Πριν από δυο-τρία χρόνια, ενώ έψαχνα κάτι εντελώς άσχετο στο ίντερνετ, έπεσα πάνω στη δουλειά του Lev Yilmaz και, ειδικότερα, στη σειρά «Tales of Mere Existence». Σε αυτή, ο Yilmaz αφηγείται καθημερινές και συνήθως προσωπικές ιστορίες μέσω στατικών κινουμένων σχεδίων που σχεδιάζει ο ίδιος και τα οποία ολοκληρώνονται ενώ η αφήγηση βρίσκεται σε εξέλιξη. Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον, σωστά; Και είναι.
Ξέρετε όμως τι είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον; Ένα συγκεκριμένο επεισόδιο του «Tales of Mere Existence» με τίτλο «A Typical Conversation With My Mom», στο οποίο ο Yilmaz αφηγείται με άκρως ρεαλιστικό τρόπο μια τυπική συζήτηση με τη μητέρα του. Μια συζήτηση που έχουμε κάνει όλοι με τις μητέρες μας, για το ίδιο ή για παρόμοια θέματα, τουλάχιστον μια ντουζίνα φορές στη ζωή μας. Και, κατά πάσα πιθανότητα,θα ξανακάνουμε άλλες τόσες.
Υπάρχουν κάποιες σημαντικές αλήθειες που αποτελούν τα θεμέλια του οικοδομήματος που αποκαλούμε ανθρώπινο γένος και μία από αυτές είναι η εξής: Όση αγάπη κι αν νιώθουμε για τις μητέρες μας, όσο συναισθηματικά δεμένοι κι αν ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μαζί τους και όσο κι αν έχουμε τη διάθεση να κάνουμε τα πάντα για αυτές, υπάρχουν κάποιες στάνταρ συζητήσεις που θα πληρώναμε όσο-όσο για να αποφύγουμε να κάνουμε με τις λατρεμένες μας μαμάδες.
Μπορεί να έχουν αγνό σκοπό. Μπορεί να θέλουν μόνο το καλό μας. Μπορεί να δυσκολεύονται να συνηθίσουν κάποια νέα δεδομένα στη ζωή τους. Μπορεί να έχουν όρεξη για κουβεντούλα. Μπορεί, απλά, να έχουν μια απορία οι γυναίκες. Τι, κακό είναι δηλαδή;
Κοιτάξτε, ναι. Είναι.
Με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας αποφασίσαμε να μιλήσουμε ανοιχτά για ένα θέμα που απασχολεί πολλές κόρες (και γιους, φυσικά) ανά τον κόσμο και το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται «Η Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης -της Μανούλας». Εκείνη η πλευρά που σου ανεβάζει κάθε φορά το αίμα στο κεφάλι μέσα σε δευτερόλεπτα και που έπαιξε τεράστιο ρόλο στην εκτόξευση της γιόγκα και του διαλογισμού ανάμεσα στις κορυφαίες fitness τάσεις της εποχής μας.
Ιδού, λοιπόν, μερικές από τις πλέον τυπικές συζητήσεις μαμάς-κόρης στις οποίες η Σκοτεινή Πλευρά είναι πιο ισχυρή από ποτέ. Εννοείται πως μπορείτε να προσθέσετε τις δικές σας στα σχόλια, είμαστε σίγουροι πως θα έχετε δεκάδες παρόμοια παραδείγματα.
- Σήμερα γιορτάζει η θεία σου, πάρτην ένα τηλέφωνο να της ευχηθείς.
- Μαμά, έχω να μιλήσω με τη θεία τρία χρόνια, πραγματικά δεν νομίζω να την πειράξει αν δεν την πάρω. Επίσης, δεν τη συμπαθώ.
- Εγώ απλά λέω τι θα ήταν σωστό να κάνεις, από εκεί και πέρα...
*μιλώντας με την θεία στο τηλέφωνο μετά από λίγη ώρα*
- Ναι Γιούλη μου ναι, καλά είμαστε όλοι, και τα παιδιά καλά.
*κάνεις νόημα πως δεν είσαι εδώ*
- Ααα ήρθε και η Κατερίνα, κάτσε να στη δώσω που θέλει να σου ευχηθεί.
----
*έκανες το pixie cut που πάντα ήθελες και παρότι σου αρέσει το νέο σου look, νιώθεις σχετικά ευάλωτη. πας στο πατρικό σου*
- Γεια σου μανούλα
- (σιωπή)
- Τι λέει, τι κάνετε;
- (σιωπή)
- Έφερα τα χαρτιά που ήθελε ο μπαμπάς για την εφορία.
- (σιωπή)
- Μπορείς να πεις αυτό που σκέφτεσαι.
- Είναι... διαφορετικά.
- Διαφορετικά καλά ή διαφορετικά κακά;
- Είναι μια αλλαγή.
- Σου αρέσουν παιδί μου;
- Ώχου βρε αγάπη μου, μαλλί είναι, θα μακρύνει, δε θέλω να στεναχωριέσαι. Πάντα σου έλεγα άλλωστε πως σου πάνε τα καπέλα.
----
- Θα περάσω από το σπίτι να σου ποτίσω τα φυτά, τι φαγητό θες να σου φέρω;
- Μη φέρεις τίποτα, μη μπαίνεις σε κόπο.
- Ε όχι κάτι θα σου φέρω.
- Εντάξει φέρε ό,τι μαγειρέψατε σπίτι, δεν έχω πρόβλημα.
- Έχουμε σπανακόρυζο.
- Τέλεια, το λατρεύω.
- Να σου φτιάξω και ένα ταψί λαζάνια;
- Όχι, φέρε το σπανακόρυζο μόνο.
- Να σου φτιάξω κι ένα κοτοπουλάκι;
- Όχι, δε θα προλάβω να τα φάω, θα χαλάσουν, μόνο το σπανακόρυζο φέρε.
- Να σου ψήσω μερικά μπιφτεκάκια; Και βάλτα στο ψυγείο.
- Όχι, μόνο το σπανακόρυζο.
- Μα να μη σου φτιάξω τουλάχιστον 2-3 σαλάτες να έχεις;
- Όχι λέμε, σπανακόρυζο.
- Καλά θα δω τι θα κάνω.
----
*το πρωί στο τηλέφωνο*
- Μπες να δεις τι ανέβασα στο Facebook.
- Σε λίγο μαμάκα, έχω δουλειά τώρα.
*το μεσημέρι στο τηλέφωνο*
- Είδες την ανάρτηση που σου είπα; Θα σε ενδιαφέρουν αυτά που έχω γράψει.
- Δεν πρόλαβα μαμά, σε λίγο.
*το απόγευμα στο τηλέφωνο*
- Μήπως είδες το ποστ μου;
- Όχι ακόμα μαμά, θα το δω όμως, στο υπόσχομαι.
*το βράδυ στο inbox του FB*
"Σου στέλνω το λινκ για να το βρεις πιο εύκολα."
----
*όταν την πειράζεις για πλάκα αλλά δεν καταλαβαίνει πως αστειεύεσαι*
- Τι εννοείς;
- Τίποτα, πλάκα έκανα.
- Τι πλάκα, αφού είπες αυτό κι αυτό, δεν καταλαβαίνω.
- Τίποτα βρε μαμά, ειρωνικά το είπα, δεν το εννοούσα.
- Όοοχι, αφού το είπες, κι εγώ δεν το εννοούσα έτσι, εννοούσα πως...
- Βρε μαμά ΠΛΑΚΑ ΕΚΑΝΑ, άστο, ξέχνα το.
- Μα δεν γίνεται να μην καταλαβαίνεις τι σου λέω, πώς γίνεται, αφού ήμουν ξεκάθαρη και είπα πως...
- ΜΑΜΑ. ΕΚΑΝΑ. ΠΛΑΚΑ.
- ...μια κουβέντα δεν μπορώ να πω πια, αμέσως να αρπαχτείς, πολλά νεύρα έχεις τελευταία, μήπως κουράζεσαι πολύ; Κοιμάσαι όσο πρέπει; Γιατί έχεις τόσα νεύρα;
----
- Καλά συγγνώμη, έτσι βγήκες έξω;
- Γιατί τι έχω βρε μαμά;
- Στις ειδήσεις είπαν πως θα βρέξει το βράδυ.
- Το βράδυ. Είναι 10 το πρωί.
- Και θα πέσει η θερμοκρασία, είπαν, κατακόρυφα.
- Ναι, το βράδυ. Σε 12 ώρες από τώρα.
- Και εσύ βγήκες με το κοντομάνικο.
- Θα έχω γυρίσει σπίτι μέχρι τότε μαμά. Ούτως ή άλλως έχω μια ζακέτα στο αμάξι.
- Και τι να σου κάνει η ζακέτα, εδώ λέει θα βρέξει, ούτε ομπρέλα δεν έχεις.
- Μα θα είμαι στο σπίτι.
- Και αν βρέξει μέχρι τότε;
- Μα έχω το αμάξι.
- Ναι αλλά είσαι με ένα κοντομάνικο, θα πουντιάσεις.
- Μα έχω τη ζακέτα.
- Ναι αλλά δεν έχεις ομπρέλα.
- ....
----
*στο τηλέφωνο*
- Τι έχεις; Σε ακούω μπουκωμένη.
- Τίποτα, ξύπνησα λίγο συναχωμένη.
- ΕΧΕΙΣ ΠΥΡΕΤΟ;
- Όχι καλέ, λίγο ο λαιμός μου με ενοχλεί, δεν είναι τίποτα.
- Έβαλες θερμόμετρο;
- Θα το καταλάβαινα αν είχα πυρετό.
- Πήρες αντιβίωση;
- Τι αντιβίωση ρε μαμά;
- Σωστά, πρέπει να σε δει γιατρός πρώτα, μην πάρεις μόνη σου ό,τι να 'ναι. Κάτσε να βρω το τηλέφωνο του Παπαγεωργίου.
- Μαμά, είναι απλά ένα συνάχι, δεν θα πάω στο γιατρό.
- Όλα από ένα συνάχι ξεκινάνε.
- Θα πάρω ντεπόν αν νιώσω χειρότερα.
- Έχεις φάει τίποτα; Πάλι νηστική είσαι ε;
- Θα φάω το μεσημέρι.
- Καλά καλά, θα έρθω από το σπίτι να σου φτιάξω σούπα.
- Δε θέλω σούπα, είμαι καλά.
- Θα σου φέρω και 2 κιλά πορτοκάλια.
- Για να ανοίξω πάγκο στη λαϊκή;
- Καλά εσύ με ειρωνεύεσαι τώρα, να σε δω όταν θα σε τρέχουμε στα νοσοκομεία με αναιμία.
- Τώρα που κολλά η αναιμία;
- Δεν ξέρω, όλα τα περιμένω έτσι όπως τρέφεσαι. Να τα τώρα με τους πυρετούς.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΥΡΕΤΟ ΜΑΜΑ.
- Αφού σε ακούω, δε με κοροϊδεύεις...
- Πώς ακούς τον πυρετό;
- ...τα λέμε στο σπίτι το απόγευμα, πάω να σου ψωνίσω, δε θα σέρνεται εμένα το παιδί μου στα πατώματα. Την κοτόσουπα με γιαούρτι τη θες ή χωρίς;
Διαβάστε περισσότερα για τη μητέρα:
Η άδεια, ο μισθός και η απόλυση: Τα εργασιακά δικαιώματα των νέων γονιών σε 14 χώρες του κόσμου
7 βιβλία για την πιο σημαντική σχέση στη ζωή μιας γυναίκας, αυτή με τη μητέρα της
13 διάσημες και αστείες μαμάδες αποδεικνύουν ότι η μητρότητα μπορεί να έχει χιούμορ
Από την Αίγυπτο μέχρι τη Γαλλία: Έτσι γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας σε όλο τον κόσμο
Πείτε «σ' αγαπώ» στη μητέρα σας φτιάχνοντας αυτό το τέλειο πρωινό