«Αυτό το μανιτάρι είναι τοξικό», είπε ο Αντόνιο από την ομάδα της Fungihellas, που μας συνόδευε μαζεύοντας μανιτάρια στο δάσος της Ζαρούχλας. «Βάλτε το στο καλάθι για να το δείξουμε αργότερα, ώστε να ξεχωρίζετε ποια μανιτάρια τρώγονται και ποια είναι επικίνδυνα», μας είπε. Και ήταν πολλά αυτά που είτε ήταν επικίνδυνα είτε δεν παρουσίαζαν κάποιο γευστικό ενδιαφέρον.
Ήταν η δεύτερη γιορτή μανιταριού που έγινε με επίκεντρο ένα ιστορικό χωριό της Νωνάκριδος, στην Ανατολική Αιγιάλεια, την Αγία Βαρβάρα με τα πολλά πέτρινα σπίτια.
Οι περίπου 1.000 επισκέπτες απόλαυσαν ένα ξεχωριστό διήμερο απόδρασης από την καθημερινότητα. Και ήταν πολλοί αυτοί που ήρθαν από μακριά, προκειμένου να περπατήσουν στα βουνά και να μυηθούν στο μάζεμα μανιταριών στο δάσος της Ζαρούχλας.
Ο Θανάσης Ξυγκάς, πρόεδρος της κοινότητας της Αγίας Βαρβάρας καθώς και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού «Τα Ματσόνια», υποδέχθηκαν τον κόσμο, κάθε ηλικίας, με ιδιαίτερη θέρμη.
Ο Νεκτάριος Φιλιππόπουλος, που κατάγεται από τον Καλαμιά Αιγιαλείας, κοντοχωριανός που λέμε, ήταν ο επικεφαλής της Fungihellas και αυτός που είχε το γενικό πρόσταγμα.
Χωρισμένοι σε ομάδες, αρχάριοι και πιο έμπειροι, απλωθήκαμε στο βουνό και προσπαθούσαμε να διακρίνουμε τα μανιτάρια που μας είπε ο Αντόνιο ότι φυτρώνουν στην περιοχή αυτή και είναι κατάλληλα προς βρώση. Ένα από αυτά συγκράτησα που ήταν ίσως και το πιο εύκολο να διακρίνεις. Σε πορτοκαλί χρώμα, με αρκετά κόκκινο στη βάση του όταν το κόβεις, το Lactarius Deliciosus, ο Λακτάριος ο νόστιμος δηλαδή, ήταν το μανιτάρι που μάζεψα. Καμιά δεκαριά, δηλαδή. Τέτοια εποχή θα το βρούμε, λίγο πριν τον χειμώνα και μπορείς να το μαγειρέψεις με αλεύρι, γιαχνί και σε σούπες, στον φούρνο με σκορδάκι ή φρικασέ.
Κάποιοι βρήκαν ορισμένα Pleurotus Eryngil var. Farulae (Πλευρώτους της φερούλας), είδα κι ένα θεραπευτικό μανιτάρι Auricularia Auricula-Judae που βοηθά τον πονόλαιμο κι ανακουφίζει από τον βήχα, αλλά και ένα σπάνιο μανιτάρι, το Boletus Edulis (Βωλίτης ο εδώδιμος).
Στην επιστροφή, το κριθαρότο με μανιτάρια και η ομελέτα με μανιτάρια ήταν το πρώτο πιάτο, μέχρι να ακολουθήσει ο κόκορας, κοκκινιστός με μακαρόνια.
Όσα και να πεις για τα μανιτάρια είναι δύσκολο να καλύψεις την ευρεία γκάμα που υπάρχει στη χώρα μας κι αν σας δοθεί η ευκαιρία να πάτε σε μια μανιταροεξόρμηση μη διστάσετε.