Το να μεγαλώνει κανείς σε μία οικογένεια που έχει ως κατοικίδιο γάτα, αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα σε ανθρώπους που εμφανίζουν σχιζοφρένεια.
«Έχοντας μεγαλώσει κανείς με γάτα στο σπίτι, έχει συνδεθεί μέσα από τρεις έρευνες να είναι κοινό στοιχείο σε οικογένειες, στις οποίες ένα παιδί έχει διαγνωστεί αργότερα με σχιζοφρένεια ή με κάποια άλλη ψυχική διαταραχή», ανέφερε ένας από τους ερευνητές της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Schizophrenia Research.
Οι επιστήμονες μελέτησαν ένα ερωτηματολόγιο που είχε δοθεί σε 2.125 οικογένειες και διαπίστωσαν ότι 50,6% των ατόμων που διαγνώστηκαν με σχιζοφρένεια, είχαν γάτα κατά την παιδική τους ηλικία. Τα αποτελέσματα αυτά ήταν παρόμοια με τα αποτελέσματα δύο μικρότερων ερευνών που είχαν γίνει κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 και βρήκαν 50,9% και 51,9% σύνδεση.
Φυσικά, η έρευνα δείχνει απλά να υπάρχει μία σχέση και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτά τα δύο συνδέονται, αλλά οι επιστήμονες αναφέρουν ότι η σχέση αυτή μπορεί να οφείλεται σε ένα τοξόπλασμα που κουβαλούν οι γάτες και κολλάει στους ανθρώπους.
«Το τοξόπλασμα αυτό, πηγαίνει στο εγκέφαλο και δημιουργεί μία μικροσκοπική κύστη. Πιστεύουμε ότι ενεργοποιείται στο τέλος της εφηβείας και συμβάλλει στην εμφάνιση της σχιζοφρένειας, επηρεάζοντας τους νευροδιαβιβαστές», αναφέρει ένας από τους ερευνητές.
Εκτός από την σχιζοφρένεια, το συγκεκριμένο τοξόπλασμα έχει συνδεθεί και με πολλές άλλες ασθένειες. Βέβαια, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που μπορεί να έχουν κολλήσει το τοξόπλασμα αυτό, αλλά λόγω του ισχυρού ανοσοποιητικού τους συστήματος δεν εκδηλώνουν συμπτώματα. Οι επιστήμονες συστήνουν, να μην αφήνουν όσοι έχουν γάτες να έρχονται σε επαφή με τις αδέσποτες γάτες που κυκλοφορούν στην γειτονιά και να τις κρατούν καθαρές, αλλάζοντας τακτικά την άμμο τους.