Τρομερά προβοκατόρικος τίτλος, σωστά; Πριν ξεκινήσετε να πετάτε τασάκια στην οθόνη, ωστόσο, αφήστε μας να σας εξηγήσουμε.
Το Broadly δημοσίευσε πριν λίγες ημέρες μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από μέλη της British Psychological Society και η οποία ισχυρίζεται πως οι άνθρωποι που είναι μοναχικοί από επιλογή είναι περισσότερο ευφυείς από όσους έχουν δεκάδες φίλους. Συγκεκριμένα, οι Satoshia Kanazawa και Norma Li, επιστήμονες εξελικτικής ψυχολογίας, διαπίστωσαν πως παρότι η ευτυχία των περισσότερων ανθρώπων αυξάνεται σε σχέση με την μείωση στην πυκνότητα του πληθυσμού -καθώς και σε σχέση με το υψηλό επίπεδο κοινωνικής αλληλεπίδρασης με αγαπημένα άτομα, οι άνθρωποι που θεωρούνται «εξαιρετικά ευφυείς» είναι περισσότερο ευτυχισμένοι όταν δεν περνούν το χρόνο τους με τους φίλους τους.
«Τα περισσότερο ευφυή άτομα βιώνουν λιγότερη ικανοποίηση στη ζωή τους όταν έχουν πιο συχνή επαφή με φίλους», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έρευνα. Σκοπός της, αναφέρουν οι δύο επιστήμονες, είναι να αναδείξει τη χρησιμότητα της ενσωμάτωσης εξελικτικών προοπτικών στη μελέτη της υποκειμενικής ευημερίας. Κοινώς, όχι μόνο μπορείς να περνάς υπέροχα και μόνος σου αλλά αυτό ίσως και να αποδεικνύει πως είσαι πολύ πιο έξυπνος από τον μέσο όρο.
Φανταστικά νέα για όσους δεν αντέχουν την συνεχή αλληλεπίδραση -ακόμα και με τους κολλητούς τους- σωστά; Περίπου. Πριν οι μοναχικοί από εσάς (εμάς) αρχίσουν να πανηγυρίζουν και να στέλνουν τα βιογραφικά τους στη MENSA, το Broadly επικοινώνησε με ψυχολόγους και επιστήμονες εξειδικευμένους σε θέματα σχέσεων και νοημοσύνης ώστε να διασταυρώσει τα συμπεράσματα της έρευνας. Το αποτέλεσμα; Όπως πάντα, καλό θα είναι να κρατάμε μικρό καλάθι σε κάθε βαρύγδουπο επιστημονικό εύρημα.
Η Ann Clarkson, communications manager του βρετανικού παραρτήματος της Mensa, σχολίασε πως τα εν λόγω συμπεράσματα «καθορίζονται πιθανώς βάσει της προσωπικότητας του κάθε ατόμου -υπάρχουν τρομερά κοινωνικά άτομα με υψηλό IQ καθώς και εσωστρεφή άτομα με υψηλό IQ».
Πρόσθεσε, ωστόσο, πως είναι αλήθεια ότι κάποιες φορές οι πραγματικά ευφυείς άνθρωποι μπορεί να νιώθουν αποκομμένοι από αυτούς που τους περιβάλλουν, ακριβώς επειδή ο τρόπος σκέψης τους διαφέρει σημαντικά από αυτόν του μέσου όρου. Και το να βρεις κάποιον με τον ίδιο δείκτη νοημοσύνης με εσένα, όταν ο δικός σου βρίσκεται τόσο ψηλά, δεν είναι και το πλέον εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Εκτός αυτού, η νοημοσύνη ενός ανθρώπου δεν μετριέται με έναν μόνο τρόπο, δεν είναι Πεκορίνο Αμφιλοχίας «-βάλε 450γρ. -πήγε 500 να τ' αφήσω;». Όπως σχολίασε ο Dr. Robert Sternberg, καθηγητής ανθρώπινης ανάπτυξης στο Cornell University, η ανώτερη νοημοσύνη χωρίζεται σε αναλυτική νοημοσύνη, δημιουργική νοημοσύνη και πρακτική νοημοσύνη (γνωστή και ως κοινή λογική) και δεν μπορεί να μετρηθεί με κάποιο απόλυτο τρόπο. Οι Kanazawa και Li βάσισαν την έρευνά τους, την οποία και ονόμασαν «η θεωρία της ευτυχίας σύμφωνα με τη σαβάνα» (savannah theory of happines), στην εξελικτική ψυχολογία, αναλύοντας τις καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα υπό το πρίσμα των προγονικών μας εμπειριών. Υποθέτουν πως ο τρόπος ζωής των αρχαίων προγόνων μας, οι οποίοι ήταν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες, αποτελεί τη βάση για όσα μας κάνουν ευτυχισμένους σήμερα, μια λογική που, όσο σωστές βάσεις κι αν έχει, δεν μπορεί να αποδείξει κάτι καθολικό -κυρίως επειδή κανείς μας δεν γνωρίζει με ακρίβεια πώς ήταν η ζωή κατά την προϊστορική περίοδο.
Ο Sternberg πρόσθεσε επίσης πως δεν είναι απίθανο οι ευφυείς άνθρωποι να είναι ακριβώς αυτοί που χρειάζονται περισσότερο από τους υπόλοιπους την ανθρώπινη επαφή, καθώς η υψηλή ακαδημαϊκή νοημοσύνη τους δεν μεταφράζεται απαραίτητα και σε κοινωνική/συναισθηματική/πρακτική νοημοσύνη. Σκεφτείτε τον Sheldon από το «Big Bang Theory» και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοεί.
Με λίγα λόγια η εν λόγω έρευνα ίσως είναι αρκετά απλουστευμένη, τόσο ώστε τα αποτελέσματά της να μην μπορούν να θεωρηθούν απολύτως ακριβή. Αν βέβαια νιώθετε ήδη καλύτερα με τον εαυτό σας και το γεγονός πως έχετε να κάνετε μια ουσιαστική συζήτηση με κάποιο άλλο ανθρώπινο ον εδώ και πολύ, πολύ καιρό, τουλάχιστον τώρα ξέρετε πως υπάρχουν δύο, έστω, επιστήμονες που σας κάνουν ένα ενθαρρυντικό «πατ πατ» στην πλάτη.