Αυτή είναι μια αστεία διαφήμιση με διάσημο πρωταγωνιστή:
Αυτή είναι μια αστεία διαφήμιση με διάσημη πρωταγωνίστρια:
Αυτή είναι μια αστεία διαφήμιση με διάσημη πρωταγωνίστρια:
Δηλαδή, πραγματικά, μέχρι και η Kim Kardashian έχει κάνει μια απολαυστικά αστεία (και εντελώς αυτοσαρκαστική) διαφήμιση:
Και μετά έχουμε αυτό:
Αυτή, δυστυχώς, δεν είναι μια αστεία διαφήμιση. Για την ακρίβεια είναι μια διαφήμιση που με προσβάλλει όχι μόνο ως γυναίκα αλλά και ως άνθρωπο που λατρεύει τις διαφημίσεις και το έξυπνο χιούμορ (τους).
Το νέο τηλεοπτικό σποτ των Jumbo για το Πάσχα κυκλοφόρησε χτες το βράδυ και το ελληνικό ίντερνετ έπεσε σε έκσταση. Είναι κάτι που συμβαίνει κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία (μπορεί και παραπάνω) με μία ή περισσότερες διαφημίσεις των Jumbo. Και είτε σου αρέσουν είτε όχι, οφείλεις να παραδεχτείς πως έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ποπ κουλτούρας μας. Ξέρουν τι κάνουν, ξέρουν που απευθύνονται -αυτό βέβαια είναι μια άλλη, μεγάλη κουβέντα-, ενσωματώνουν έξυπνα τάσεις της εκάστοτε περιόδου για να είναι up-to-date με την νεολαία και, στις περισσότερες περιπτώσεις, το τελικό «πακέτο» έχει εξαιρετικό στήσιμο και στιλιζάρισμα.
Στο φετινό πασχαλινό διαφημιστικό με την Άντζελα Δημητρίου ωστόσο, δεν βρήκα τίποτε από όλα αυτά.
Στο μυαλό μου, το meeting για την δημιουργία της εν λόγω διαφήμισης πρέπει να πήγε κάπως έτσι:
- Λοιπόν, τι κάνουμε για το Πάσχα;
- Κοιτάξτε, ό,τι και να κάνουμε, πρέπει να βάλουμε σίγουρα ένα καλτ λαϊκό είδωλο μέσα. Ποιος μας έχει μείνει που να μην έχουμε χρησιμοποιήσει;
- Βασίλη Τερλέγκα;
- Όχι μωρέ, ποιος ασχολείται πια.
- Στάθη Ψάλτη;
- Χμ, θα μπορούσε. Αλλά σε τι κόνσεπτ;
- Έλα παιδιά, στοπ, το βρήκα, το 'χουμε. Λαίδη Άντζελα!
- ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΣΩΣΤΟΣ!
- Ωραία, το κλείσαμε. Και τι την κάνουμε;
- Λοιπόν λοιπόν κάτσε, το έχω σκεφτεί. Είναι στην Ανάσταση. Μια κυρία, μεσήλικη, νοικοκυρά, ξέρεις, target group, παίρνει φως από την λαμπάδα της και μένει κόκαλο μόλις βλέπει τη Λαίδη. Η Λαίδη ξεκινά να τραγουδά το «Ποια Θυσία» αλλά με στίχους για το Πάσχα, ξέρεις, αυγά, μαγειρίτσες, χωριά κλπ.
- Πρέπει να βάλουμε οπωσδήποτε τη «πέτσα» στο στίχο, θα γίνει πάταγος.
- ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΠΩΣ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΡΕ ΤΖΟΝ.
- Ξαφνικά, Ο Λεγάμενος εμφανίζεται μπροστά της και απλώνει το χέρι του προς το μέρος της κρατώντας δύο κόκκινα αυγά. Καλά εκεί θα τους τρελάνουμε με το σημαίνον και το σημαινόμενο. Η Λαίδη παίρνει το αυγό και το κρατά σφιχτά.
- Και τι του λέει ρε παιδιά;
- Τι του λέει ρε Μάκη;
- Του λέει «Χτύπα. Χτύπα σαν άντρας!».
- ΕΝΤΑΞΕΙ IT'S A WRAP ΜΑΝ ΜΟΥ.
Ή μπορεί και να το δούλευαν δύο χρόνια επειδή το βρήκαν τόσο εκπληκτική ιδέα, δεν ξέρω, έχω μεγάλη φαντασία.
Δε θα σχολιάσω αναλυτικά όλη τη διαφήμιση κυρίως γιατί καταλαβαίνω πως κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν πραγματικά αστείο το οτιδήποτε καλτ. Ίσως εμένα μου λείπει το σχετικό ένζυμο, ίσως είμαι απλά περίεργος άνθρωπος και δεν γελάω με αρκετά από αυτά που κάνουν τους φίλους μου να γελάνε, σε κάθε περίπτωση είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό και δεν έχω δικαίωμα να το κρίνω. Ίσα ίσα, αν το καλτ κάνει τον κόσμο να γελάει με τη καρδιά του φτιάξτε άλλα δέκα τέτοια διαφημιστικά, φτιάξτε καμπάνιες, φτιάξτε σειρές, φτιάξτε ταινίες, δεν με ενδιαφέρει. Καλώς ή κακώς, κάθε λαός έχει την ποπ κουλτούρα και την αίσθηση του χιούμορ που του αξίζει, δεν θα σταματήσει να γελά ο κόσμος με την Άντζελα Δημητρίου επειδή εγώ δεν το βρίσκω αστείο.
Αυτό όμως που θέλω να σχολιάσω είναι το «Χτύπα σαν άντρας».
Αλήθεια; Αλήθεια Jumbo; Αυτή ήταν η πιο αστεία ατάκα που μπορούσες να σκεφτείς; Αλήθεια;
Σε μια εποχή όμως που η κακοποίηση των γυναικών, σωματική και ψυχολογική, και τα δικαιώματά τους είναι κάθε μέρα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην επικαιρότητα, σε μια εποχή που οι μισές σταρ του Hollywood μιλούν ανοιχτά για την κακοποίηση που δέχτηκαν στο παρελθόν από άντρες και οι άλλες μισές κατακεραυνώνουν δημοσίως οποιονδήποτε προσβάλει, έστω και αθέμιτα, την προσωπικότητα μιας γυναίκας, σε μια εποχή της οποίας η γενιά, οι λεγόμενοι Millennials, είναι πιο συνειδητοποιημένη από όσο ήταν οι τρεις προηγούμενες γενιές μαζί και μέχρι και ένα 14χρονο κορίτσι ξέρει να αναγνωρίζει το μισογυνισμό από το «χιούμορ», διάολε, σε μια εποχή που ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ AXE άλλαξε τον αιώνιο «μάτσο» χαρακτήρα του και στήριξε την νέα του διαφήμιση στη διαφορετικότητα και την μοναδικότητα του χαρακτήρα του κάθε άντρα και όχι στα μπράτσα και τα πλούσια προσόντα του και που μία από τις καλύτερες καμπάνιες που δημιουργήθηκαν παγκοσμίως είχε σαν μότο το #LikeAGirl (σαν κορίτσι) για να εμπνεύσει, να ενθαρρύνει και να δώσει δύναμη στα κορίτσια κάθε ηλικίας που από το νηπιαγωγείο ακόμα ακούν ατάκες όμως «πώς παίζεις μπάλα έτσι σαν κορίτσι;» ή «ουάου, παίζεις μπάλα σαν άντρας, μπράβο!», σε μια τόσο σημαντική εποχή για τις γυναίκες, η καλύτερη και πιο αστεία ατάκα που μπόρεσες να σκεφτείς για μια διαφήμιση που θα δουν εκατομμύρια κόσμου ήταν το
«Χτύπα. Χτύπα σαν άντρας»;
Προσέξτε με λίγο. Δεν με ενοχλούν οι καφρίλες. Γελάω με τις καφρίλες, τις λέω κι εγώ η ίδια. Ο Louis C.K., ο αγαπημένος μου κωμικός και ανθρώπινο ον γενικότερα, λέει κατά βάση καφρίλες στα stand-up του, όλες τους όμως έχουν καυστικό χαρακτήρα και χτυπάνε στο δόξα πατρί τα κακώς γραμμένα κείμενα της κοινωνίας μας. Είναι καφρίλες μόνο και μόνο επειδή σου λένε με ωμό τρόπο μια αλήθεια που είτε αγνοείς είτε προσποιείσαι πως αγνοείς.
Το «Χτύπα σαν άντρας» δεν είναι καφρίλα. Δεν είναι έξυπνο, δεν είναι καυστικό, δεν είναι ειρωνικό, δεν είναι αστείο. Είναι μια ανοησία. Στα μάτια μου, είναι επίσης μια διευκόλυνση. Ας πάρουμε μια κλασική ατάκα του τίμιου Ελληνάρα και ας βάλουμε τη Λαίδη Άντζελα να την πει, ο κόσμος θα το λατρέψει. Και αυτό που με ενόχλησε ίσως περισσότερο από οτιδήποτε, είναι πως ο κόσμος όντως τη λάτρεψε. Γιατί μπορεί γύρω μας όλα να αλλάζουν, από το χιούμορ μέχρι τα κοινωνικά ήθη και από τη σάτιρα μέχρι την ταυτότητα της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά από ότι φαίνεται στην Ελλάδα δεν μας ενδιαφέρουν όλα αυτά όταν η Άντζελα Δημητρίου κάνει εμφάνιση-έκπληξη σε ένα σποτ των Jumbo και «αυτοσαρκάζεται». Ποιος νοιάζεται τι θα καταλάβει το 8χρονο κοριτσάκι και αγοράκι που θα δει τη διαφήμιση και πώς θα το αφομοιώσει αυτό στη προσωπικότητά του; Αφού το βίντεο είναι «απλά επικό ρε φίλε».
Η ειρωνεία ξέρετε ποια είναι; Πως αν αυτό το διαφημιστικό έπαιζε χτες στην Αμερική για ένα αντίστοιχο Jumbo και στη θέση της Λαίδης ήταν, ας πούμε, η Dolly Parton και έλεγε στο τέλος «Hit it like a man», ο κόσμος θα είχε γίνει έξαλλος και όλα τα μεγάλα site θα κατέκριναν την εταιρεία για την άτοπη ατάκα που διάλεξε. Και, με τη σειρά τους, τα ελληνικά site θα έβγαζαν την είδηση ως «Η μεγάλη πατάτα της Dolly Parton και της τάδε εταιρείας». Τίποτα δεν θα ήταν «επικό» τότε.