Tου Γιώργου Σταμάτη, Βουλευτή Επικρατείας ΝΔ.
«Η κοινωνία έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down, έχουν πολλά να συνεισφέρουν. Ωστόσο, ο δρόμος είναι ακόμη πολύ μακρύς.»
Mar Galcerán
Η Ιστορία γράφεται από τους συλλογικούς αγώνες για τη διασφάλιση περισσότερων δικαιωμάτων σε όλα τα πεδία της κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας. Όμως, η Ιστορία γράφεται και από τους επίμονους αγώνες κάποιων ανθρώπων, να υπερκεράσουν τους ανυπέρβλητους φραγμούς και τα εμπόδια, να εξαλείψουν τις δυσμενείς διακρίσεις, να σπάσουν τα τείχη των βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων, προκειμένου να εκπληρώσουν τα όνειρα τους.
Ένα τέτοιο φωτεινό πρότυπο αποτελεί η Ισπανίδα ακτιβίστρια με σύνδρομο Down, Mar Galcerán, η οποία ορκίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο Βουλευτής στο περιφερειακό Κοινοβούλιο της Βαλένθια, αποδεικνύοντας ότι το δικαίωμα ισότιμης πολιτικής συμμετοχής μπορεί να διασφαλιστεί στην πράξη και για τα άτομα με σύνδρομο Down. Ανοίγει το δρόμο της ενεργούς συμμετοχής στην πολιτική ζωή για τα άτομα με σύνδρομο Down, αφού είναι το πρώτο άτομο με το συγκεκριμένο σύνδρομο που εκλέγεται σε τοπικό ή εθνικό κοινοβούλιο στην Ευρώπη.
«Υπάρχουν άνθρωποι που με υποστηρίζουν. Αλλά υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν ότι δεν είμαι ικανή. Αλλά αυτοί είναι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν εμένα ή το υπόβαθρό μου», υπογράμμισε σε συνέντευξη της. Για να αντιληφθούμε πλήρως το μέγεθος της επιτυχίας της Galcerán , αρκεί να θυμηθούμε ότι πέρα από τα εμπόδια που υπάρχουν ως προς το δικαίωμα του εκλέγεσθαι για τα άτομα με αναπηρία διεθνώς, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, τα άτομα που τελούν σε δικαστική συμπαράσταση στερούνται ακόμη και του δικαιώματος του εκλέγειν. Η Ισπανία έκανε το προοδευτικό βήμα να διασφαλίσει ίσα πολιτικά δικαιώματα με τους υπόλοιπους πολίτες σε όλα τα άτομα με νοητική αναπηρία τον Οκτώβριο του 2018.
Στο αρ.29 της Σύμβασης των ΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, προβλέπεται το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένης και της νοητικής, να συμμετέχουν στον πολιτικό βίο και τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων, καθώς και να εμπλέκονται στη χάραξη των δημόσιων πολιτικών που τους αφορούν.
Γεννημένη στη Βαλένθια το 1978, χάρη στη διαρκή υποστήριξη της οικογένειας της, η Mar Galcerán εντάχθηκε πλήρως στην τοπική κοινότητα και σε ηλικία 18 ετών έγινε μέλος του λαϊκού κόμματος, όπου ανέπτυξε ενεργή δράση. Επί δεκαετίες αγωνίζεται σθεναρά, προκειμένου να διασφαλίσει μεταξύ άλλων την ισότητα στην πολιτική συμμετοχή για τα άτομα με νοητική αναπηρία. Επί είκοσι και πλέον χρόνια, εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος στη Βαλένθια, συμβάλλοντας στο σχεδιασμό συμπεριληπτικών πολιτικών, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ήταν επικεφαλής της Asindown,, μιας τοπικής οργάνωσης για την υποστήριξη οικογενειών με παιδιά με σύνδρομο Down. Όπως τόνισε από την ισπανική Ομοσπονδία για το σύνδρομο Down, ο Agustín Matía Amor, «είναι ένα σημαντικότατο βήμα προόδου και ένα παράδειγμα πραγματικής συμπερίληψης». Και συνέχισε λέγοντας:
«Είναι τόσο σπουδαία είδηση όσο και αναγνώριση του έργου της και των πολλών πρωτοβουλιών στις οποίες συμμετείχε».»
Η Ισπανία έχει πρωτοστατήσει στην άρση των διακρίσεων κάνοντας πράξη τη δυνατότητα για ενίσχυση της ορατότητας και επίτευξη της κοινωνικής ένταξης και της πολιτικής συμμετοχής των ατόμων με σύνδρομο Down. Σε αυτό το πλαίσιο, το 2013 η Ángela Bachiller, εκλέχθηκε ως η πρώτη δημοτική σύμβουλος με σύνδρομο Down, στο Valladolid. Επιπλέον, η Ισπανία έδειξε το δρόμο και για την απρόσκοπτη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού ο Pablo Pineda ήταν ο πρώτος πτυχιούχος με σύνδρομο Down στην Ευρώπη, με σπουδές στα παιδαγωγικά και την ψυχολογία. Εκ τότε το παράδειγμα του ακολούθησαν και άλλοι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Όπως είχε δηλώσει: «Το μεγαλύτερο έλλειμμα της κοινωνίας είναι ότι δε μπορεί να κατανοήσει τη διαφορετικότητα.»
Αυτό το έλλειμμα πρέπει όλοι μαζί, ως μια ισχυρή κοινωνική Ευρώπη να καλύψουμε και ήδη έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σημαντικότατα βήματα.
Η άρση των εμποδίων για την άσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων από τα άτομα με νοητική αναπηρία, καθώς και η εκλογή ενός ατόμου με σύνδρομο Down σε μια τέτοια θέση ευθύνης, συμβάλλουν στην ουσιαστική εμβάθυνση της δημοκρατίας μας. Τα άτομα με νοητική αναπηρία αποτελούν ένα τμήμα του πληθυσμού, το οποίο πρέπει να είναι ενεργό και να διασφαλίσουμε ότι ακούγεται η φωνή του σε όλα τα πεδία.
Επιπλέον, δεδομένου ότι η αναπηρία συνιστά πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας, η αποδοχή της διαφορετικότητας διασφαλίζει τον πλουραλισμό στις αντιλήψεις και τις απόψεις, που είναι αναγκαίος, για την οικοδόμηση μιας συμπεριληπτικής κοινωνίας. Έτσι, διαμορφώνεται μια ισχυρή συλλογική κουλτούρα αμοιβαίας αποδοχής, χωρίς στερεότυπα και αποκλεισμούς.