Ενα δωμάτιο απόδρασης εμπνευσμένο από το Τσέρνομπιλ που αναμένεται να ανοίξει στη συνοικία Γκρήνουιτς στο Λονδίνο, χαρακτηρίστηκε ως «κακόγουστο αστείο» από φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθά εκείνους που επηρεάστηκαν και αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας από την ραδιενέργεια.
Η προπώληση των εισιτηρίων για το «Τσέρνομπιλ: 10 Δευτερόλεπτα Μέχρι τα Μεσάνυχτα» (“Chernobyl: 10 Seconds To Midnight”) έχει ξεκινήσει, ωστόσο η Λίντα Γουόλκερ, διευθύνουσα σύμβουλος της βρετανικής «Chernobyl Children’s Project UK», μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που παρέχει στήριξη, αποκάλεσε την ιδέα, «ανοησία». «Είναι πολύ κακόγουστο και μια ανοησία κατά τη γνώμη μου. Μπορείς να δραπετεύσεις από μια φυλακή αλλά όχι από μια πυρηνική καταστροφή», δήλωσε η Γουόλκερ στην βρετανική HuffPost.
Το δωμάτιο απόδρασης είναι μια δημιουργία της ομάδας «The Riddle Within». Το Πρότζεκτ Τσέρνομπιλ για Παιδιά φιλοξενεί μωρά που γεννήθηκαν με γενετική διαταραχή και παιδιά με καρκίνο που ζουν στην Λευκορωσία, γειτονική χώρα της Ουκρανίας. «Το Τσέρνομπιλ ήταν μια από τις χειρότερες πυρηνικές καταστροφές στον κόσμο, έχει καταστρέψει τις ζωές δεκάδων, μπορεί και εκατοντάδων ή χιλιάδων ανθρώπων και θα συνεχίσει να επηρεάζει τις επόμενες γενιές», είπε η Γουόλκερ. Και συνέχισε: «Ο μόνος τρόπος για να ”δραπετεύσουμε” από μια πυρηνική καταστροφή είναι να σταματήσουμε να χτίζουμε νέους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας, καταργήσουμε τους παλιούς και να προχωρήσουμε επειγόντως σε πυρηνικό αφοπλισμό».
Αντίθετα με τις δηλώσεις της Γουόλκερ, ο διευθυντής της κατασκευαστικής εταιρείας ισχυρίζεται ότι το δωμάτιο απόδρασης δεν είναι προσβλητικό. «Δεν πιστεύουμε ότι μια τέτοια εγκατάσταση βασισμένη σε τόσο μεγάλο ιστορικό γεγονός, όπως επίσης και η παρουσίαση στην δημοφιλή σειρά του HBO, θα προσβάλει τους Βρετανούς, εκτός κι αν υπάρχουν χαρακτήρες που θα βρουν προσβλητικά στοιχεία. Σαφώς και συμπάσχουμε με όποιον έχει επηρεαστεί άμεσα από αυτή την καταστροφή με τον ίδιο τρόπο που συμπάσχουμε με τα θύματα του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου ή του Βιετνάμ, όμως θέλουμε πραγματικά να ζήσουμε σε έναν κόσμο που η ψυχαγωγία δεν μπορεί να βασιστεί σε αληθινά γεγονότα ή μια ιστορία που πλησιάζει την πραγματικότητα για να μην προσβάλουμε κόσμο;».
Το κείμενο αυτό αρχικά δημοσιεύτηκε στη Βρετανική έκδοση της HuffPost και αποδόθηκε σα ελληνικά.