Μητσοτάκης για Blue Horizon: Δεν το χωράει το μυαλό, νιώθω αποτροπιασμό και φρίκη

«Στη μνήμη του Αντώνη η Πολιτεία θα κάνει το καθήκον της», επισημαίνει σε ανάρτηση του ο πρωθυπουργός.
Open Image Modal
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέ ανάρτηση του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, τοποθετήθηκε για την τραγωδία στο λιμάνι του Πειραιά
Eurokinissi

«Δεν το χωράει το μυαλό, ούτε και το ανέχεται η στοιχειώδης ηθική», τονίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το τραγικό περιστατικό στο λιμάνι του Πειραιά, όταν ο 36χρονος Αντώνης επιχείρησε χθες (5/9) να ανέβει στο πλοίο Blue Horizon για Κρήτη και μέλη του πληρώματος τον έσπρωξαν στη θάλασσα με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Ο πρωθυπουργός, μέσω ανάρτησης του στο Facebook, εκφράζει τα συναισθήματα του:

«Όπως όλοι μας, σήμερα, νιώθω αποτροπιασμό και φρίκη για το αδιανόητο τέλος που βρήκε ένας συνάνθρωπός μας, στο λιμάνι του Πειραιά», γράφει χαρακτηριστικά ο κ. Μητσοτάκης ενώ στέκεται στο μήνυμα που στέλνει αυτή η τραγωδία: «έναν συνδυασμό από ανευθυνότητα και κυνισμό, περιφρόνηση και αδιαφορία. Που τελικά γίνεται βία. Και έτσι ξαφνικά, χάνεται ένα παιδί της διπλανής μας πόρτας…»

Ο πρωθυπουργός επισημαίνει ότι «το χθεσινό γεγονός της ντροπής δεν εκφράζει τη χώρα που θέλουμε. Και πιστεύω ότι καμιά Ελληνίδα και κανένας Έλληνας δεν θα ήθελε να το δει ως εικόνα του στον καθρέφτη της πραγματικότητας», δεσμεύεται ότι «στη μνήμη του Αντώνη η Πολιτεία θα κάνει το καθήκον της» και καταλήγει τονίζοντας ότι και ο καθένας πρέπει να υπηρετήσει υπεύθυνα τον ρόλο που του αναλογεί, αλληλέγγυος με τους γύρω του.

Ακολουθεί το κείμενο της ανάρτησης του Κυριάκου Μητσοτάκη:

Όπως όλοι μας, σήμερα, νιώθω αποτροπιασμό και φρίκη για το αδιανόητο τέλος που βρήκε ένας συνάνθρωπός μας, στο λιμάνι του Πειραιά. Δεν το χωράει το μυαλό, ούτε και το ανέχεται η στοιχειώδης ηθική.

Δεν θα αναφερθώ σε όσα η Δικαιοσύνη και το κράτος ερευνήσουν και θα εντοπίσουν. Ή στους ενόχους που θα τιμωρηθούν για την υπόθεση. Όλα αυτά θα γίνουν. Αλλά, δυστυχώς, δεν αρκούν για το βάρος των στιγμών.

Στέκομαι ιδιαίτερα στο συγκλονιστικό μήνυμα που εκπέμπει αυτή η τραγωδία: έναν συνδυασμό από ανευθυνότητα και κυνισμό, περιφρόνηση και αδιαφορία. Που τελικά γίνεται βία. Και έτσι ξαφνικά, χάνεται ένα παιδί της διπλανής μας πόρτας…

Όπως όλοι, είμαι δίπλα στην οικογένεια του θύματος. Ξέρω, όμως, ότι τίποτα δεν τον φέρνει πίσω για να ακούσει τη συγγνώμη ενός συλλογικού αναστοχασμού. Η απώλειά του, ωστόσο, παραμένει ένα σήμα κινδύνου, αφύπνισης και ανάταξης.

Το χθεσινό γεγονός της ντροπής δεν εκφράζει τη χώρα που θέλουμε. Και πιστεύω ότι καμιά Ελληνίδα και κανένας Έλληνας δεν θα ήθελε να το δει ως εικόνα του στον καθρέφτη της πραγματικότητας.

Στη μνήμη του Αντώνη, λοιπόν, η Πολιτεία θα κάνει το καθήκον της. Αλλά και καθένας ας υπηρετήσει υπεύθυνα τον ρόλο που του αναλογεί. Αλληλέγγυος με τους γύρω του. Γιατί αγαπώ τη ζωή και τον τόπο, σημαίνει αγαπώ τους ανθρώπους.