Ξυπνάς και είναι η μέρα που πρέπει να κάνεις τις εξωτερικές δουλειές, γιατί είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορείς να βγεις από το σπίτι, οι γονείς σου δεν μπορούν να βγουν καθόλου.
Οπότε...
Πας στο ΑΤΜ να βγάλεις λεφτά, γιατί για να μπεις μέσα στη τράπεζα ούτε λόγος με τόση ουρά και κανέναν έξω για να δίνει προτεραιότητα στα άτομα που τη δικαιούνται.
Στήνεσαι στην ουρά του ΑΤΜ για 45 λεπτά, αφού δουλεύει μόνο το ένα από τα δύο μηχανήματα, για να βγάλεις λεφτά να περάσεις το μήνα.
Δεν μπορείς να πληρώνεις τα πάντα με κάρτα και οι γονείς σου θέλουν μετρητά. Έστειλα ένα e-mail στις τράπεζες να αναφέρω αυτό το κενό και η μία συγκεκριμένη ουσιαστικά μου είπε να μην πηγαίνω και να κάνω μόνο ηλεκτρονικά τις συναλλαγές μου.
«Εγώ μπορώ να το κάνω, δεν μπορούν όλα τα ΑμΕΑ όμως, κάποιοι είναι και ηλικιωμένοι πέρα από ΑμΕΑ» και κάπου εκεί μου μίλησε «για ατομική ευθύνη». Δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσω να απαντάω, αφού μιλούσα ξεκάθαρα με ρομπότ.
Ευτυχώς η δεύτερη τράπεζα που επικοινώνησα ήταν πιο θετική στο να βρει λύση και θα το «προωθούσε στο αρμόδιο τμήμα, γιατί είναι πρόβλημα αυτό» όπως μου είπαν και πλέον ναι μεν έχει βάλει security απέξω αλλά ο ίδιος ρωτάει το κόσμο αν σου επιτρέπει να μπεις πριν από τον επόμενο. Και μάντεψε...
Και η μέρα συνεχίζεται...
Πας να πληρώσεις κατάστημα κινητής τηλεφωνίας με τα λεφτά που έβγαλες, γιατί μέσω της εφαρμογής κάνεις εγγραφή και μετά σου λέει ότι κάνεις λάθος όνομα χρήστη ή κωδικό ενώ κάνεις στη κυριολεξία αντιγραφή επικόλληση, μιλάς με υπάλληλο τηλεφωνικά που θεωρητικά στο φτιάχνει, αλλά και πάλι εσύ είσαι εκτός εφαρμογής. Η ουρά τεράστια και εδώ.
Έχεις χαρτί από τα ΚΕΠΑ που σου δίνει προτεραιότητα, οπότε ρωτάς τον security μήπως μπορείς να περάσεις.
Μόνο αν σε αφήσει ο κόσμος σου απαντάει και τον κόσμο δεν τον νοιάζει γιατί «δεν έχεις πρόβλημα στα πόδια», λες και μόνο για αυτό σου δίνουν το χαρτί από τα ΚΕΠΑ.
Ας τον πουν στο πατέρα μου αυτό που είναι νεφροπαθής τελικού σταδίου και τρέχει.
Το καταπίνω και περιμένω στην ουρά για να πληρώσω σταθερό και να βάλω κάρτα και ίσως φτιαχτεί και το πρόβλημα που με κρατάει εκτός εφαρμογής για να πληρώνω και να βάζω κάρτα ηλεκτρονικά.
Συνέχεια έχει το σούπερ μάρκετ, όπου γίνεται πανικός με τον κόσμο και πάλι.
Ξανά ρωτάς μήπως μπορείς να περάσεις δείχνοντας ξανά το χαρτί από τα ΚΕΠΑ και τη ταυτότητα σου.
- «Η πολιτική μας είναι να μην δίνουμε σε κανέναν προτεραιότητα»
- «Μα εδώ έχετε ταμπέλα που λέει ότι τα ΑμΕΑ, οι άνω των 65, έγκυες, το νοσηλευτικό προσωπικό και οι αστυνομικοί έχουν προτεραιότητα.»
- «Είναι στην ευχέρεια του κόσμου αν θα τη δώσει, μπορεί να έχεις χαρτί.»
- «Που μου το έχει δώσει το κράτος.»
- «Ναι καταλαβαίνω.»
- «Και μου δίνει προτεραιότητα.»
- «Η πολιτική μας είναι να μην δίνουμε εμείς προτεραιότητα, αν θέλει δίνει ο κόσμος.»
- «Μάλιστα. Ευχαριστώ.»
Οπότε ξανά ουρά, ξανά περιμένω.
Και κάπου εδώ αναρωτιέμαι..
Γιατί με ταλαιπωρούν τόσο πολύ να πάρω το χαρτί από τα ΚΕΠΑ που ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ μου δίνει προτεραιότητα και με διευκολύνει ενώ ταλαιπωρούμαι με τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας από 18 χρονών, 10 χρόνια δηλαδή;
Έχω χάσει μέρος της όρασης μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κατέβω τις σκάλες αν δεν κρατάω από κάπου ή κάποιον και πολλές φορές δυσκολεύομαι ακόμα και να εστιάσω ή και να διαβάσω.
Επίσης έχω χάσει μέρος της αφής μου με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην καταλαβαίνω τι είναι αυτό που αγγίζω από την επιφάνεια του αν δεν το δω.
Στην ουσία το χαρτί από τα ΚΕΠΑ δεν με διευκολύνει πουθενά. Ίσα ίσα μου δημιουργεί έξτρα προβλήματα και κάνει τον κόσμο να κοιτάζει καχύποπτα όταν λέω ότι έχω ανάγκη να κάτσω γιατί τρέμουν τα πόδια μου.
Λες και έχουν περάσει έστω μια υποτροπή της σκλήρυνσης. Να είναι επικριτικός και να λέει «ότι δεν φαίνεται, πως το έχεις;». Δεν ήξερα ότι υπάρχουν κινούμενοι μαγνητικοί τομογράφοι.
Λίγο καιρό πριν μου αρνήθηκαν τη προτεραιότητα μου στα ΕΛΤΑ ζητώντας μου μια κάρτα ΑμΕΑ που δεν υπάρχει και λέγοντας μου ουσιαστικά ότι το κρατικό έγγραφο είναι για τα σκουπίδια.
Έχω ΣΚΠ και βρίσκομαι σε ανοσοκατασταλτική θεραπεία τα τελευταία 5 χρόνια και δεν βρίσκομαι σε αναπηρικό καροτσάκι (ευτυχώς), άρα δεν παίρνω καμία προτεραιότητα και ας έχω πάρει χαρτί από το κράτος που μου την δίνει αφού με εξέτασαν γιατροί και είδαν εξετάσεις, γιατί «δεν είναι η πολιτική τους».
Την προτεραιότητα όπως φαίνεται δεν τη δικαιούνται τα άτομα με χαρτί του ΚΕΠΑ και αναπηρία άνω του 67% ασχέτως βλάβης ή / και σημείο του σώματος όπως ορίζει ο νόμος. Τη δικαιούνται μόνο τα άτομα που τη παίρνουν από το κόσμο, αφού ο κόσμος έχει τις κατάλληλες ιατρικές γνώσεις να κρίνει αν κάνεις αιμοκάθαρση, έχεις καρκίνο, αυτοάνοσο ή / και αν βλέπεις.
Δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ παραπάνω.
Τα άτομα με καρδιοπάθειες, καρκίνους, νεφροπάθειες, αναπνευστικά προβλήματα και αυτοάνοσα δεν είναι ΑμΕΑ που τους δίνεις εσύ, το κράτος αυτή τη ”διευκόλυνση”;
Γιατί τους δίνεις ένα κρατικό χαρτί που δεν τους διευκολύνει πουθενά, ενώ εσύ, το κράτος, λες ότι δικαιούται το άτομο που το έχει προτεραιότητα;
Γιατί το έχεις κάνει νόμο;
Γιατί δεν τιμωρείς όσους παραβαίνουν το νόμο αυτόν και τιμωρείς μόνο όποιον βγήκε από το σπίτι του χωρίς να στείλει μήνυμα;
Δεν ταλαιπωρούνται αρκετά αυτοί οι άνθρωποι με φάρμακα, θεραπείες και νοσοκομεία;
Γιατί να τους ταλαιπωρούμε κι άλλο;
Γιατί για μια φορά στη ζωή μας να μην είμαστε άνθρωποι;
Γιατί να μην εντάξουμε και τα ΑμΕΑ και να τους δώσουμε την προτεραιότητα που δικαιούνται;
Γιατί να το καταλαβαίνουμε πόσο απαραίτητη είναι μονάχα όταν το πάθουμε εμείς ή κάποιος δικός μας;
#μεινεανθρωπος”
Εύχομαι καλή συνέχεια.