Με  το  βάρος  της  Ιστορίας… και  της  γεωγραφίας

Σχόλιο για την συνάντηση Τσίπρα- Ερντογάν
Open Image Modal
Umit Bektas / Reuters

«Πιστεύω πως όλοι οι έλληνες ανησυχούν με την επίσκεψη Τσίπρα στην Άγκυρα», δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και συμπλήρωσε: «Ας αφήσει η Κυβέρνηση αυτά τα σοβαρά ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, να τα χειριστεί η επόμενη Κυβέρνηση, που θα είναι Κυβέρνηση της ΝΔ». Το ίδιο ακριβώς που επεχείρησε και με το Μακεδονικό, αν θυμάστε, δια της Μαρίας Σπυράκη, εκεί στους πριβέ καφέδες της με τον Ζόραν Ζάεφ. Πρόκειται άλλωστε για την πάγια γραμμή του ΚΚΕ. Σύμφωνα με την οποία, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν έρθει η «ιδανική σοσιαλιστική κοινωνία». Οπότε εντάξει, σε καλό δρόμο βρίσκεται ο Πρόεδρος της ΝΔ. Ενώ οι εκπρόσωποί του απεφάνθησαν πως η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Τουρκία «ήταν κακά προετοιμασμένη».

Μάλιστα, αυτό θα πει υπεύθυνη αντιπολίτευση. Αυτό ακριβώς. Αν τώρα τους ρωτήσεις πως το ξέρουν πως «όλοι οι έλληνες ανησυχούν», ή γιατί θα έπρεπε να αφεθούν τα ελληνοτουρκικά για τους επόμενους, ή πόθεν προκύπτει πως η επίσκεψη «ήταν κακά προετοιμασμένη», αποκλείεται να μπορούν να σου απαντήσουν. Όχι τουλάχιστον σοβαρά και πειστικά…

Ακούστηκαν πολλές, πέραν εκείνων της ΝΔ, ανοησίες αυτές τις μέρες για την επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία. Κάποιοι είπαν ότι δεν έπρεπε να πάει ο Πρωθυπουργός στην Άγκυρα, διότι ο Ερντογάν καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και, γενικώς, ασκεί δικτατορικού τύπου διακυβέρνηση. Άλλοι επειδή συμπεριφέρεται ελάχιστα «κομψά» απέναντί μας. Ότι ανοίγει διαρκώς καινούργια θέματα στο διμερές πεδίο, κι ότι, γενικώς, δεν θάπρεπε να νομιμοποιήσουμε με την επίσκεψη, την ασκούμενη από μέρους του πολιτική του τσαμπουκά.

Όμως, βλέπεις, τον Ερντογάν δεν τον διαλέξαμε εμείς. Μας έλαχε. Κι επομένως αυτόν έχουμε δίπλα μας, και «απέναντί μας». Όπως και την Τουρκία, δεν την διαλέξαμε για γείτονα, μας έλαχε. Δύσκολος γείτονας; Δύσκολος. Όμως αυτός είναι, τι να κάνουμε. Κι αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει με κανέναν τρόπο. Που πάει να πει πως η ίδια η πραγματικότητα μας επιβάλει να βρισκόμαστε σε διαρκή επαφή με τον εξ ανατολών γείτονα. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε συνθήκες στοιχειώδους ομαλότητας στην περιοχή.

Όσο για την επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία καθ’ εαυτήν, για την «προετοιμασία» της, για το περιεχόμενό της και για τα όποια αποτελέσματά της, ας μείνουμε σ’ αυτά που όλοι είδαμε και που όλοι ξέρουμε.  Τα λοιπά ας περιμένουμε να τα δούμε στην πράξη, και αναλόγως να τα κρίνουμε. Ξέρουμε λοιπόν πως ο έλληνας Πρωθυπουργός έθεσε καθαρά το ζήτημα των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο. Ζήτησε –και δημόσια- την ανάκληση του τουρκικού casus belli. Επανέλαβε πως το μόνο προς συζήτηση ζήτημα σχετικά με το Αιγαίο είναι εκείνο της υφαλοκρηπίδας. Ξεκαθάρισε ότι το θέμα των 8 τούρκων στρατιωτικών που βρίσκονται στη Χώρα μας, ανήκει στην αρμοδιότητα της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ζήτησε την επανέναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Προώθησε περισσότερο από ποτέ κι’ απ’ οποιονδήποτε το ζήτημα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Συμφώνησε στη λειτουργία, σε μόνιμη βάση, διμερών επαφών σ’ επίπεδο υπουργών, εμπειρογνωμόνων, εξειδικευμένων επιτροπών. Ε, από κει και πέρα, όποιος θέλει, ας λογαριάσει στο «ισοζύγιο» των πεπραγμένων του πρωθυπουργικού ταξιδιού, και το γεγονός πως ο Τσίπρας είναι ο πρώτος εν ενεργεία έλληνας Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε την Αγιά Σοφιά και τη Χάλκη, και που απέφυγε να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ…

Για «επανεκκίνηση σχέσεων  με καθαρές κουβέντες για ένα καλύτερο μέλλον» μίλησαν στην Άγκυρα ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ταγίπ Ερντογάν. Τις καθαρές κουβέντες τις ακούσαμε, το καλύτερο μέλλον μένει να το διαπιστώσουμε. Σε κάθε περίπτωση όποιος αποφασίζει ν’ ασχοληθεί με τα ελληνοτουρκικά, ακόμη και για να σχολιάσει και να κρίνει, δεν μπορεί παρά να λαμβάνει υπ’ όψιν ότι μας βαραίνει η Ιστορία και μας δεσμεύει η γεωγραφία…