Με αφορμή το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη συζητάμε στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης με τον Υφυπουργό Λευτέρη Κρέτσο.
Αν και ο υφυπουργός αναμένει από μέρα σε μέρα τη γέννηση της δεύτερης κόρης του και είναι πολύ απασχολημένος, βρίσκει χρόνο να μας μιλήσει και να μοιραστεί μαζί μας μια ευχάριστη είδηση για όλη την κινηματογραφική κοινότητα, που αυτές τις μέρες βρίσκεται σύσσωμη στο μεγαλύτερο φεστιβάλ της χώρας: εκτός από το cash rebate, δηλαδή την επιστροφή στον παραγωγό των δαπανών για τις οπτικοακουστικές παραγωγές που γυρίζονται στην Ελλάδα σε ποσοστό 35% από το ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας), σύντομα, μας λέει, προσδοκά ότι θα είναι σε θέση να ανακοινώσει και φορολογική έκπτωση της τάξης του 30% για κάθε οπτικοακουστική επένδυση στην Ελλάδα.
«Αυτό θα είναι μια μεγάλη επιτυχία, γιατί δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα», εξηγεί. «Συνήθως επιλέγουν ένα από τα δύο μοντέλα: ή φοροαπαλλαγές ή cash rebate. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως ο παραγωγός που θα επενδύει στον κινηματογράφο (και όχι μόνο) θα παίρνει πίσω το 50% της επένδυσης του». Αν στα μέτρα αυτά προστεθεί η δυνατότητα δανειοδότησης των παραγωγών με ευνοϊκούς όρους, αλλά και εγγυοδότησης από το ΕΤΕΑΝ (που, όπως εξηγεί ο Λ. Κρέτσος, μπορεί να γίνει δεκτή σε οποιαδήποτε τράπεζα στον κόσμο), τότε πρόκειται πράγματι για ένα μια σημαντική βοήθεια προς την χειμαζόμενη ελληνική κινηματογραφία.
Αν και ο κινηματογράφος, που αυτές τις μέρες γιορτάζει στη Θεσσαλονίκη, είναι το βασικό θέμα της κουβέντας μας, δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε με το θέμα των ημερών: δηλαδή την απομάκρυνση των κύριων Κωστόπουλου και Θαλασσινού (διευθύνοντα συμβούλου και αναπληρωτή διευθύνοντα συμβούλου) από την διοίκηση της ΕΡΤ.
«Είμαι ενοχλημένος», ομολογεί καθώς ξεκινάμε. Μόλις πριν λίγο, είχε αποχωρήσει από μια ημερίδα στην ΕΣΗΕΑ «όταν είδα πως η εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν χάνει ευκαιρία να κακολογήσει την χώρα μας στους ξένους δημοσιογράφους μιλώντας για ξεδιάντροπο κυβερνητικό έλεγχο στην ΕΡΤ. Και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό κάνει κακό στη χώρα. Και μάλιστα ποιοί; Αυτοί που έκλεισαν την ΕΡΤ. Με ενοχλούν τα παχιά και κούφια λόγια και η ευκολία εκτόξευσης κατηγοριών για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση χωρίς στοιχεία και τεκμηρίωση….».
-Ωστόσο για κάποιο λόγο θα ζητήσατε την παραίτηση του διευθύνοντα συμβούλου...
«Η ΕΡΤ έχει κάνει μεγάλα βήματα στον τομέα της τεχνολογίας κι έχει ποιοτικό περιεχόμενο χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Αλλά δυστυχώς η δημόσια εικόνα της έχει πληγεί από αντιπαραθέσεις στελεχών στη Διοίκηση και –κυρίως- για αντιπολιτευτικούς λόγους –διότι η ΝΔ θέλει την ΕΡΤ κλειστή ή μαραζωμένη».
-Ως προς την απερχόμενη διοίκηση πάντως, ας μην ξεχνάμε πως από την κυβέρνηση διορίστηκε.
«Στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα που προέκυψε δεν ήταν οι επιλογές των προσώπων καθαυτές, αλλά η αδυναμία συνεργασίας μεταξύ τους. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναλάβω την πολιτική ευθύνη που μου αναλογεί για τις όποιες αστοχίες, αλλά οι διορισμοί αυτοί έγιναν με ανοιχτή πρόσκληση και με διάφανες διαδικασίες. Από εκεί και πέρα η ΕΡΤ πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα».
-Πολλοί ήταν αυτοί που, πέρυσι, τέτοια εποχή στο Φεστιβάλ, σχολίασαν αρνητικά την παρουσία του κύριου Κωστόπουλου. Με την έννοια πως δεν έδειχνε και μεγάλη εξοικείωση με τα κινηματογραφικά…
«Ο κύριος Κωστόπουλος, είχε αποδείξει πως έχει εμπειρία, δεξιότητες και ικανότητες για την θέση από την οποία υπηρέτησε την ΕΡΤ. Ο κινηματογράφος προφανώς ήταν ένα πιο εξειδικευμένο πεδίο. Αλλά η ΕΡΤ είναι ο εύκολος σάκος του μποξ. Είναι το μόνο κανάλι που αποδίδει το 1,5%. Από το 2015 έως σήμερα έχει μοιράσει κοντά στα 11 εκατομμύρια στο ελληνικό σινεμά. Είναι το μόνο κανάλι που έχει ζώνη νέου ελληνικού κινηματογράφου, στηρίζει δεκάδες φεστιβάλ και πολιτιστικούς φορείς ακόμα και στη ζώνη prime-time, έχει πολιτιστικό δελτίο. Καλύπτοντας το τεράστιο κενό που άφησε το μαύρο και το μόρφωμα της ΝΔ και της ΝΕΡΙΤ που ακολούθησε.»
“Η ΕΡΤ δέχεται σκληρή, άδικη και ασύμμετρη κριτική”
-Κάποιοι σχολίασαν αρνητικά και τη συγκυρία που επιλέξατε να αφήσετε ακέφαλη την ΕΡΤ. Πάντα, κάτι γίνεται κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, λένε, που μας εκθέτει στους ξένους δημιουργώντας κακή εικόνα…
«Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Είναι κακή εικόνα προς τους ξένους όλες οι νέες εξαγγελίες; Οι ρυθμίσεις και κίνητρα που αποτελούν εργαλεία για τους παραγωγούς και τους κινηματογραφιστές, Έλληνες και ξένους; Το tax deduction σε ποσοστό 30% που αναμένουμε σύντομα, το cash rebate σε ποσοστο 35%, η εγγυοδότηση δανείων και τα χαμηλότοκα, μειωμένα κατά 40% δάνεια; Η επιδότηση κατασκευής κινηματογραφικών/τηλεοπτικών στούντιο και υποδομών; Η δημιουργία film offices σε όλες τις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους της χώρας;
Οι έλληνες παραγωγοί και δημιουργοί δεν θα ενημερώσουν τους ξένους συνομιλητές τους για όλα αυτά; Δεν θα τα αξιοποιήσουν όλα αυτά στις διεθνείς τους επαφές; Όσο για την ΕΡΤ η νέα διοίκηση μπορεί και πρέπει να κλείσει τις όποιες εκκρεμότητες χρηματοδότησης του 1,5% άμεσα! Δεν καταργήθηκε το 1,5%. Κάποιοι το παρουσιάζουν λες και η ΕΡΤ θέλει να κάνει επίτηδες κακό στο Φεστιβάλ, ενώ στην ουσία είναι από τους βασικούς στυλοβάτες του κινηματογράφου. Όποιος και να είναι επικεφαλής.».
-Ενώ ακούγονταν πάντως εδώ και καιρό ανησυχητικά καμπανάκια για την ΕΡΤ, εσείς βγάζατε μια εικόνα προς τα έξω, πως όλα καλά.
«Ποτέ δεν έλεγα πως όλα είναι τέλεια. Έλεγα, ακόμα και μέσα στη Βουλή, πως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αλλά δεν μπορούν να βγαίνουν οι άνθρωποι της ΝΔ και να λένε πως δεν βλέπει κανείς την ΕΡΤ κι εδώ και τρία συνεχόμενα Σαββατοκύριακα να είμαστε πρώτοι στο prime-time.
Η ΕΡΤ δέχεται σκληρή, άδικη και ασύμμετρη κριτική. Θα ήταν καλό να ακούμε περισσότερα για την συνεισφορά της στον χώρο του πολιτισμού και της ανάπτυξης.
Είναι εξωφρενικό αλλά η κριτική προέρχεται από πολλές πλευρές και από συγκεκριμένα συμφέροντα και από αντιλήψεις που πιστεύουν πως η Αριστερά πρέπει να έχει μόνο τον ρόλο της αντιπολίτευσης».
“«Δεν θα μειωθούν οι συντάξεις. Και δίνουμε αγώνα για αυτό»”
-Εσείς πως βλέπετε τον ρόλο της Αριστεράς;
«Ο ρόλος της Αριστεράς είναι να διαλύσει και να ακυρώσει το σύστημα της διαπλοκής που επί χρόνια κυριαρχούσε. Δεν με ενδιαφέρει η λογική μιας «υπεύθυνης» Αριστεράς που χαρακτηρίζεται έτσι γιατί δεν μπορεί να θίξει τα κακώς κείμενα, της χαϊδεύουν τα αυτιά και τη θέλουν μονίμως στη γωνία του πολιτικού συστήματος και των εξελίξεων».
-Για κάποιους πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Αριστερά.
«Αριστερά είναι να δίνεις ευκαιρίες σε όλους, να υπάρχει ισονομία, να συνεισφέρουν όλοι ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους και όχι κάποιοι να πίνουν στην υγειά των κορόιδων). Αριστερά είναι ένα λειτουργικό κράτος και πολιτικές οι οποίες έχουν ως προτεραιότητα την μείωση των οικονομικών βαρών στους πιο αδύναμους. Και αυτό κάνει η κυβέρνηση του Σύριζα».
-Η μείωση των συντάξεων δεν πλήττει τους πιο αδύναμους;
«Δεν θα μειωθούν οι συντάξεις. Και δίνουμε αγώνα για αυτό».
-Έχουν ήδη μειωθεί όμως.
«Σίγουρα, και δεν ευθύνεται η κυβέρνηση για αυτό. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε λαϊκή εντολή να διαπραγματευτεί. Και διαπραγματεύτηκε μέχρι τέλους. Αλλά παραλάβαμε μια χρεωμένη χώρα. Όμως πολλά μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα υλοποιήθηκαν: οι πολίτες έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία, η πρώτη κατοικία προστατεύεται, υπήρξαν μέτρα υπέρ των ασθενέστερων τάξεων. Και θα υπάρξει μείωση στον ΕΝΦΙΑ και στις ασφαλιστικές εισφορές. Σήμερα η χώρα βρίσκεται εκτός μνημονίων και χωρίς κόφτη, με ένα μαξιλαράκι 32 δις για την αποτροπή χρηματοπιστωτικών κινδύνων, με αναπτυξιακά σχέδια όπως η δημιουργία της αναπτυξιακής τράπεζας, με την ανεργία να έχει μειωθεί και την απασχόληση να έχει αυξηθεί –και η απασχόληση θα αυξηθεί και άλλο.»
-Ας επιστρέψουμε στον κινηματογράφο. Θα πάτε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;
«Θα προσπαθήσω να πάω. Αν βέβαια δεν με προλάβουν τα γεννητούρια της δεύτερης κόρης μου».
Έχετε ήδη μία έτσι δεν είναι;Γεννήθηκε στην Ελλάδα;
«Ναι, αλλά την εποχή εκείνη εγώ ήμουν στο Λονδίνο και πηγαινοερχόμουν. Δίδασκα στο Πανεπιστήμιο του Γκρίνουιτς».
-Και με το σινεμά πως ασχοληθήκατε;
«Το γραφείο μου ήταν μπροστά στον Τάμεση, και στο Campus του Πανεπιστημίου (που ήταν το παλιό ανάκτορο του βρετανικού αυτοκρατορικού πολεμικού ναυτικού) είχαν γυριστεί πολλές ταινίες: από τον Σέρλοκ Χολμς μέχρι τους Πειρατές της Καραϊβικής και το Thor. Κάθε εβδομάδα είχαμε γύρισμα και είχε πλάκα γιατί συχνά γύριζαν μέσα στην ομίχλη και θυμάμαι να τους λέω «guys ελάτε στην Ελλάδα να γυρίσετε καμιά ταινία γιατί με τέτοια ομίχλη και μουντάδα πληρώνετε περισσότερα σε λειτουργικά κόστη για το φως!». Και οι Βρετανοί συμφωνούσαν.»
“η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που δεν είχε αρχειακή και οπτικοακουστική πολιτική. Ήταν και κάτι άλλο όμως: η συνειδητοποίηση των τεράστιων δυσκολιών που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι του χώρου. Ένιωσα μεγάλη ντροπή γι’ αυτό και θεώρησα ότι κάτι πρέπει να κάνουμε».”
-Και από τον Τάμεση πώς βρεθήκατε στον πολιτικό στίβο;
«Πάντα συμμετείχα στα κοινά και είχα πολιτική άποψη και δράση στις γραμμές της αριστεράς».
-Είχατε ποτέ φανταστεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση;
«Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα».
-Και με το σινεμά πως ασχοληθήκατε, πως έγινε αυτό;
«Αναλαμβάνοντας την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, ήρθα αντιμέτωπος με το γεγονός ότι πρώτον η δημόσια ραδιοτηλεόραση, βασικός πυλώνας για την ανάπτυξη της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, ήταν ένα μόρφωμα με χαμηλές προσδοκίες λειτουργούσε με ένα κανάλι και χωρίς όραμα, και δεύτερον ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν κλείσει το ΙΟΜ (Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων) και το ΕΟΑ (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο). Δηλαδή η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που δεν είχε αρχειακή και οπτικοακουστική πολιτική. Ήταν και κάτι άλλο όμως: η συνειδητοποίηση των τεράστιων δυσκολιών που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι του χώρου. Ένιωσα μεγάλη ντροπή γι’ αυτό και θεώρησα ότι κάτι πρέπει να κάνουμε».
-Σήμερα πολλοί λένε πως το Υπουργείο σας πάει να υποκαταστήσει τον ρόλο που διαδραματίζει το ΥΠΠΟ στον κινηματογράφο. Πως επιδιώκει να το φέρει στις δικές του αρμοδιότητες. Ήταν ας πούμε τυχαίο που εσείς εκπροσωπήσατε την Πολιτεία στην τελευταία απονομή βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου; Και φέτος συζητήθηκε η παρουσία σας στην έναρξη του Φεστιβάλ Δράμας όπου ανακοινώσατε διάφορες δράσεις.
«Οι ρόλοι κάθε Υπουργείου είναι ξεκάθαροι. Υπάρχει ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο. Και φυσικά έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε και εμείς και το ΥΠΠΟΑ και όλοι όσοι εμπλέκονται στο χώρο της επικοινωνίας, των media και της ψυχαγωγίας και της οπτικοακουστικής παραγωγής. Ο στόχος μας στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής είναι σαφής: η δημιουργία αναπτυξιακών κινήτρων και εργαλείων για να μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να έχουν την ανάγκη των πολιτικών και τους εκάστοτε κατέχοντες θέση πολιτικής ισχύος. Εμείς δεν μοιράζουμε χρήματα και ο υπουργός δεν μπορεί να παρέμβει ως προς το ποιο έργο θα χρηματοδοτηθεί ή ποιο έργο θα εγκριθεί νωρίτερα από τα άλλα. Υπάρχει καθεστώς απόλυτης διαφάνειας».
“Ο κινηματογράφος είναι τέχνη, είναι πολιτισμός. Εμείς δεν ασκούμε κινηματογραφική πολιτική. Ασκούμε αναπτυξιακή πολιτική σε όλο το χώρο της οπτικοακουστικής δημιουργίας”
-Έχω όμως μια απορία. Πώς γίνεται το ΕΚΚ να έχει τόσο μικρό μπάτζετ κι εσείς να μιλάτε για 75 εκατομμύρια τα οποία είναι ήδη δεσμευμένα, και εφόσον αυτά δαπανηθούν να μιλάτε για 375 εκατομμύρια έως το 2022; Πως μπορεί δηλαδή η μία τσέπη του κράτους να είναι τρύπια και η άλλη γεμάτη;
«Είναι λανθασμένη αυτή η βάση σύγκρισης. Το ΕΚΚ είναι εποπτευόμενος φορέας του ΥΠΠΟΑ, δηλαδή λαμβάνει μια ετήσια χρηματοδότηση. Η αντίστοιχη χρηματοδότηση του ΕΚΟΜΕ είναι 500.000 φέτος. Τα χρήματα του cash rebate δεν συνιστούν τακτική χρηματοδότηση, δεν αφορούν μισθοδοσία και λειτουργικά έξοδα, και φυσικά δεν μπαίνουν στο ταμείο του ΕΚΟΜΕ. Τα χρήματα του cash rebate τα εισπράττουν οι εταιρίες παραγωγής και μόνο. Και για να τα πάρει κάποιος θα πρέπει αποδεδειγμένα να τα έχει δαπανήσει πρώτα».
-Πρέπει να παραδεχθείτε πάντως πως συχνά οι αρμοδιότητες των δύο φορέων συγκρούονται. Για παράδειγμα υπάρχει Film Commission Office στο ΕΚΚ.
«Και οι δύο φορείς εργάζονται για τον ίδιο σκοπό. Δεν πρέπει να υπάρχει ανταγωνιστική σχέση. Και το Κέντρο και το ΕΚΟΜΕ δεν είναι μαγαζάκια του καθενός, είναι δημόσιοι φορείς που ο καθένας επιτελεί το έργο του. Και όλοι κρίνονται από τα αποτελέσματά τους. Στόχος μας είναι η τόνωση της εγχώριας οπτικοακουστικής βιομηχανίας, να έρθουν ξένοι επενδυτές, να βγουν νέοι δημιουργοί. Όσο για το Film Commission Office, αλλοίμονο εάν δεν είχε το ΕΚΚ. Αλλά να προσδιορίσουμε σωστά τι είναι: στην ουσία πρόκειται για γραφεία εξυπηρέτησης των παραγωγών και δεν μπορεί να είναι μόνο ένα, πρέπει να υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, πιθανόν και στο εξωτερικό. Άρα γιατί συγκρούονται οι αρμοδιότητες;»
-Ωστόσο φαίνεται να αντιμετωπίζετε τον κινηματογράφο περισσότερο ως αναπτυξιακό εργαλείο και λιγότερο ως πολιτιστικό αγαθό.
«Ο κινηματογράφος είναι τέχνη, είναι πολιτισμός. Εμείς δεν ασκούμε κινηματογραφική πολιτική. Ασκούμε αναπτυξιακή πολιτική σε όλο το χώρο της οπτικοακουστικής δημιουργίας, η οποία προχωράει και εξελίσσεται στη ψηφιακή εποχή. Μας ενδιαφέρει η Ελλάδα ένας φιλικός προορισμός επενδύσεων που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα διαμορφώσουν τις συνθήκες για την αξιοποίηση του ταλέντου των Ελλήνων δημιουργών και κυρίως των νέων καλλιτεχνών. Εμείς ούτε θέλουμε να κρίνουμε σενάρια, ούτε θέλουμε να βάζουμε εμπόδια στα πόδια των ανθρώπων της τέχνης. Το αντίθετο, οι πολιτικές μας είναι υποστηρικτικές, έχουν αναπτυξιακό πρόσημο και είναι ανοιχτές για όλους».
-Μήπως ευνοεί περισσότερο τους μεγάλους παραγωγούς και λιγότερο τους μικρούς;
«Καθόλου. Το ελληνικό cash rebate έχει το χαμηλότερο όριο ένταξης στο σύστημα. Με μόλις 100.000 ευρώ. Ενώ για κύκλους επεισοδίων (τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ) η εκκίνηση είναι τα 30.000 ευρώ. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει συμπαραγωγός, και επιπλέον, ο νόμος 4487 προβλέπει πως ο παραγωγός μπορεί να λάβει χρηματοδότηση και από άλλες πηγές (πχ ΕΚΚ ή ΕΡΤ) μέχρι το 50% των συνολικών δαπανών αν πρόκειται για παραγωγή, μέχρι το 60% αν είναι συμπαραγωγή και μέχρι το 70% αν είναι «δύσκολο οπτικοακουστικό έργο», αν δηλαδή για παράδειγμα σκηνοθετείται από νέο δημιουργό».
“Είναι ντροπή για μια χώρα σαν την Ελλάδα ο κινηματογράφος και η οπτικοακουστική παραγωγή να είναι τόσο παραμελημένοι από την κεντρική εξουσία”
-Πολύ ωραία ακούγονται όλα αυτά κύριε Κρέτσο, αλλά το ΕΚΟΜΕ έχει χρηματοδοτήσει μέσω του cash rebate κάποιο έργο; Έγινε η αρχή;
«Είμαστε στην τελική ευθεία με την έννοια της εκταμίευσης. Μην ξεχνάτε ότι το cash rebate αποδίδεται στους δημιουργούς μετά τα γυρίσματα. Αναμένουμε, όμως, τα πρώτα δικαιολογητικά για μια γαλλογερμανική παραγωγή –είναι οι πρώτοι που έκαναν αίτηση. Υπάρχουν ήδη 32 αιτήματα στο σύστημα, Ελλήνων και ξένων. Εγώ αδημονώ γι’ αυτήν την στιγμή πολύ περισσότερο από εσάς, γιατί τότε θα διαφανεί πολύ καθαρά η μεγάλη εικόνα».
-Μιλάτε για οπτικοακουστική παιδεία και για εθνικό αποθετήριο των οπτικοακουστικών αρχείων στις ομιλίες σας. Όμως ήδη, έδω και πολλά χρόνια, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους (Νεανικό Πλάνο) δίνει έναν αγώνα για την εκπαίδευση στα σχολεία. Όσο για την Ταινιοθήκη της Ελλάδος αποτελεί ως γνωστόν το Ελληνικό Κινηματογραφικό μας Αρχείο. Σκοπεύετε να αξιοποιήσετε την τεχνογνωσία τους;
«Γνωρίζουμε την προσφορά τους, και θέλουμε να κάνουμε συνέργειες. Γιατί να θεωρείται σύγκρουση αρμοδιοτήτων και να μη θεωρείται γέφυρα η δράση του ΕΚΟΜΕ που είναι διυπουργικός δημόσιος φορέας και κληρονόμος του ΙΟΜ που πρώτο εισήγαγε την οπτικοακουστική παιδεία ως έννοια στη χώρα μας; Υπάρχει μεγάλο πεδίο δράσης για όλους. Αν δεν δουλέψουμε όλοι μαζί δεν θα πάμε μπροστά».
-Νοιώθετε πως δεν συμβαίνει αυτό;
«Το αντίθετο. Το ΕΚΚ γνωρίζει πολύ καλά και αξιοποιεί το cash rebate. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια του για να προωθήσει τους στόχους του πιστεύω. Η λογική της ενιαίας προώθησης των πολιτικών για τον κινηματογράφο θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο όταν λειτουργήσει το πρώτο επενδυτικό ταμείο για την οπτικοακουστική παραγωγή όπου οι παραγωγοί και οι δημιουργοί θα βρίσκουν συνεπενδυτές και θα απευθύνονται σε οργανωμένα funds που θα έχουν ως στόχο όχι μόνο την ενίσχυση στο στάδιο της παραγωγής, αλλά και την ευθύνη να διανείμουν το προϊόν σε διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, αίθουσες κινηματογράφου και φεστιβάλ σε όλον τον κόσμο. Η όποια καχυποψία δεν μπορεί να υπάρχει πλέον, αφού το πλαίσιο είναι σαφές και οι στόχοι είναι κοινοί για όλη την ομολογουμένως ταλαιπωρημένη κινηματογραφική κοινότητα. Ένα παράδειγμα θα πώ μόνο. Τα χρήματα που έμπαιναν στην εγχώρια κινηματογραφική αγορά από την ΕΡΤ, το ΕΚΚ, την COSMOTE, τη Nova ήταν συνολικά 7-8 εκατομμύρια τον χρόνο. Δηλαδή αντιστοιχούσαν σε λιγότερο από τις δαπάνες παραγωγής ενός επεισοδίου του «Game of Thrones»; Είναι δυνατόν με τόσο περιορισμένους πόρους να ασκήσεις εθνική κινηματογραφική πολιτική; Είναι ντροπή για μια χώρα σαν την Ελλάδα ο κινηματογράφος και η οπτικοακουστική παραγωγή να είναι τόσο παραμελημένοι από την κεντρική εξουσία Ο Λάνθιμος είναι η εξαίρεση του κανόνα και βρήκε μόνος του διέξοδο.».
-Τώρα που δόθηκαν επιτέλους οι τηλεοπτικές άδειες μήπως είναι μια ευκαιρία να εφαρμοστεί επιτέλους και το περίφημο 1,5% απ’ όλα τα κανάλια; Αν και υποτίθεται πως και τώρα έχουν αυτήν την υποχρέωση.
«Μεχρι τώρα δεν ήταν τόσο σαφές το πλαίσιο ως προς το σκέλος του 1,5%. Νομίζω ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί και να προχωρήσει το συντομότερο».
“...μου αρέσουν πολύ οι ταινίες του Οικονομίδη. Μου αρέσει ο ρεαλισμός, η hardcorίλα...”
-Σας αρέσει το ελληνικό σινεμά;
«Μου αρέσει γενικά ο κινηματογράφος. Ιδιαίτερα ο νέος ελληνικός κινηματογράφος είναι ένα global outcry για τις μορφές ανισοτήτων που γεννά η εκρηκτική εποχή που ζούμε από την οικονομική και την προσφυγική κρίση μέχρι την κλιματική αλλαγή και την παγίωση των οικονομικών, διαγενεακών και φυλετικών διακρίσεων».
-Ποιον έλληνα σκηνοθέτη ξεχωρίζετε;
«Χωρίς να θέλω να ξεχωρίσω κάποιον μου αρέσουν πολύ οι ταινίες του Οικονομίδη. Μου αρέσει ο ρεαλισμός, η hardcorίλα. Δεν με ενδιαφέρει το ναρκισιστικό σινεμά –όλοι όμορφοι, όλοι γυμνασμένοι, μέσα στην τρελή χαρά. Θέλω αληθινούς ανθρώπους και πραγματικές ιστορίες…».