«Εγώ άνθρωπο ζήτησα να μιλήσω, όχι αυτήν εδώ» κι άλλες 20 ιστορίες χαριτωμένου εργασιακού σεξισμού

«Εγώ άνθρωπο ζήτησα να μιλήσω, όχι αυτήν εδώ» κι άλλες 20 ιστορίες χαριτωμένου εργασιακού σεξισμού
|
Open Image Modal
Gary Waters via Getty Images
Businesswoman hanging from tightrope while businessman walks on top

Είναι ένα ζήτημα που προκαλεί σήκωμα φρυδιού, ειρωνικά γελάκια και γνήσια απορία: «Μα καλά τώρα, αντιμετωπίζουν ακόμα σεξισμό οι γυναίκες στη δουλειά τους;». Τις περισσότερες φορές, αν προσπαθήσεις να το εξηγήσεις, πολύ απλά χάνεις το δίκιο σου. Είσαι η αιώνια γκρινιάρα και περίεργη, εκείνη που δεν μπορεί να χαλαρώσει και να δεχθεί ένα αστειάκι.

Και όμως, ο σεξισμός υπάρχει και είναι δύσκολο να νικηθεί σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, ακριβώς επειδή είναι ύπουλος και υποβόσκων. Όπως ο ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής που δηλώνει «Δεν είμαι ρατσιστής, αλλά...», έτσι ακριβώς και εκείνος που διατυμπανίζει «Αγαπάω και σέβομαι τις γυναίκες, αλλά...» είναι συχνά αυτός που ξεστομίζει τις ατάκες που σε εξοργίζουν, σε πληγώνουν και σε αφήνουν να αναρωτιέσαι τι σου αξίζει τελικά ως άνθρωπο που απλά έτυχε να είναι και γυναίκα.

Οι άνδρες, αλλά και οι γυναίκες, που εκφράζουν τον σεξισμό στον χώρο της εργασίας δεν είναι κάποιοι «γραφικοί τύποι» που μπορούμε να απομονώσουμε ως μία τραγική εξαίρεση. Είναι δυστυχώς άτομα με τα οποία έχουμε αναπτύξει στενές σχέσεις και συνεργαζόμαστε καθημερινά, θεωρώντας ότι μας βλέπουν ως ίσες. Μέχρι την ημέρα που λένε κάτι και μας προσγειώνουν στη δική τους πραγματικότητα. Του κανόνα και όχι της εξαίρεσης.

Αυτή την πραγματικότητα μοιράστηκαν με την HuffPost Greece 21 Ελληνίδες όλων των ηλικιών και επαγγελμάτων. Τα περιστατικά που περιγράφουν δεν είναι προίόν φαντασίας, όσο και εάν θα το ευχόμασταν.

Μοιραστείτε και εσείς μαζί μας το δικό σας περιστατικό κάτω από τα σχόλια του κειμένου.

«Δούλευα χρόνια σε μια εφημερίδα που οι δυο άντρες συνάδελφοι μου με τους οποίους κάναμε την ίδια ακριβώς δουλειά έπαιρναν ένα μισθό κατά 25% πάνω από το δικό μου, ενώ το αφεντικό μου τους αντιμετώπιζε ως χαριτωμένα μαγκάκια, ενώ εγώ ήμουν η «δύσκολη». Το αποκορύφωμα ήταν μια μέρα που με φώναξε στο γραφείο του και με ρώτησε πότε θα αρχίσω να γράφω στήλη για κραγιόν γιατί «χρειαζόμαστε τα χρήματα των εταιριών με καλλυντικά» Σημείωση: Τότε κάλυπτα το διεθνές ρεπορτάζ» Ζωή 32, δημοσιογράφος

«Όταν ήμουν 15 δούλευα για ένα καλοκαίρι στην αποθήκη μιας μεγάλης πολυεθνικής για το χαρτζιλίκι. Μαζί μου εργαζόταν ένας άντρας γύρω στα 40 που ήταν φοβερά φιλικός στα δικά μου μάτια τότε, μέχρι που μια μέρα έσκυψα- φορούσα ένα απλό t-shirt και μου είπε πολύ αυστηρά ότι φαίνεται το στήθος μου και ντροπή μου και να μαζευτώ και τι φταίει αυτός να το βλέπει , και πόσο δύσκολη του κάνω τη ζωή! Ντράπηκα πάρα πολύ, άρχισα να απολογούμαι και να ζητάω συγνώμη. Ευτυχώς, παρά το γεγονός ότι ήμουν μικρή κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τύπο, και άρχισα να τον αποφεύγω. Και μόνο που σκέφτομαι ότι ήμουν μόλις 15 και αυτός ο βλάκας προσπάθησε να με μειώσει με αυτό τον τρόπο ένας Θεός ξέρει με τι σκοπό τελικά, με πιάνει η ψυχή μου». Αθηνά 28, ιδιωτική υπάλληλος

«Το σχόλιο ενός συναδέλφου που πήγαινε αρχικά για κομπλιμέντο εκ μέρους του. Μου είπε: “Σκέφτεσαι σαν άντρας”, μετά από ένα σχόλιο το οποίο έκανα. Εγώ του απάντησα: “Δεν νομίζεις ότι οι γυναίκες μπορούν να εκφράσουν απόψεις σαν και αυτή;". Ακολούθησε σιωπή. Η μετάφραση; Ο ανδρικός εγκέφαλος είναι ανώτερος και ευτυχώς που δεν σκέφτομαι “σαν γυναίκα» σε θέματα δουλειάς». Βασιλική 33, ψυχολόγος

«Μπαίνει ένας άνδρας, ηλικίας 65 και άνω, με τον γιο του στο γραφείο και ζητάει έναν υπεύθυνο. Πηγαίνω, συστήνομαι με κοιτάει και λέει στον γιο του: “Εγώ άνθρωπο ζήτησα να μιλήσω όχι αυτήν εδω”. Ευτυχώς ζήτησε συγνώμη ο γιος του». Μαρία 30, ιδιωτική υπάλληλος

«Στο γραφείο είχαμε μια κοπέλα που καθάριζε, έκανε καφέδες κτλ. Όταν έλειψε δύο εβδομάδες προσπαθούσαμε όλες να συμμαζεύουμε. Κάποιοι άντρες συνάδελφοι έπιναν τον καφέ τους και άφηναν τις κούπες στο γραφείο τους. Όταν τους έκανα παρατήρηση η απάντηση ήταν: «Τι, θα πλένουμε και ποτήρια τώρα;». Όταν τους απάντησα: «Και γιατί να τα πλένουμε εμείς, η λογίστρια η βοηθός, η διευθύντρια και εγώ;», πολύ απλά μου είπαν: «Εσείς είστε γυναίκες!». Κατερίνα 31, γραμματέας

«Θα το κάνεις έτσι όπως σου είπα, γιατί έτσι μου κάβλωσε». Ελένη 33, διευθύντρια marketing

«Τα τελευταία δυο χρόνια έχω πάει κατά καιρούς σε συνεντεύξεις δουλειάς σε αρχιτεκτονικές εταιρείες και με έχουν ρωτήσει οι περισσότεροι τα εξής: “Είστε παντρεμένη; Έχετε παιδιά; Σκοπεύετε να κάνετε σύντομα;». Και ενίοτε έχουν ακολουθήσει και επεξηγήσεις τύπου: «Επειδή καταλαβαίνετε, αν έχετε παιδί, μπορεί να αρρωστήσει, να πρέπει να φύγετε κλπ». Ή «Επειδή καταλαβαίνεις (στον ενικό), αν κάνεις παιδί θα είναι δύσκολο να συνεχίσεις και να συμμετέχεις σε ταξίδια». Το θεωρώ άκρως σεξιστικό να με ρωτάνε κάτι τέτοιο, σε εταιρείες του εξωτερικού απαγορεύεται να ρωτούν τέτοια στοιχεία». Μαρία 32, αρχιτέκτονας

«Αυτή η θέση είναι υπεύθυνη, χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο, αν σκέφτεσαι να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια να μας το πεις, γιατί δεν είναι μια θέση που ταιριάζει σε μαμάδες» Κέλλυ 40, δημοσιογράφος

«Ελάχιστες μέρες πριν πάρω την άδεια κύησης, έχοντας σχεδόν μπει στον ένατο μήνα. Είμαι σε σχολική εκδρομή και έχω περπατήσει όλη τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ζήτησα λοιπόν να πάω τουαλέτα, με χιόυμορ, λέγοντας πως είμαι με την “κοιλιά τούρλα”. H απάντηση του άνδρα συνάδέλφου μου ήταν η εξής: “Εγώ τι θες να κάνω; Εγώ σε γκάστρωσα; Δεν φταίω”. Φυσικά, δεν πήγα ποτέ τουαλέτα γιατί κάποιος έπρεπε να προσέχει το τμήμα μου. Στην επιστροφή συνέχισε “χαριτολογώντας”: “Όλο προβλήματα εσείς οι γυναίκες . Ούτε μια εκδρομή δεν μπορούμε να πάμε”. Ο εν λόγω κύριος ξέχασα να πω , σχολίασε την ίδια μέρα για το γεγονός ότι εργάζομαι: "Οι άντρες σας φταίνε που σας αφήνουνε να πάτε δουλειά . Θα κάνεις παιδιά τώρα , άντε μαζέψου σπίτι. Μια έχετε περίοδο, μια είστε έγκυος, εμείς την πληρώνουμε”». Mαρία 33, καθηγήτρια

«Σε φίλη μου που δούλευε σε ένα μπιστρό, σοβαρό υποτίθεται, της είχαν πει να φορά "θηλυκά" ρούχα και να φλερτάρει με τους πελάτες. Σε μένα έχει τύχει το εξής. Κάποτε έκανα προώθηση καθαριστικών σε σούπερ μάρκετ και τα άτομα που μας είχαν δώσει τις οδηγίες μας έλεγαν να απευθυνόμαστε κυρίως σε γυναίκες, με την σκέψη ότι μόνο οι γυναίκες κάνουν τις δουλειές του σπιτιού. Εγώ παρόλα αυτά μιλούσα και σε άνδρες που βρίσκονταν στον διάδρομο με τα καθαριστικά. Μια μέρα ένας κύριος προσβλήθηκε, νόμιζε ότι του έθιξα τον ανδρισμό και μου κάνει "Δεν τα ξέρω εγώ αυτά κοπέλα μου εσείς τα ξέρετε αυτά". Αργότερα τον είδα με την χλωρίνη στο χέρι». Μαριαλένα 25, διακοσμήτρια

«Ο πρώην προϊστάμενος μου, με τον οποίο είχα και έχω καλή σχέση μου είχε πει κάτι του τύπου: “Γιατί δεν φοράς κάτι λιγότερο καλυπτικό;». Δεν πιστεύω πως εννοούσε ακριβώς να φοράω αποκαλυπτικά ρούχα, αλλά ρούχα που να μην είναι φαρδιά ή μακριά, που θα τονίζουν τη θηλυκότητά μου. Τότε δεν είχα δώσει τόσο σημασία, σήμερα που το σκέφτομαι όμως εκνευρίζομαι και το θεωρώ όντως σεξιστικό». Λίζα 29, διαφημίστρια

«Μία διευθύντρια στον όμιλο των οποίο δουλεύω μας είχε πει κάτι σε μια ομιλία που μου φάνηκε απαράδεκτο. Είπε ότι είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε τη θηλυκότητα μας προς όφελος μας στο χώρο εργασίας: να φοράμε δηλαδή φορέματα αντί τζιν, τακούνια κλπ.». Μαίρη, διευθύντρια εμπορικού

«Όταν δούλευα ως δικηγόρος, είχα ακούσει και είχα ζήσει, δυστυχώς, τα πάντα. Όπως το να προσπαθούν να μου πάρουν τη σειρά έξω από τον εισαγγελέα "συνάδελφοι" μεγάλης ηλικίας, γιατί όπως μου έλεγαν: "Αχ συγγνώμη, δεν είχαμε καταλάβει ότι είστε δικηγόρος". Το αποκορύφωμα ήταν το απαξιωτικό βλέμμα πασίγνωστου δικηγόρου όταν με είδε να έρχομαι σε δίκη (τον είχα αντίδικο) χωρίς το αφεντικό μου που ήταν άντρας: "Εσείς θα παρασταθείτε; Δεν θα έρθει ο κύριος Τάδε; Και πώς θα δικάσουμε μαζί"; Δηλαδή αν έχεις βυζιά, πώς θα παρασταθείς σε υπόθεση με πασίγνωστο δικηγόρο; Επίσης, ένας εισαγγελέας μια φορά, έφτασε η σειρά μου και μου είπε: “Eσείς τι είστε;". Πήγα να του πω: "Ο Μπάτμαν!". Έχει κυρίως να κάνει και με το απαράδεκτο ύφος με το οποίο σου λένε κάτι τέτοιο». Ναταλία 34, δημοσιογράφος και blogger

«Έμεινα έγκυος και όταν το ανακοίνωσα στο χώρο εργασίας μου, η πρώτη αντίδραση του αφεντικού ήταν να με ρωτήσει επί λέξει: “Και θα το κρατήσεις;”.» Κική 27, υπεύθυνη σε τμήμα μάρκετινγκ

«Σε ένα γραφείο γεμάτο με μόνο με άνδρες, ο διευθυντής μου γύρισε σε μένα, την μόνη γυναίκα, και μου ζήτησε να τον… βοηθήσω να καθαρίσει το γραφείο του. Απόλυτα δικαιολογημένο, έτσι;» Άντζελα 37, οικονομολόγος

«Μου το έχουν πει πολλές φορές και τη θεωρώ απαράδεκτη ατάκα, ειδικά όταν έχει να κάνει με ζητήματα δουλειάς. Το “σκέφτεσαι σαν γυναίκα”». Βάσια 45, υπεύθυνη καταστήματος

«Δούλευα σε ένα κανάλι στη Θεσσαλονίκη και μια μέρα το αφεντικό μου μπήκε μέσα στον χώρο που δουλεύαμε τρεις γυναίκες, μύρισε τον αέρα σαν σκύλος και ρώτησε: “Ποια έχει περίοδο;”. Ένιωσα σαν ζώο». Βασιλική 30, δημοσιογράφος

«Όταν δούλευα σε γνωστή εφημερίδα, ένας συνάδελφός μου, μου έκανε μια σειρά από σχόλια τα οποία υποτίθεται ότι ήταν από καλή πρόθεση, αλλά εμένα με εκνεύρισαν: Αρχικά το: “Έσύ είσαι όμορφη κοπέλα, τι ήθελες να μπλέξεις με τη δημοσιογραφία;”, και στη συνέχεια το: “Δυστυχώς, πολλές γυναίκες που ασχολούνται με τη δημοσιογραφία καταλήγουν να βρίζουν πολύ, ελπίζω να μην γίνει και με σένα αυτό.” Ναι, δεν ήξερα να τον ρωτήσω κιόλας». Ειρήνη 26, δημοσιογράφος

«Στην προηγούμενη δουλειά μου, το αφεντικό μου ήταν ένας αληθινός δικτάτορας, μάστερ του ψυχολογικού bullying. Στους άνδρες συναδέλφους σπάνια ύψωνε τη φωνή, αλλά στις γυναίκες, και σε μένα ειδικά που ήμουν μικρή και νέα στη δουλειά, έδινε ρεσιτάλ. Με τελείως ανούσιες προφάσεις, ούρλιαζε επάνω από το κεφάλι μου ότι «τον έκανα ρεζίλι» και ότι «τα γαμούσα όλα». Μία φορά που τον ρώτησα για τις Κυριακές που δουλεύαμε και κατά πόσο είναι δίκαιο σε κάποια άτομα να πέφτουν περισσότερες μου απάντησε: «Κοριτσάκι μου, είσαι μικρή ακόμα για να τα ρωτάς αυτά». Φυσικά, όταν τον ρώτησα ξανά τι θα γίνει με τα ένσημά μου, τα οποία δεν έπαιρνα αν και δούλευα εκεί πάνω έναν χρόνο, μου απάντησε το εξής τρομέρο: «Μου έχεις πρήξει τα αρχίδια». Σοφία, 29, λογίστρια

«Καθώς ήμουν καινούρια στη δουλειά, με κάλεσε ο διευθυντής μου στο γραφείο του για να συζητήσουμε και να με δει. Η συζήτηση κατέληξε στο ότι, αν θέλω να “ανέβω” σε αυτή τη δουλειά και να “φάω” τις άλλες και τον ανταγωνισμό, τότε πρέπει να χάσω και κιλά». Μάγδα 36, δημόσιες σχέσεις

«Μου είχε πει κάποτε το τότε αφεντικό μου " Οι γυναίκες θα πρέπει να μένουν κλεισμένες στο σπίτι όταν έχουν περίοδο. Και κυρίως να μην ψηφίζουν"». Στέλλα 32, επιχειρηματίας