Στη χώρα μας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, όπως και σε όλον τον κόσμο κυριάρχησε ο λαϊκισμός και τα άκρα.
Απ΄ ότι φαίνεται κανείς δεν λαμβάνει τα σωστά μηνύματα και απλά οι δυνάμεις του ”δημοκρατικού” υποτίθεται τόξου, με διάφορα τρικ και εκβιαστικά διλήμματα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και κραδαίνουν την απειλή της ακροδεξιάς.
Ως πότε όμως;
Ο κόσμος έχει βαρεθεί από την επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων και θέλει λύσεις και απαντήσεις ουσίας, που θα του κάνει καλύτερη την καθημερινότητα και κυρίως θα του δώσει ελπίδα.
Στην εσωτερική μας πολιτική πραγματικότητα, φαίνεται πως γιγαντώνονται τα άκρα και ο λαϊκισμός για μία ακόμα φορά.
Σε αυτό το περιβάλλον το ΠΑΣΟΚ /ΚΙΝΑΛ, αν θέλει να κάνει τη διαφορά, πρέπει να επενδύσει στην ποιότητα και την πολιτική ηθική, προκειμένου να αρθούν οι επιφυλάξεις του κόσμου από τις κακές επιλογές του παρελθόντος, που του στοίχισαν την κυρίαρχη θέση στην κεντροαριστερά.
Είναι ξεκάθαρο πια ότι απέναντι στη διαφθορά, την ανικανότητα, τον πελατειασμό και τον λαϊκισμό (που τόσο ακριβά πλήρωσε η χώρα), θα πρέπει να ορθώσει ανάστημα ο σοβαρός δημοκρατικός σοσιαλισμός.
Ένας αξιόλογος Καθηγητής (και αναξιοποίητο κεφάλαιο για τη χώρα) είχε πει πριν χρόνια ότι ”ένα και ένα δεν κάνουν πάντα δύο στην πολιτική”, κάτι που άμεσα τότε, επιβεβαιώθηκε.
Κατόπιν τούτου οι αλλότριες και συγκυριακές μεταγραφές, εκτός του ότι δεν ποιούν ήθος, συχνά (όπως φαίνεται και σήμερα) αφαιρούν το συγκριτικό πλεονέκτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το ερώτημα είναι αν έχει ανάγκη το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ τις μεταγραφές ανθρώπων που εξελέγησαν με άλλο κόμμα ή την επιστροφή στελεχών που ήταν έτοιμα να αξιοποιηθούν από το παρόν καθεστώς.
Κατά τη γνώμη μου όχι.
Και το παρελθόν έχει πολλαπλώς επιβεβαιώσει την ανωτέρω άποψη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε στα ορφανά του Καμμένου και στους καιροσκόπους του ΠΑΣΟΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη και καταποντίστηκε, χωρίς βέβαια να είναι μόνο αυτή η αιτία.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ δεν πρέπει επουδενί να ακολουθήσει αυτές τις καταδικασμένες από τον κόσμο πρακτικές.
Η προαναφερόμενη επένδυση στην ποιότητα θα κάνει τη διαφορά. Μπορεί να νομίζει κανείς ότι κερδίζει εκλογικά από την ανάδειξη στελεχών και ενσωμάτωση προσώπων με καθαρά επικοινωνιακούς όρους, που συνήθως κραυγάζουν στα τηλεπαράθυρα, ελλείψει πολιτικών επιχειρημάτων και γνώσης , αλλά μακροπρόθεσμα αυτό δεν θα είναι επωφελές.
Ήδη φαίνεται ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε αλλαγή προσώπων που έχουν αρνητική σημειολογία, λόγω των προκλητικών συμπεριφορών και της αλαζονείας.
Τα προαναφερόμενα δεν αποτελούν προφητείες και ποδοσφαιρικές προβλέψεις. Είναι απλή πολιτική ανάλυση με βάση τα διδάγματα της ιστορίας, τα οποία θα πρέπει να τα λαμβάνουν όλοι υπόψη τους.
Η πολιτική κυριαρχία των (αγράμματων -ανεπάγγελτων) κομισάριων παλαιότερα, αλλά και των ”φωτεινών” (αλλά κενών περιεχομένου) προσώπων πρόσφατα (ακόμα και στην ευρωβουλή), που έφεραν τραγικά (ή στην καλύτερη περίπτωση ανύπαρκτα) αποτελέσματα, θα έπρεπε να κάνουν τις ηγεσίες να σκεφτούν πλέον διαφορετικά και να επενδύσουν στην ποιότητα, στην γνώση και στην ικανότητα.
Αυτά είναι τα στοιχεία που θα φέρουν και τα θετικά αποτελέσματα μακροπρόθεσμα, αλλά και την επιστροφή του κόσμου στην πολιτική κι όχι η -κενή περιεχομένου- επικοινωνιακή λογική, τα ιλουστρασιόν μιας χρήσης και οι κοκορομαχίες.