Λυπούμεθα, αλλά δεν παραιτούμεθα

Οι έχοντες την πολιτική ευθύνη θεωρούν ότι με δημόσιες απολογίες δίνουν λύση.
|
Open Image Modal
GeorgePeters via Getty Images

Η ιστορία με τον μαθητή της έκτης δημοτικού, που σήκωσαν στους ώμους ο πατέρας και οι συμμαθητές του για να τον ανεβάσουν στον βράχο της Ακρόπολης και η απολογία της διοίκησης της ΕΡΤ για το «λάθος» να μεταδώσει πολιτική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνώντας τις υπόλοιπες ειδήσεις της ημέρας, είχαν μία αξιοπρόσεκτη ομοιότητα ως προς την κατάληξή τους.

Και στις δύο περιπτώσεις, τελικά ζητήθηκε δημόσια συγνώμη. 

Και στις δύο περιπτώσεις, οι έχοντες την πολιτική ευθύνη θεωρούν ότι με αυτή την δημόσια απολογία έδωσαν λύση.

Στην πρώτη περίπτωση, το ΥΠΠΟΑ αντέδρασε άμεσα, όταν έγινε γνωστό ότι το αναβατόριο στην Ακρόπολη παρέμενε ακινητοποιημένο από τον Σεπτέμβριο του 2018 μέχρι τον Απρίλιο του 2019 (κι όταν λειτούργησε, χάλασε και πάλι για να επισκευαστεί στα τέλη Μαϊου). 

Είναι επίσης αξιομνημόνευτο το γεγονός ότι, σε πρώτο χρόνο, το υπουργείο Πολιτισμού σε επίσημη ανακοίνωσή του ανέφερε...

«...η ανταπόκριση στο συγκεκριμένο περιστατικό οδήγησε στο να ζητηθούν οι παραιτήσεις λόγω ολιγωριών και σειράς λανθασμένων χειρισμών για τη διαχείριση του κορυφαίου μνημείου της χώρας που αποτελεί και ένα από τα σημαντικότερα όλης της ανθρωπότητας»

                                                       Από την ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ

Ωστόσο, 24 ώρες αργότερα ακολούθησε νέα ανακοίνωση, από την οποία προκύπτει ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού άλλαξε γνώμη...

«...Στη συνάντηση αναλύθηκαν οι λόγοι για τους οποίους ζητήθηκε η παραίτηση της προϊσταμένης της ΕΦΑΠΑ και του προϊσταμένου του Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών. Μετά τις εξηγήσεις που δόθηκαν και τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν αποφασίστηκε αμοιβαία να μη δοθεί συνέχεια»

                                                   Από την δεύτερη ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ

Οι δύο ανακοινώσεις φέρουν επί της ουσίας κοινή υπογραφή. Την υπογραφή της υπουργού Πολιτισμού. Και για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, λίγο αργότερα η ίδια η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, Ελένη Μπάνου, διευκρίνιζε σε συνέντευξή της (Καθημερινή): «Χωρίς να δώσω εξηγήσεις ανακοινώθηκε η απαίτηση του υφυπουργού για παραίτηση και μετά η υπουργός βγήκε στην τηλεόραση, μας εγκάλεσαν για ολιγωρία και ζητήθηκαν οι παραιτήσεις μας. Εγώ, πάντως, δεν δήλωσα παραίτηση, διότι αυτός ο τρόπος δεν προβλέπεται από τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα.»

Στην περίπτωση της ΕΡΤ, η απολογία ήρθε όταν τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν και διαμαρτυρήθηκαν για το «φάουλ» - αλλά δεν υπήρξε ανάλογη δημόσια προαναγγελία παραιτήσεων. Για την ακρίβεια, η διοίκηση αναγνώρισε το λάθος της και εξέφρασε τη λύπη της...Τελεία.

Στο παρελθόν υπήρξαν και περιπτώσεις, όπου η κοινή γνώμη δεν εισέπραξε ούτε λύπη - ούτε δημόσια απολογία. Το νέο δόγμα είναι το «λυπούμεθα, αλλά δεν παραιτούμεθα». Ακούγεται καλό και σαν σύνθημα. Αλλά δεν είναι λύση.