Η μετάλλαξη Δέλτα του κορωνοϊού είναι, λένε μερικοί δημοσιογράφοι, λιγότερο θανατηφόρα διότι δεν τον συμφέρει τον ιό να σκοτώνει τον ξενιστή του.
Δύο λάθη:
α) Ο ιός δεν σκέφτεται. Σύμφωνα με πολλούς μάλιστα δεν είναι καν κάτι ζωντανό, αλλά ένα μακρύ αναδιπλωμένο μόριο RNA μέσα σε μια κάψουλα από λιπίδια και πρωτεϊνες και αδρανής όταν είναι μόνος του. Είναι δύσκολο να ορίσεις τι είναι ζωή!
β) Οι ιοί δεν μπορούν να σταθμίσουν αν τους συμφέρει να σκοτώσουν. Τα πράγματα είναι απλά: Οι ιοί που θα σκοτώσουν θα θαφτούν με τον ξενιστή και θα αποδομηθούν μαζί με το σώμα του ξενιστή.
Οι ιοί που δεν θα σκοτώσουν θα περάσουν σε έναν άλλον ξενιστή. Αυτό λέγεται “Φυσική Επιλογή” διότι οι ιοί που θα παραμείνουν θα δώσουν απογόνους (άρα ο ιός μάλλον είναι κάτι ζωντανό, όταν δεν είναι μόνος του αλλά δίπλα ή μέσα σε κύτταρα άλλων οργανισμών).
Τι περίεργο για κάποιους που νομίζουν ότι Φυσική Επιλογή συνοψίζεται στην έκφραση “το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό”!
Είναι μόνο μια έκφραση που αρέσει σε μερικούς οικονομολόγους και κάποιους που κάνουν τους φιλόσοφους…
Ο μεγάλος ιός δεν τρώει τον μικρό ιό. Όπως η μεγάλη τσιπούρα δεν τρώει την μικρή τσιπούρα. Κάτι άλλο συμβαίνει: ο καλύτερα προσαρμοσμένος ιός στο να παράγει απογόνους είναι αυτός που θα διαδοθεί, ενώ ο ιός που έχει “δολοφονικά” χαρακτηριστικά θα εξαφανιστεί σταδιακά.
Κυριαρχεί εδώ και έναν αιώνα μια ανόητη και λανθασμένη κατανόηση του Δαρβινισμού για να ερμηνευτεί η “φυσικότητα” του κοινωνικού ανταγωνισμού. Αυτή η άποψη ονομάζεται Κοινωνικός Δαρβινισμός και πρέπει να έχουμε υπόψη ότι δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα στην φύση.
Τι αποκαλύπτεται αν σκεφτούμε λίγο βαθύτερα την Φυσική Επιλογή στην περίπτωση των ιών;
Η δράση της Φυσικής Επιλογής επιδρά ακόμη και σε πραγματικότητες που οριακά μπορούμε να τις αποκαλέσουμε ζωντανές.
Την Φυσική Επιλογή την αναγνωρίζουμε μελετώντας πληθυσμούς ενός είδους και όχι άτομα.
Μια καλύτερη κατανόηση της Φυσικής Επιλογής θα μας απομάκρυνε από πολλές ανόητες και αυθαίρετες ερμηνείες.
Στην Φωτογραφία ο Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι, που θεμελίωσε την νέα σύνθεση στην εξελικτική βιολογία.
Γνωστός από την ρήση: «Τίποτα στην βιολογία δεν έχει νόημα αν δεν εξεταστεί υπό το φως της εξέλιξης».