Ο 44χρονος Lee Jeffries, με καταγωγή από το Bolton, και έδρα του το Manchester, είναι γνωστός για τα θαυμάσια πορτραίτα αστέγων που απαθανατίζει.
Η σειρά φωτογραφιών του με τίτλο "Άστεγοι" μας φέρνει αντιμέτωπους με αυτούς που οι περισσότεροι προσπερνάμε αδιάφορα κάθε μέρα. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του αποτυπώνουν με μεγάλη λεπτομέρεια τις ιστορίες της ζωής αστέγων στους δρόμους της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
Σε συνέντευξή του στη HuffPost Greece, μας αναφέρει ότι η ενασχόλησή του με αυτού του είδους τα πορτραίτα, ξεκίνησε μετά από ένα περιστατικό στο Λονδίνο, όταν προσπάθησε να φωτογραφίσει μια άστεγη γυναίκα.
Οι φωτογραφίες του γεμίζουν με ανθρωπιά και συμπόνια, ενώ ο θεατής μπορεί να χαθεί στα έντονα βλέμματα, στις ρυτίδες και τα σημάδια των άστεγων.
-Τι σας κάνει διαφορετικό από άλλους φωτογράφους; Πώς θα περιγράφατε το στυλ σας;
Πολλές φορές έχω μιλήσει για αυτό σε ορισμένες από τις διαλέξεις που δίνω. Δεν είμαι και ο πιο προικισμένος τεχνικά. Θέλω να πω, αν γεμίσει ένα δωμάτιο από φωτογράφους πιθανότατα να είμαι από τους τελευταίους όσον αφορά την τεχνική ικανότητα. Τώρα, αν εξεταστούν οι ίδιοι φωτογράφοι για τι έδωσαν από τον εαυτό τους στις φωτογραφίες τους, τότε θα ήμουν στην κορυφή. Είμαι πολύ περισσότερο από ό, τι ενός καλλιτέχνης φωτογράφος με αυτή την έννοια. Οι φωτογραφίες μου έρχονται από πολύ βαθιά μέσα μου.
-Ποιοι φωτογράφοι σας έχουν επηρεάσει, και πώς αυτοί επηρέασαν τη σκέψη σας, το τρόπο που φωτογραφίζεται και την σταδιοδρομίας σας;
Χμμμ. Είχα αυτή τη συζήτηση με κάποιους φοιτητές φωτογραφίας την περασμένη εβδομάδα. Νομίζω ότι απογοητεύτηκαν με την απάντησή μου. Νομίζω ότι περίμεναν να ακούσουν ονόματα φωτογράφων. Γεγονός είναι ότι δεν ενοχλούμε από την εργασία των άλλων. Ακούγεται τρομερά στενόμυαλο και ξέρω ότι μάλλον είναι.
Άρχισα να κάνω αυτό που κάνω μέσα από την αγάπη. Την αγάπη, όπως ποτέ δεν έχω γνωρίσει. Με επηρεάζει με τόσους πολλούς τρόπους, αλλά πάνω απ 'όλα ήταν η ανθρωπιά και η πίστη. Δακρύζω πάνω από κάθε φωτογραφία.
-Τι θέλατε να δείξετε μέσα από αυτό το έργο;
Δεν εξετάζω το τι σημαίνει να είναι κανείς άστεγος ακριβώς. Τα πορτρέτα μου δεν είναι πολιτικά υπό αυτή την έννοια. Ναι, έχουν τις ρίζες τους σε κοινωνικά ζητήματα αλλά τις φωτογραφίες μου τις διακατέχει η απλότητα. Απεικονίζουν την ανθρωπότητα. Οι φωτογραφίες μου κάνουν έκκληση για τα βασικά ανθρώπινα ένστικτα της πίστης και της αγάπης ...επειδή έχουν γεννηθεί μέσα από αυτό.
-Ποια τεχνολογία, λογισμικό, εργαλεία κάμερας χρησιμοποιείτε;
Εργαλεία μου είναι σχετικά απλά.Χρησιμοποιώ μια D810 της Nikon, εναν φακό 24 χιλιοστών και ένα μικρό relector χειρός. Είμαι ένας φωτογράφος δρόμου, οτιδήποτε άλλο θα ήταν εκφοβιστικό για τους ανθρώπους που συναντώ.
-Τι σας παρακινεί να συνεχίσετε να φωτογραφίζεται;
Η μοναξιά. Η δική μου. Όταν είμαι με ανθρώπους έξω στο δρόμο που γνωρίζω ότι πονούν όπως εγώ. Ποτέ δεν είμαι πιο ευτυχισμένος από όταν είμαι έξω.
-Πως μπορεί κανείς να αγοράσει τις φωτογραφίες σας;
Μέσω του YellowKorner and Galerie Mathgoth στο Παρίσι. Η πώληση τους μου επιτρέπει να χρηματοδοτήσουν μελλοντικά έργα.
-Η αγαπημένη σας προσωπογραφία;
Είναι αυτή:
"Συμπυκνώνει" όλα όσα ελπίζω ότι απεικονίζει ένα πορτρέτο. Το φως... η ελπίδα..ο παράδεισος. Η σκιά...η απελπισία, η μοναξιά...η δύναμη του ανθρωπίνου πνεύματος.