Μια συζήτηση για τη λογοτεχνία, την τρέλα, τη δημιουργία, για τη ζωή που είναι αγρίως απίθανη.
Την Τετάρτη 5 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ, οι εκδόσεις Καστανιώτη παρουσιάζουν στο Public cafe (Public Συντάγματος) το βιβλίο της Μαργαρίτας Καραπάνου και της Φωτεινής Τσαλίκογλου «Μήπως;».
Με τη Φωτεινή Τσαλίκογλου θα συνομιλήσει ο ψυχαναλυτής και ποιητής Αθανάσιος Αλεξανδρίδης.
Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η Πέγκυ Τρικαλιώτη.
Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από οπτικοακουστικό υλικό και μουσικά ακούσματα.
30.143 λέξεις, 32 πρωινά. Μιλούσαμε μαζί. Έφευγε για μια στιγμή το σκοτάδι.
Πες μου ποιος σε κατοικεί να σου πω ποιος είσαι.
Η τρέλα, ο έρωτας, η γραφή, τα ζώα, η μουσική, οι λέξεις, η λύπη, ο ενθουσιασμός, η πληγή, το φιλί, η συντριβή, η εξοχή, η ψευδαίσθηση του καθαρού αέρα με κατοικούν.
Δυο φίλες, σαν αδελφές, με εναλλασσόμενους ρόλους. Καθηγήτρια ψυχολογίας-συγγραφέας, υγιής-άρρωστος, θεραπευτής-θεραπευόμενος: ετικέτες ρευστές κι αβέβαιες που σαν δεύτερο δέρμα κολλάνε πάνω σου, ρούχα άβολα και δανεικά. Αναμμένα φώτα που ξεγελούν πιο πολύ κι από το ίδιο το σκοτάδι. «Δεν θα τα χρειαστούμε ξανά», είπαμε και ξεκινήσαμε το Μήπως;. «Ας παίξουμε με το ανέφικτο. Κι αν χάσουμε, τι είχαμε τι χάσαμε».
Φτιάξαμε ένα διαλογικό βιβλίο. Τι θελήσαμε, αλήθεια, μέσα από την περιπέτεια μιας ομιλούσας γραφής; Μια συν-αποκάλυψη ίσως. Εύθραυστη προφανώς, πλασματική κι εφήμερη. Γνωρίζαμε πως δεν θα ήταν για πολύ. Ο χρόνος τρέχει, ο χρόνος τρέμει κι εμείς έπρεπε να προλάβουμε. Να μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας την αλήθεια των παραισθήσεών μας, των απλών και λιγότερο απλών πραγμάτων που συνθέτουν αυτό που λέμε «ζωή».
Η Μαργαρίτα Καραπάνου (1946-2008), κόρη της συγγραφέως Μαργαρίτας Λυμπεράκη και του ποιητή Γιώργου Καραπάνου, γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Ελλάδα και τη Γαλλία και σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, εργάστηκε για ένα διάστημα ως νηπιαγωγός. Τα βιβλία της Η Κασσάνδρα και ο λύκος, Ο υπνοβάτης και Rien ne va plus εκδόθηκαν στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στην Αγγλία, στις ΗΠΑ, στη Σουηδία, στο Ισραήλ, στη Γερμανία, στην Ολλανδία και στην Ιταλία. Η Κασσάνδρα και ο λύκος απέσπασε παγκοσμίως θερμούς επαίνους από κριτικούς και συγγραφείς, όπως τον Jean-Pierre Faye, τον John Updike και τον Jerome Charyn. Ο υπνοβάτης, το 1988, τιμήθηκε στο Παρίσι με το «Βραβείο του καλύτερου ξένου μυθιστορήματος», που επίσης έχει δοθεί στον Laurence Durrell, τον Borges, τον Στρατή Tσίρκα και τον Gabriel Garcia Marquez. Αργότερα εκδόθηκαν τα βιβλία της: Ναι, Lee και Lou, Μαμά, Μήπως; (συνομιλίες με τη Φωτεινή Τσαλίκογλου) και Η ζωή είναι αγρίως απίθανη. Αποσπάσματα των έργων της ανθολογήθηκαν σε βιβλία και σε σημαντικά λογοτεχνικά περιοδικά.