Μην “πυροβολείτε” την Ντόρα

Σχετικά με την εισήγηση για την ένταξη του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Open Image Modal
.
Eurokinissi

Δρ. Ευάγγελος Βενέτης -Διεθνολόγος, Ειδικός σε θέματα Γεωπολιτικής και Ισλάμ

Η πρόσφατη εισηγητική και μη δεσμευτική έκθεση της Ντόρας Μπακογιάννη προς το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ) που υποστηρίζει την ένταξη του Κοσόβου στο ΣτΕ προκάλεσε την έντονη αντίδραση της σερβικής κυβέρνησης κι αποτέλεσε σημείο αναφοράς στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.  Η Ντόρα Μπακογιάννη ως Εισηγητής στο αίτημα της Επιτροπής Υπουργών για τη γνώμη της Συνέλευσης στο αίτημα του Κοσσυφοπεδίου εισηγείται την ένταξη του Κοσόβου στο ΣτΕ. Γιατί όλα αυτά τώρα; 

Στην σκιά των πολέμων στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη διαμορφώνεται το νέο παγκόσμιο γεωπολιτικό πολυπολικό σύστημα Ανατολής και Δύσης. Το θέμα του Κοσόβου είναι κομβικό για το μέλλον των Βαλκανίων στο πλαίσιο των σχέσεων ΗΠΑ-Ευρώπης και Ρωσίας στα Βαλκάνια με τον ρόλο της Σερβίας και της Πρίστινα να αναδεικνύεται κεντρικός. Λόγω της ρωσικής αναθεωρητικής πολιτικής στα Βαλκάνια και της φιλορωσικής πολιτικής της Σερβίας, οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Δύση εν γένει προσπαθούν να εντάξουν θεσμικά τα δυτικά Βαλκάνια στις τάξεις της ΕΕ. Η εισηγητική έκθεση της Ντόρας Μπακογιάννη λαμβάνει χώρα ακριβώς σε αυτή την σημαντική παγκόσμια γεωπολιτική συγκυρία. 

Την στιγμή που η ίδια ελληνική εξωτερική πολιτική από το 2008 μέχρι σήμερα κινείται μεταξύ σφύρας κι άκμονος στο θέμα του Κοσόβου, κάποιοι στην Ελλάδα φαρισαΐζουν δημαγωγικά, “διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας την κάμηλο”. Τα τελευταία δεκαέξι χρόνια η Ελλάδα  κινείται διστακτικά μεταξύ των ευρωπαϊκών και νατοϊκών της δεσμεύσεων αφενός και των παραδοσιακά αδελφικών διμερών της σχέσεων με το Βελιγράδι.  Η Ελλάδα είναι μία από τις πέντε χώρες της ΕΕ που δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου αλλά έσπευσε να εκπροσωπηθεί διπλωματικά στο Κοσσυφοπέδιο από το διαπιστευμένο από την UNMIK Γραφείο Διασύνδεσης στην Πρίστινα και συμμετέχει στην πολιτική αποστολή της ΕΕ (EULEX), καθώς και στην αποστολή του ΝΑΤΟ (KFOR) στο Κοσσυφοπέδιο. 

Αναμφίβολα η ίδια η εισηγητική έκθεση της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία έχει υποστηρίξει πολλές φορές τις σερβικές θέσεις στο παρελθόν, κινείται εντός των ορίων του διπλωματικά και πολιτικά επιτρεπτού. Προωθεί τις θέσεις της Ευρώπης στο ζήτημα και συνάδει με την γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο ζήτημα, όσο κι αν κάποιοι στην Ζαλοκώστα διατείνονται περί του αντιθέτου. 

Ο συμβουλευτικός και μη δεσμευτικός χαρακτήρας της πρωτοβουλίας της Μπακογιάννη ενισχύει τον ρόλο της Ελλάδας στην Ευρώπη χωρίς να ζημιώνει ουσιαστικά τις ελληνοσερβικές σχέσεις, όσο κι αν δυσαρεστήθηκε το Βελιγράδι, το οποίο κατανοεί ότι οι αδελφικές διμερείς μας σχέσεις δεν είναι δυνατόν να ταυτίζονται σε κάθε επιμέρους έκφανσή τους. 

Παράλληλα στο όνομα της δημιουργίας γεωπολιτικής συναντίληψης με τις αναθεωρητικές παγκόσμιες δυνάμεις, όπως την Μόσχα και το Πεκίνο, θα ήταν ευχής έργο η πρώην υπουργός καθώς κι άλλα μέλη του ΣτΕ από την Ελλάδα κι ευρύτερα να αναπτύξουν μελλοντικά ανάλογες πρωτοβουλίες και δράσεις γεωπολιτικών αντιθέσεων μεταξύ Δύσης κι Ανατολής. Αυτό όμως ισχύει εξίσου και περισσότερο για την ελληνική κυβέρνηση η οποία καλείται να αυξήσει συμμετρικά κι αναλογικά τις σχέσεις της με τις δυνάμεις αυτές σε διμερές επίπεδο στο όνομα της ειρήνης και της γεωπολιτικής ασφάλειας, αποτελώντας πάντοτε πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή. 

Έχοντας τα ανωτέρω υπόψη προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον πως η σερβική αντίδραση σε προσωπικό επίπεδο προς την Ντόρα Μπακογιάννη γίνεται αντικείμενο μικροπολιτικών αστοχιών και δημαγωγικής εκμετάλλευσης από μέρος του ελληνικού πολιτικού κόσμου, κι ιδιαίτερα από στελέχη όχι μόνο του κυβερνώντος κόμματος αλλά και μελών της ίδιας της κυβέρνησης. 

Οι ίδιοι, εντός κι εκτός κυβέρνησης, οι οποίοι κόπτονται των συμφερόντων της χώρας μας στο ζήτημα του Κοσόβου σιώπησαν και σιωπούν ηχηρά ενώπιον του δράματος των 120.000 ομογενών μας στην Μαριούπολη, του μεγαλύτερου ερείσματος ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας στην Μαύρη Θάλασσα, οι οποίοι αφέθησαν στην τύχη τους από την μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική της νυν ελληνικής κυβέρνησης στο Ουκρανικό μέχρι σήμερα. 

Πέραν των οιωνδήποτε κομματικών προτιμήσεων, τοποθετήσεων και προσωπικών συμπαθειών ή αντιπαθειών, η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη και δεν χρήζει πολλών επεξηγήσεων. Κάποιοι ενδεχομένως σπεύσουν να κρίνουν ότι το παρόν άρθρο έχει  χαρακτήρα υποστήριξης προς την Ντόρα Μπακογιάννη με προσωπικά κριτήρια, στήριξη που ούτως ή άλλως δεν χρειάζεται η μπαρουτοκαπνισμένη πολιτικός. Ένα είναι βέβαιο, ότι το παρόν άρθρο αποβλέπει να αναδείξει την αλήθεια και τις παραμέτρους που συναποτελούν την σημαντική πρωτοβουλία της Ντόρας Μπακογιάννη, μια πραγματικότητα που κάποιοι από τους πολλούς δημαγωγούντες στην Ελλάδα αποκρύπτουν επιμελώς για ίδιον μικροπολιτικό όφελος ζημιώνοντας κυρίως την εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας με την παραπλάνηση της κοινής γνώμης στον βωμό ενός δήθεν πατριωτισμού.

 

Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., bloggers) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της HuffPost Greece. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.