σχηματισμού με εκατοντάδες άρματα μάχης. Η στρατιά αυτή διαθέτει άρματα μάχης τύπων Τ-72 και Τ-80- για την ακρίβεια εκσυγχρονισμένα/ νέες εκδόσεις αυτών των τύπων, που είχαν πρωτοκατασκευαστεί και τεθεί σε υπηρεσία επί Σοβιετικής Ένωσης. Πέραν του T-72 και του Τ-80 το τρίτο κύριο άρμα μάχης (main battle tank) του ρωσικού στρατού είναι το Τ-90 που αποτελεί στην ουσία εξέλιξη του Τ-72.

Σε όλες τις περιπτώσεις, υπογραμμίζεται, πρόκειται για εκσυγχρονισμένες/ αναβαθμισμένες εκδόσεις των αρχικών τύπων, που έχουν λάβει χώρα επανειλημμένα (και ως εκ τούτου, σε κάποιες περιπτώσεις κάποια μοντέλα του Τ-72, που είναι προγενέστερο κανονικά του Τ-90, διαθέτουν πιο σύγχρονα συστήματα από παλαιότερα μοντέλα του Τ-90).

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Popular Science, οι τρεις αυτοί τύποι έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά, όπως ταχύτητες που κυμαίνονται μεταξύ 60 χλμ/ ώρα και 80 χλμ/ώρα στον δρόμο και 45 χλμ/ ώρα εκτός δρόμου πυροβόλα των 125 χιλιοστών που χρησιμοποιούν ίδια πυρομαχικά, δυνατότητα χρήσης αντιαρματικών πυραύλων με μεγαλύτερη εμβέλεια από ό,τι τα κανονικά πυρομαχικά και αρκετά προηγμένους αισθητήρες στόχευσης.

Σημειώνεται πως, πέραν αυτών, υπάρχει και το ιδιαίτερα εξελιγμένο Τ-14 Armata (που έχει αναφερθεί ότι θα επιτρέπει και μη επανδρωμένη χρήση) αλλά, παρά τις ρωσικές εξαγγελίες στο παρελθόν για προμήθεια χιλιάδων μονάδων του τύπου, ελάχιστα φαίνεται να έχουν παραδοθεί στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις (και αν). Αντ’αυτού, φαίνεται να έχουν έχει υπάρξει γενικευμένη στροφή προς τον εκσυγχρονισμό των ρωσικών αρμάτων.

Ένα «σπάνιο» τεθωρακισμένο

Πέραν των αρμάτων μάχης, ο ρωσικός στρατός διαθέτει ένα πολύ μεγάλο εύρος τεθωρακισμένων, μεταξύ των οποίων σύγχρονα οχήματα και παλαιά μοντέλα που ανάγονται στη σοβιετική περίοδο. Μεταξύ αυτών μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίπτωση οχήματος, που εθεάθη να μεταφέρεται στα σύνορα της Ουκρανίας, είναι το ΒΜΡΤ-72 Terminator.

Δεν είναι άρμα μάχης μα τεθωρακισμένο όχημα μάχης (ΤΟΜΑ), και η ιδιαιτερότητά του είναι πως είναι ένα όχημα το οποίο δεν έχει αντίστοιχο στη Δύση, καθώς είναι πολύ βαριά οπλισμένο για την κατηγορία του.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του War Zone (The Drive), οχήματα του τύπου (που θεωρείται ότι υπάρχει σε πολύ περιορισμένους αριθμούς στον ρωσικό στρατό) φάνηκαν σε βίντεο που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μεταφέρονται με τρένα στα δυτικά, προς την κατεύθυνση της Ουκρανίας. Πρόκειται για ένα όχημα που αναπτύχθηκε για να καλύψει μια πολύ συγκεκριμένη ανάγκη του ρωσικού στρατού, η οποία έγινε εμφανής μετά τα οδυνηρά μαθήματα στην Τσετσενία: Αυτήν για ένα βαρύ ΤΟΜΑ, ικανό για επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον- δεδομένου ότι τα πιο «παραδοσιακά» τεθωρακισμένα είχαν υποστεί πολύ βαριές απώλειες σε αστικά περιβάλλοντα όπως το Γκρόζνι. Επίσης, προορίζεται να συνοδεύει/ υποστηρίζει άρματα μάχης.

Στο ΒΜΡΤ-72 δίνεται έμφαση στην ισχυρή θωράκιση/ προστασία και στη δυνατότητα να ξεπερνά εμπόδια όπως αυτά που συναντώνται σε αστικά περιβάλλοντα. Επίσης, τα όπλα του είναι κατάλληλα για αστική μάχη, με έμφαση σε ισχύ πυρός μικρής εμβέλειας, για την εξόντωση στόχων που βρίσκονται σε μικρές αποστάσεις- ενώ σημειώνεται πως τα όπλα του μπορούν να στοχεύουν ψηλά, για να χτυπάνε πχ στόχους που βρίσκονται ψηλά σε κτίρια (ένα πρόβλημα που είχε αντιμετωπίσει ο ρωσικός στρατός στο Γκρόζνι, καθώς τα πυροβόλα των τεθωρακισμένων του σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούσαν να πάρουν την απαιτούμενη κλίση για να στοχεύσουν Τσετσένους μαχητές σε τελευταίους ορόφους κτιρίων).

Ως προς τον οπλισμό του, περιλαμβάνει αντιαρματικούς πυραύλους, δύο πυροβόλα των 30 χιλιοστών, πολυβόλο των 7,62 χιλιοστών και εκτοξευτές βομβίδων. Σημειώνεται πως, ως σχέδιο, έχει «πατήσει» πάνω στο σασί και άλλα χαρακτηριστικά του Τ-72.

Όσον αφορά στην περίπτωση της Ουκρανίας, το ενδιαφέρον έγκειται στο ότι, όπως προαναφέρθηκε, πρόκειται για ένα όχημα σχεδιασμένο με έμφαση σε επιχειρήσεις σε «δύσκολα» αστικά περιβάλλοντα- και η αποστολή του στην περιοχή δείχνει ότι, σε περίπτωση κλιμάκωσης σε γενικευμένη σύγκρουση, αναμένονται επιθέσεις σε πόλεις και, σε βάθος χρόνου, επιχειρήσεις καταστολής ατάκτων (counterinsurgency) σε αστικές περιοχές.

Άλλα όπλα

Όπως προαναφέρθηκε, ο ρωσικός στρατός δίνει «παραδοσιακά» μεγάλη έμφαση στη χρήση πυροβολικού, και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα «πλούσιος» σε αυτό το κομμάτι, διαθέτοντας μεγάλο εύρος όπλων, όπου σε κάποιες περιπτώσεις σύγχρονα πυρομαχικά και αισθητήρες συνδυάζονται με μηχανήματα της σοβιετικής περιόδου. Μεταξύ αυτών, κοντά στα σύνορα της Ουκρανίας έχει παρατηρηθεί το BM-30 Smerch (ΠΕΠ- πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων), με 12 σωλήνες εκτόξευσης ρουκετών με εμβέλεια που φτάνει τα 90 χλμ. Επίσης, άλλο ένα όπλο που θα έβλεπε χρήση είναι ο πύραυλος Iskander, για πλήγματα σε βάθος, χτυπώντας εγκαταστάσεις, ραντάρ, κέντρα διοίκησης, μονάδες ηλεκτρονικού πολέμου κλπ. Σε επίπεδο ηλεκτρονικού πολέμου, αξίζει να αναφερθούν τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου Krasukha 2 και Krasukha 4, για μπλοκάρισμα σημάτων που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά συστήματα (πχ ραντάρ), μπλοκάρισμα τηλεπικοινωνιών, ακόμα (ενδεχομένως) και παρεμπόδιση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη λήψη σήματος GPS.

Με πληροφορίες από Popular Science, The War Zone, Business Insider