Ελπίζοντας να επαναλάβει την επιτυχία του «Lupin» -και όχι μόνο- το Netflix στρέφεται πάλι στη Γαλλία αναζητώντας ελκυστικό πρωτότυπο περιεχόμενο, αυτή τη φορά με την ιστορία της διάσημης «Μαντάμ Κλοντ».
Η ταινία, που κάνει πρεμιέρα στις 2 Απριλίου, αφηγείται τον βίο και της πολιτεία της Φερνάντ Γκριντέ, η οποία υπήρξε «βασίλισσα» στο κύκλωμα της ευρωπαϊκής πορνείας, με αποκορύφωμα τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Το πελατολόγιο της Μαντάμ Κλοντ, που έφυγε από τη ζωή παραμονές Χριστουγέννων του 2015, μόνη, σε ηλικία 92 ετών, έμοιαζε με λίστα υψηλών καλεσμένων σε βασιλικό γάμο: Από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Κένεντι και τον Μάρλον Μπράντο, μέχρι τον Τζιοβάνι Ανιέλι της Fiat, τον Φρανκ Σινάτρα, τον συνταγματάρχη Καντάφι, τον Σάχη της Περσίας και τον Αριστοτέλη Ωνάση, ενώ στο φόντο της δαιδαλώδους αυτής ιστορίας ήταν τόσο οι σχέσεις της με την αστυνομία -με αντάλλαγμα την παροχή προστασίας- όσο και με τις μυστικές υπηρεσίες.
Όπως έλεγε «υπάρχουν δύο πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι θα πληρώνουν πάντα: το φαγητό και το σεξ. Κι εγώ δεν ήμουν καλή στο μαγείρεμα».
Ως είναι ευνόητο, η δράση της Γκριντέ δεν είναι αυτό που υποτίθεται ότι δήλωνε το περιτύλιγμα -μία περιπέτεια λαγνείας στο λαμπερό Παρίσι με νεαρές καλλονές από όλη την Ευρώπη (τους «κύκνους» της, όπως αποκαλούσε η ίδια τα «κορίτσια» της)- αλλά μία υπόθεση με πολλά σκοτεινά σημεία.
Αυτήν ακριβώς τη διαφορετική όψη της πραγματικότητας, όσα δηλαδή, συνέβησαν στο παρασκήνιο του οίκου ανοχής επί της Rue de Marignan αρ. 18, υπόσχεται να ξετυλίξει στην ταινία της η σκηνοθέτις Σιλβί Βερέντ: Τους δεσμούς της Μαντάμ Κλοντ με το οργανωμένο έγκλημα, τη δυστυχία και τον απόλυτο, σχεδόν παθολογικό, κυνισμό της, καθώς κύριο μέλημα της ήταν να εξασφαλίζει το ποσοστό της (30%) ακόμη κι όταν τα κορίτσια επέστρεφαν τραυματισμένα από «ραντεβού» με κακή εξέλιξη.
«Η Κλοντ φρόντισε να χτίσει τον μύθο της. Η δήλωση ότι ήθελε να ‘εξωραΐζει την ανηθικότητα’ ήταν μία απάτη, αφού το μόνο που έκανε ήταν κρύβει την ασχήμια κάτω από το χαλί», είπε η σκηνοθέτις στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Η Σιλβί Βερέντ γνωρίζει καλά αυτόν τον κόσμο. Η γιαγιά της και μία εξαδέλφη της είχαν εργαστεί στη βιομηχανία του σεξ -θέμα με το οποίο ασχολήθηκε στην ταινία της «Sex Doll» (2016)- εξού και η ταινία της είναι κόντρα στο ομότιτλο φιλμ του 1977 από τον Ζιστ Ζεκέν, σκηνοθέτη της «Εμανουέλα».
«Θεωρώ ότι η εποχή μας είναι πολύ πιο έτοιμη να αποδεχτεί την πραγματικότητα και να βάλει τέλος στα στερεότυπα ετών».
Η επιτυχία της Φερνάντ Γκριντέ δεν κράτησε πολύ. Καταδικάστηκε δύο φορές και φυλακίστηκε, την πρώτη για φοροδιαφυγή εκατομμυρίων και τη δεύτερη, όταν τη δεκαετία του 1990 επιχείρησε να βάλει ξανά μπροστά την επιχείρηση της.
Με πληροφορίες από France 24