Ο Δαλάι Λάμα είχε την τύχη να γευτεί τη φιλοξενία και το αριστοκρατικό «άγγιγμα» αυτού του ξενοδοχείου στην περιοχή της Φρανκφούρτης. Το ίδιο και εστεμμένοι, γαλαζοαίματοι, αλλά και χιλιάδες επισκέπτες της Διεθνούς Έκθεσης της πόλης, που οι εγκαταστάσεις της βρίσκονται απέναντι από το σεμνό αλλά επιβλητικό κτήριο με την απεριόριστη θέα στον τελευταίο όροφο. Επί 68 χρόνια το εμβληματικό Grandhotel «Hessischer Hof» ανέδειξε το κοσμοπολίτικο πρόσωπο της γερμανικής μεγαλούπολης, έδρας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πολλών άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, πέρασε και ξεπέρασε κρίσεις, αλλά αυτή της πανδημίας του έδωσε το οριστικό χτύπημα.
Οδυνηρή εξέλιξη, αλλά χωρίς εναλλακτική. Με τη λιτή αυτή η διατύπωση ο Χάινριχ Δονάτος, πρίγκηπας της Έσσης, έβαλε τίτλους τέλους στο πεντάστερο πολυτελές ξενοδοχείο, ιδιοκτησίας του οικογενειακού Ιδρύματος της Έσσης (Hessische Hausstiftung), που ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο «Πρίγκηπας της Έσσης» (Prinz von Hessen), πρόεδρος του οποίου είναι ο Δονάτος της Έσσης. Όπως είπε, ο όμιλος θα μεταφέρει τα επιχειρηματικά του σχέδια σε άλλες τουριστικές δραστηριότητες. Για τα επόμενα δύο χρόνια εξάλλου δεν αναμένεται στη Φρανκφούρτη αναθέρμανση δραστηριοτήτων, όπως συνέδρια, εκθέσεις ή επαγγελματικά ταξίδια, δηλαδή όλο εκείνο το φάσμα δράσεων που κρατούσε το συγκεκριμένο ξενοδοχείο ενεργό και οικονομικά εύρωστο. «Οι οικονομικές απώλειες λόγω της πανδημίας στο τρέχον επιχειρηματικό έτος αλλά και οι αναμενόμενες μεγάλες οικονομικές απώλειες στον ξενοδοχειακό κλάδο της πόλης ως έδρας εκθέσεων μας αναγκάζει να αναπροσαρμόσουμε το επιχειρηματικό χαρτοφυλάκιο το ομίλου».
Εκτός από το Grandhotel «Hessischer Hof» στον όμιλο ανήκουν το Schlosshotel Kronberg, ο αμπελώνας Πρίγκηπας της Έσσης στο Johannisberg, το εστιατόριο Hessenstein, γεωργικές εκτάσεις και το ιπποτροφείο Trakehner-Gestüt Panker.
Το πλήγμα είναι μεγάλο για τους εργαζόμενους. Ο ΄Εντουαρτ Μ. Ζίνγκερ, πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδοχείων και Εστίασης, που διετέλεσε γενικός διευθυντής του ξενοδοχείου από το 2009 μέχρι το 2019, κάνει λόγο για μια θλιβερή είδηση. «Λυπάμαι για τους εργαζόμενους που θα χάσουν την θέση εργασίας τους - συνήθως είναι εργαζόμενοι με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας στο ξενοδοχείο». Σύμφωνα με την ιδιοκτησία, 63 από τους 350 απασχολούμενος στον όμιλο θα χάσουν τη δουλειά τους. Το 80% θα παραμείνει. «Θα ακολουθήσουν κι άλλα λουκέτα» προβλέπει ο Ζίνγκερ. «Η οικονομική κατάσταση στον κλάδο είναι απελπιστική, η διαχείριση ενός ξενοδοχείου δεν συμφέρει οικονομικά».
Δεν θα εξαγοραστεί, δεν θα βγει σε πλειστηριασμό
Πριν ξεσπάσει ο κορονοϊός, το ξενοδοχείο με 121 δωμάτια και πολυτελείς σουίτες έκανε ετήσιο τζίρο γύρω στα 10 εκ. ευρώ. Από το 2010 μέχρι το 2017 το Ίδρυμα της Έσσης επένδυσε διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ για έργα ανακαίνισης, μεταξύ άλλων στην πρόσοψη του κτηρίου και σε εγκατάσταση χώρου σπα. To 2014 απέκτησε στον 8ο όροφο προεδρική σουίτα. Με τα μέτρα εγκλεισμού τον περασμένο Μάρτιο παρέμεινε κλειστό μέχρι μέσα Αυγούστου για να ξανανοίξει για διανυκτερεύσεις με πρωινό. Ποια θα είναι η τύχη του κτηρίου, κανείς δεν ξέρει.Το Grandhotel «Hessischer Hof» στη Φρανκφούρτη δεν πρόκειται να εξαγοραστεί, ούτε να βγει σε πλειστηριασμό, αλλά θα παραμείνει καταρχήν στο Ίδρυμα της Έσσης. Το οικόπεδο ανήκει από το 1930 στην ιδιοκτησία του ομίλου, το κτήριο που προϋπήρχε καταστράφηκε σε βομβαρδισμούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι σταδιακά μέχρι το Δεκέμβριο τα φώτα σβήνουν το ένα μετά το άλλο. Και μαζί τους το ιδιαίτερο φως που ανέδυε το ξενοδοχείο σε μια πόλη, η οποία παρά το ότι έχει αναδειχθεί τελευταία σε πόλο έλξης του διεθνούς οικονομικού και χρηματιστηριακού κατεστημένου και διαθέτει το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γερμανίας, δεν κατάφερε να αποβάλει τον επαρχιωτισμό της.
Αλλά μένουν οι αναμνήσεις, όπως τα περίφημα πάρτι στη διάρκεια της Έκθεσης Βιβλίου της Φρανκφούρτης, ή η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στο Jimmy‘s Bar, που για να μπεις, έπρεπε να έχεις το ανάλογο ντύσιμο. Όσοι έχουν πάει, ξέρουν. Ο Ρόλαντ Φρίσκορν, πρόεδρος της Αθλητικής Ένωσης Φρανκφούρτης, θυμάται ότι κάποτε ο θυρωρός του Grandhotel «Hessischer Hof» του απαγόρευσε την είσοδο, επειδή φορούσε κασκόλ της ομάδας Άιντραχτ Φρανκφούρτης. «Αυτό το ξενοδοχείο ήταν θεσμός», λέει ο πρώην γενικός διευθυντής του ΄Εντουαρτ Μ. Ζίνγκερ, «ένας από τους πυλώνες του ξενοδοχειακού κλάδου επιπέδου και αξιώσεων με ένα ιδιαίτερο σέρβις, όπως βρίσκει κανείς πλέον σπάνια». Κάτι ψιθυρίζεται ότι η πόλη της Φρανκφούρτης θέλει να βοηθήσει. Πολλές ελπίδες, όμως, δεν υπάρχουν.
ΠΗΓΗ: dw.com