Μυστηριώδη διαμάντια από έναν αρχαίο πλανήτη- νάνο στο ηλιακό μας σύστημα ίσως σχηματίστηκαν λίγο μετά τη σύγκρουσή του με έναν μεγάλο αστεροειδή πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με επιστήμονες.
Ερευνητές είπαν ότι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη λονσντεϊλίτη (lonsdaleite), ενός σπάνιου διαμαντιού εξαγωνικής μορφής, σε μετεωρίτες ουρελίτη από το εσωτερικό του πλανήτη-νάνου.
Ο λονσντεϊλίτης έχει πάρει το όνομά του από τη διάσημη κρυσταλλογράφο Dame Κάθλιν Λόνσντεϊλ, που ήταν η πρώτη γυναίκα η οποία εξελέγη Fellow στη Royal Society.
Η ομάδα- με επιστήμονες από τα Monash University, RMIT University, CSIRO, Australian Synchrotron και Plymouth University- βρήκε στοιχεία για τη δημιουργία λονσντεϊλίτη σε μετεωρίτες ουρελίτη και δημοσίευσε τα ευρήματά της στο Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Της έρευνας ηγήθηκε ο γεωλόγος Άντι Τόμκινς του Monash University.
Ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Ντούγκαλ ΜακΚάλοχ του RMIT, είπε ότι η ομάδα προέβλεψε ότι η εξαγωνική δομή των ατόμων του λονσντεϊλίτη τον καθιστούσε εν δυνάμει σκληρότερο από τα κανονικά διαμάντια, που είχαν δομή κύβου.
«Η μελέτη αυτή αποδεικνύει κατηγορηματικά πως ο λονστντεϊλίτης υπάρχει στη φύση» είπε ο ΜακΚάλοχ, διευθυντής του RMIT Microscopy and Microanalysis Facility. «Έχουμε επίσης ανακαλύψει τους μεγαλύτερους κρυστάλλους λονσντεϊλίτη που γνωρίζουμε ως τώρα, που έχουν μέγεθος μέχρι και ένα micron- πολύ πολύ πιο λεπτοί από μια ανθρώπινη τρίχα» είπε σχετικά.
Η ομάδα είπε ότι η ασυνήθιστη δομή του λονσντεϊλίτη θα μπορούσε να βοηθήσει σε νέες κατασκευαστικές τεχνικές για πολύ σκληρά υλικά σε εφαρμογές εξόρυξης.
Ο ΜακΚάλοχ και η ομάδα του στο RMIT χρησιμοποίησαν προηγμένες τεχνικές για να συλλέξουν στέρεες και ακέραιες φέτες από τους μετεωρίτες για να κατανοήσουν πώς σχηματίστηκαν τα διαμάντια.
«Υπάρχουν ισχυρά στοιχεία πως υπάρχει μια νεοανακαλυφθείσα διαδικασία σχηματισμού για τον λονσντεϊλίτη και το κανονικό διαμάντι, που είναι σαν μια υπερ-κρίσιμη (supercritical) διαδικασία εναπόθεσης χημικών ατμών που έχει λάβει χώρα σε αυτούς τους διαστημικούς βράχους, πιθανότατα στον πλανήτη-νάνο λίγο μετά από μια καταστροφική σύγκρουση» είπε ο ΜακΚάλοχ. «Η εναπόθεση χημικών ατμών είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους φτιάχνονται διαμάντια στο εργαστήριο».