Το ραδιόφωνο έχει ένα κακό. Πολλές φορές - εδώ που τα λέμε τις περισσότερες - λέγονται στον αέρα, λόγια του αέρα!
Δηλαδή, επικρατεί η ψευδαίσθηση ότι όπως θα τα πεις, έτσι θα ξεχαστούν. Και δεν χάλασε ο κόσμος, εάν σου φύγει μία κουβέντα παραπάνω.
Υποθέτω, κάπως έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζει ο Πρόεδρος των εργαζομένων του Μετρό, Σπύρος Ρεβύθης, με τον οποίο πριν από ενάμιση χρόνο κάναμε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ραδιοφωνική συνέντευξη, μαζί με τον συνάδελφό μου Ιορδάνη Χασαπόπουλο.
Καλοκαίρι του 2018, στο Ραδιόφωνο 24/7 τον είχαμε αναζητήσει τηλεφωνικά, επειδή εκείνη την περίοδο η κατάσταση στα εκδοτήρια είχε τεθεί εκτός ελέγχου. Τα γκισέ ήταν κλειστά λόγω έλλειψης υπαλλήλων και στα μηχανήματα οι ουρές θύμιζαν συσσίτιο, ενώ ήταν αδύνατο να βγάλει κάποιος εισιτήριο με μειωμένη τιμή.
Με μεγάλη προσοχή ακούγαμε τότε τον κύριο Ρεβύθη να καταγγέλλει ότι τουλάχιστον 30 – 40 εργαζόμενοι στο μετρό, έχουν μετακινηθεί εσωτερικά, ως υπεύθυνοι ασφαλείας και σταθμάρχες, επειδή έκλεισαν οι μπάρες, αλλά και σε πολιτικά γραφεία και κόμματα. Άλλοι 40 έχουν μεταταχθεί στο ΥΠΠΟ για τις ανάγκες φύλαξης μουσείων και αρχαιολογικών χώρων κι ενώ έχει εγκριθεί η επιστροφή τους στο μετρό, η απόφαση δεν εφαρμόζεται.
Το μόνο βέβαιον είναι ότι από τότε μέχρι σήμερα ο φορολογούμενος - επιβάτης παραμένει θύμα και ταλαιπωρείται εκβιαζόμενος. Ο όρος «εκβιασμός» ανήκει στον πρωθυπουργό.
Όσα λέγονται στο ραδιόφωνο συχνά ξεχνιούνται μέχρι την επόμενη ημέρα, ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση το News247.gr φρόντισε συμπτωματικά να καταγράψει την συζήτηση, που εγώ θυμάμαι πολύ καλά επειδή συμμετείχα.
Σήμερα, 17 Δεκεμβρίου 2019, ο κύριος Ρεβύθης οφείλει να εξηγήσει γιατί «το παίρνει αλλιώς».
- Δεν ήταν εκείνος που ζητούσε να ενισχυθούν με προσωπικό τα εκδοτήρια στις γραμμές του Μετρό, αντί να κρύβονται σε υπουργεία και πολιτικά γραφεία οι υπάλληλοι, μέσω αποσπάσεων;
- Μήπως στο μεσοδιάστημα (18 μήνες) είχε λυθεί το πρόβλημα των αποσπάσεων; Αν αυτό συνέβη, τότε γιατί δεν υπήρχαν και πάλι αρκετοί υπάλληλοι στα εκδοτήρια;
- Είναι τόσο μεγάλες και πιεστικές οι ανάγκες στα κεντρικά γραφεία, ώστε μόνο με νέες προσλήψεις να καλύπτονται οι ανάγκες στα εκδοτήρια;
- Ζούμε στην ίδια χώρα με τον κύριο Ρεβύθη ή όχι; Γιατί θεωρητικά προσλήψεις μπορούν και θα θέλαμε να γίνονται παντού, ωστόσο αν ήταν να γίνουν 700(!) προσλήψεις όπως ζητεί σήμερα ο ίδιος, δεν του πέρασε από το μυαλό ότι οι ΜΕΘ και τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων μάλλον θα είχαν προτεραιότητα έναντι του Μετρό;
Και μία φιλική συμβουλή, γενικώς προς συνδικαλιστές αλλά και πολιτικούς: Όσα λέγονται στο ραδιόφωνο ενίοτε ηχογραφούνται και όσα λέγονται για να χαϊδεύουμε αυτιά ψηφοφόρων μας, τα ακούει ο ελληνικός λαός και ανατριχιάζει.