Κάθε χρόνο τέτοια εποχή υπάρχει μια τάση να μεγαλοποιούμε κάποια πράγματα ώστε να υπερτονίσουμε την σημασία των Χριστουγέννων. Αν, για παράδειγμα κάποιος βρει ένα κουταβάκι πεταμένο σε έναν κάδο σκουπιδιών και το γλιτώσει την τελευταία στιγμή από βέβαιο θάνατο ή αν κάποιος βρει 100€ στο δρόμο, τότε αυτομάτως μιλάμε για θαύμα. Αν τα ίδια πράγματα συνέβαιναν οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου, θα ήταν απλά μια ακόμη Τετάρτη και κανένα ειδησεογραφικό site δεν θα τα έκανε είδηση με τίτλο «Το Θαύμα των Χριστουγέννων!». Κυνική διαπίστωση; Μπορεί, δεν παύει όμως να είναι αλήθεια.
Όσο ορθολογιστής κι αν είσαι όμως, όσο κι αν πιστεύεις μόνο σε αυτά που βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια και όχι σε όσα σου λένε, υπάρχουν κάποιες ιστορίες που θα σε κάνουν να ξεχάσεις τον κυνισμό σου και να μείνεις με το στόμα ανοιχτό μπροστά σε κάτι που ο μόνος τρόπος που μπορείς να το χαρακτηρίσεις είναι «θαύμα» και μάλιστα χριστουγεννιάτικο.
Ετοιμαστείτε λοιπόν να πιστέψετε στο θαύμα των Χριστουγέννων γιατί ό,τι θα διαβάσετε παρακάτω είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Το ζευγάρι που βρήκε ένα εγκαταλελειμμένο μωρό στη μέση της ερήμου
Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1931 ο Ed και η Julia Stewart οδηγούσαν προς το σπίτι τους όταν τους έπιασε λάστιχο στη μέση της ερήμου της Αριζόνα. Μέχρι ο Ed να αλλάξει το λάστιχο, η Julia αποφάσισε να κάνει μια μικρή βόλτα στη γύρω περιοχή. Αυτό που δεν περίμενε όμως στη βόλτα της, ήταν να βρει μια παλιά καπελιέρα μέσα στην οποία βρισκόταν ένα υγιέστατο μωρό. Το περιστατικό έλαβε χώρα λίγο έξω από την πόλη Superior της Αριζόνα η οποία είναι ουσιαστικά μια σχεδόν ερημωμένη πόλη με την έρημο να την περιτριγυρίζει και χωρίς ίχνος πολιτισμού για πολλά χιλιόμετρα, γεγονός που κάνει ακόμα πιο απίστευτο το ότι οι Stewart έτυχε να πάθουν λάστιχο τόσο κοντά στο σημείο που βρισκόταν παρατημένο το μικρό κοριτσάκι. Περιμένετε όμως γιατί η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.
Το ζευγάρι παρέδωσε το μωρό στις αρχές ώστε να δοθεί για υιοθεσία στην κατάλληλη οικογένεια. Δεκαεπτά ζευγάρια έκαναν αίτηση για να υιοθετήσουν το «μωρό της καπελιέρας» αλλά λόγω κακών καιρικών συνθηκών μόνο δύο κατάφεραν να παρευρεθούν στην ακρόαση. Το ζευγάρι που ενέκρινε ο δικαστής ονόμασε το κοριτσάκι Sharon και κάποια χρόνια αργότερα, η Sharon Elliott μεγάλωσε για να γίνει μηχανικός στην αεροδιαστημική βιομηχανία.
Το παράλυτο αγόρι που περπάτησε
Το 2008 ο 7χρονος Marko Dutschak έμαθε πως έχει μια κύστη στην πλάτη του. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η κακοήθης κύστη αναπτύχθηκε και σύνθλιψε την σπονδυλική του στήλη αφήνοντας μόνο ένα υποτυπώδες «νήμα» να συγκρατεί την πλάτη του. Οι γιατροί που τον είχαν αναλάβει στη χώρα του, την Αυστρία, ήταν βέβαιοι πως ο Marko θα περνούσε όλη την υπόλοιπη ζωή του στο αναπηρικό καροτσάκι. Μόνο που ο ζωή είχε αντίθετη γνώμη.
Περίπου μια εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα ο Marko έκανε κομφετί όλες τις ιατρικές διαγνώσεις και διέψευσε τις προβλέψεις, όταν σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε για έναν περίπατο. Για να καταλάβετε πόσο αδιανόητα απίθανο ήταν να συμβεί κάτι τέτοιο, ξέρετε πόσοι άνθρωποι με παθήσεις παρόμοιες με του Marko έχουν καταφέρει έκτοτε να κάνουν το ίδιο; Κανείς.
Μητέρα και μωρό πεθαίνουν στον τοκετό, μόνο και μόνο για να επιστρέψουν στη ζωή μετά από λίγα λεπτά
Την παραμονή των Χριστουγέννων του 2009 η Tracy Hermanstorfer μπήκε στο νοσοκομείο για να γεννήσει. Σύντομα όμως τα πράγματα πήγαν πολύ στραβά. Μέσα σε λίγα λεπτά η Tracy σταμάτησε να ανταποκρίνεται και λίγο αργότερα έπαψε να αναπνέει. Μη μπορώντας να την επαναφέρουν οι γιατροί έσπευσαν να σώσουν το μωρό, το οποίο όμως γεννήθηκε θνησιγενές. Μπορείτε να φανταστείτε χειρότερη τραγωδία και μάλιστα σε μια τέτοια μέρα; Ο Mike, ο σύζυγος της Tracy, είχε πιστέψει πως είχε χάσει τα πάντα μέσα σε λίγη ώρα όταν, ξαφνικά, συνέβη κάτι που δεν περίμενε κανείς.
Το θνησιγενές μωρό επανήλθε στη ζωή. Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες οι γιατροί κατάφεραν να σώσουν έναν από τους δύο ασθενείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό από μόνο του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «θαύμα». Όχι όμως, ένας επιζών δεν είναι αρκετός για το πνεύμα των Χριστουγέννων. Λίγο μετά αφού το μωρό είχε αναβιώσει, η Tracy άρχισε και πάλι να αναπνέει, παρά το γεγονός πως είχαν περάσει τέσσερα ολόκληρα λεπτά χωρίς να έχει καρδιακό παλμό, εγκεφαλική δραστηριότητα και αρτηριακή πίεση. Μητέρα και μωρό κατάφεραν να αναρρώσουν πλήρως και η ιστορία τους έγινε το χρυσό παράδειγμα των χριστουγεννιάτικων θαυμάτων.
Ο άντρας που έπεσε από τον 47ο όροφο και ξύπνησε την ημέρα των Χριστουγέννων
Το 2007 ο Alcides και ο Edgar Moreno εργάζονταν ως καθαριστές τζαμιών στον Solo Tower της Νέας Υόρκης, όταν ξαφνικά η σκαλωσιά πάνω στην οποία βρίσκονται κατέρρευσε και τα δύο αδέρφια έπεσαν από ύψος 47 ορόφων στο δρόμο. Ο Edgar βρήκε ακαριαίο θάνατο, ο Alcides όμως όχι μόνο κατάφερε να επιβιώσει της πτώσης αλλά οι τραυματιοφορείς τον βρήκαν να κάθεται και να τους περιμένει όταν έφτασαν στο σημείο. Ο Alcides μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο όπου και χειρουργήθηκε, ενώ τις επόμενες 18 μέρες έπεσε σε κώμα και πέρασε από άλλα εννέα εξαιρετικά πολύπλοκα χειρουργεία. Κανείς δεν περίμενε να συνέλθει, για την ακρίβεια κανείς δεν περίμενε να επιβιώσει εξ αρχής και όλα πλέον ήταν θέμα χρόνου.
Και τότε ο Alcides ξύπνησε από το κώμα ανήμερα των Χριστουγέννων, με πλήρη διαύγεια και σαν να μην τρέχει τίποτα. Πώς; Κανείς δεν έχει καταλάβει μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών του. Ένας λογικός άνθρωπος τώρα μπορεί να σκεφτεί «εντάξει, φαντάζομαι όμως πως έμεινε παράλυτος, σωστά;». Λάθος. Ο Alcides όχι μόνο κατάφερε να ξαναπερπατήσει αλλά το 2013 πήρε μέρος και σε έναν φιλανθρωπικό αγώνα βάδην 6 χιλιομέτρων.
Η γυναίκα που ήταν θαμμένη στο χιόνι επί τρεις ημέρες και γλίτωσε με υποθερμία
Την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα του 2008 ο Καναδάς έζησε μία από τις χειρότερες χιονοθύελλες στην ιστορία του. Η Donna Molnar από το Οντάριο του Καναδά είχε πεταχτεί στο συνοικιακό μάρκετ για να κάνει κάποια ψώνια, μόνο που δεν επέστρεψε σπίτι για τρεις ολόκληρες μέρες. Το SUV της βρέθηκε εγκαταλελειμμένο σε ένα χωράφι και ενώ οι μέρες περνούσαν, τόσο οι αρχές όσο και οι συγγενείς της ήταν βέβαιοι πως η Donna είχε πιαστεί στη χιονοθύελλα και είχε βρει τραγικό θάνατο από το κρύο.
Τρεις ημέρες μετά ένα μέλος της ομάδας αναζήτησης ανακάλυψε μια γυναίκα θαμμένη κάτω από μια χιονοστιβάδα και, φυσικά, ήταν σίγουρος πως είχε βρει το άψυχο σώμα της Donna Molnar. Μόνο που ήταν σωστός κατά το ήμισυ καθώς ναι μεν το σώμα άνηκε στην Donna, αλλά δεν ήταν καθόλου άψυχο. Κάπως, με κάποιο τρόπο η Molnar είχε καταφέρει να επιβιώσει 72 ώρες σε θερμοκρασίες που θα είχαν σκοτώσει τους περισσότερους κοινούς θνητούς. Το μόνο που έπαθε από την περιπέτειά της ήταν υποθερμία και κάποια ήπια κρυοπαγήματα. Σαν να πέσει πάνω σου ένα φορτηγό, ας πούμε, και να σου προκαλέσει μόνο έναν μικρό πονοκέφαλο.