Περισσότερες από 50 κωδικοποιημένες επιστολές τις οποίες είχε αποστείλει η Μαρία βασίλισσα της Σκωτίας τον 16ο αιώνα -και οι οποίες θεωρούνταν χαμένες- βρέθηκαν και αποκρυπτογραφήθηκαν μετά από 436 χρόνια από μία διεθνή ομάδα κρυπτογράφων.
Οι επιστολές που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της από τους Άγγλους, εντοπίστηκαν κατόπιν εξονυχιστικής έρευνας στα διαδικτυακά αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας και χαρακτηρίζονται ως η πιο σημαντική ανακάλυψη εδώ και έναν αιώνα για τη ζωή της έκπτωτης βασίλισσας των Σκώτων.
Ένας Γάλλος ειδικός στην επιστήμη των υπολογιστών και κρυπτογράφος, ο George Lasry, ένας Γερμανός πιανίστας και καθηγητής μουσικής, ο Norbert Biermann και ο Ιάπωνας αστροφυσικός Satoshi Tomokiyo, χρησιμοποίησαν αλγόριθμους, γλωσσική ανάλυση και γνωστές τεχνικές αποκρυπτογράφησης προκειμένου να αποκαλύψουν το περιεχόμενο των 57 επιστολών, που ήταν γραμμένες στα γαλλικά και όχι στα ιταλικά, όπως εκτιμούσαν εδώ και χρόνια οι μελετητές. Τελικά, τα κατάφεραν μετά από δέκα χρόνια.
Οι επιστολές φέρονται να είναι τα γράμματα που εστάλησαν από τη Μαρία μεταξύ 1578 και 1584 στον Γάλλο πρεσβευτή που ήταν στην αυλή της βασίλισσας Ελισάβετ Α′ στο Λονδίνο, Michel de Castelnau Mauvissière.
«Πρόκειται για μια εκπληκτική έρευνα και αυτές οι ανακαλύψεις θα κάνουν φιλολογικά και ιστορικά αίσθηση», δήλωσε ο Δρ. Τζον Γκάι του Clare College Cambridge, κορυφαίος ιστορικός για τη ζωή της Μαρίας βασίλισσα της Σκωτίας.
Γεννημένη το 1542 και βασίλισσα της Σκωτίας μέχρι το 1568, η Μαρία ήταν επίσης βασίλισσα της Γαλλίας για ένα χρόνο, από το 1559. Ως δισέγγονη του Ερρίκου Ζ’, είχε ισχυρή αξίωση στο στέμμα της Αγγλίας, την οποία αναγνώριζαν κυρίως οι Καθολικοί, οι οποίοι δεν δέχονταν την προτεστάντισσα Ελισάβετ και θεωρούσαν νόμιμη διάδοχο του θρόνου την Μαρία.
Ωστόσο, οι αποτυχημένοι γάμοι και μια σειρά λανθασμένων πολιτικά εκτιμήσεων, την οδήγησαν σε φυγή από τη Σκωτία. Η Μαρία πέρασε τα τελευταία 19 χρόνια της ζωής της αιχμάλωτη της εξαδέλφης της, βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, η οποία και έδωσε τελικά διαταγή για την εκτέλεση της διά αποκεφαλισμού στις 8 Φεβρουαρίου 1587, με τον ισχυρισμό περί ανάμειξης της σε συνωμοσία για τη δολοφονία της. Η τραγική της μοίρα την έκανε μάρτυρα για τους Ρωμαιοκαθολικούς, ενώ η μυθιστορηματική ζωή της γοήτευσε και συνεχίζει να γοητεύει ιστορικούς, συγγραφείς και σκηνοθέτες.
Τα θέματα των επιστολών ποικίλλουν. Σε αρκετές από αυτές η Μαρία προσπαθεί να διατηρήσει ένα ασφαλές κανάλι επικοινωνίας με τους υποστηρικτές της στη Γαλλία, ενώ ένα θέμα που επαναλαμβάνεται είναι η πρόταση γάμου μεταξύ του κουνιάδου της, Γάλλου πρίγκιπα Δούκα του Ανζού και της βασίλισσας Ελισάβετ.
Αρκετές επιστολές αναφέρονται επίσης, σε διαπραγματεύσεις που έγιναν για την ενδεχόμενη απελευθέρωσή της και πιθανή επιστροφή στον θρόνο της Σκωτίας σε συνεργασία με τον γιο της, Βασιλιά Ιάκωβο ΣΤ′ (και μελλοντικό βασιλιά Ιάκωβο Α′ της Αγγλίας). Δικαίως θεωρούσε η ίδια ότι αυτές οι συνομιλίες διεξάγονται κακόπιστα από την πλευρά των Άγγλων.
«Οι επιστολές αποδεικνύουν με απόλυτη βεβαιότητα ότι η Μαρία, κατά τα χρόνια της αιχμαλωσίας της παρακολούθησε στενά και αναμείχτηκε ενεργά σε πολιτικές υποθέσεις στη Σκωτία, την Αγγλία και τη Γαλλία και βρισκόταν σε τακτική επαφή με πολλές από τις κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες στην αυλή της Ελισάβετ Α΄». είπε ο Δρ Γκάι.
«Τα νέα αυτά έγγραφα… δείχνουν ότι η Μαρία ήταν μια οξυδερκής και προσεκτική αναλύτρια των διεθνών υποθέσεων. Θα απασχολήσουν τους ιστορικούς σε Βρετανία και Ευρώπη και τους μελετητές της γαλλικής γλώσσας και των νέων, σύγχρονων τεχνικών κρυπτογράφησης για πολλά ακόμη χρόνια».
Με πληροφορίες από BBC