Ανακοινώθηκαν πριν λίγες ημέρες οι βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ της χώρας, όπου εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η πολυδιαφημιζόμενη Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ). Η ΕΒΕ ουσιαστικά λειτούργησε σαν “κόφτης” για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα να μην εισαχθεί κανένας υποψήφιος με βαθμολογία μικρότερη του 7.
Από τους συνολικά 92.090 διαγωνιζόμενους 56.942 είναι εκείνοι που κατάφεραν να πιάσουν την ελάχιστη βαθμολογία και να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Σε σχέση με πέρσι εισήχθησαν 13.780 λιγότερα άτομα εξαιτίας, όπως προαναφέραμε, της ΕΒΕ. Επιπλέον, μία ακόμη καινοτομία των φετινών προαγωγικών ήταν το παράλληλο μηχανογραφικό, με σκοπό την εισαγωγή σε κάποιο από τα αναβαθμισμένα -όσον αφορά την επαγγελματική κατάρτιση- Δημόσια ΙΕΚ.
Στην ουσία επιχειρήθηκε να δοθεί μια διέξοδος στα παιδιά που έμειναν εκτός και που θέλουν πράγματι να σπουδάσουν. Τα ΙΕΚ αποτέλεσαν μια τέτοια δυνατότητα για 8.594 μαθητές που εισάγονται σε αυτά. Μάλιστα, μέσα στο Σεπτέμβριο θα ανοίξουν περισσότερες θέσεις με νέες ειδικότητες, κι έτσι ένας μαθητής μπορεί να διεκδικήσει εκ νέου μια θέση σε αυτά αντί να στραφεί στην επιλογή ενός ιδιωτικού κολλεγίου ή στο να φύγει εκτός χώρας.
Και μπορεί η ΕΒΕ να βοήθησε ώστε να διορθωθεί μια κατάσταση που τόσα χρόνια ταλανίζει την ελληνική κοινωνία (“δε μπορεί ένα μαθητής να περνάει με 3”), ωστόσο προκάλεσε μια σειρά από παράδοξα φαινόμενα κατά την πρώτη χρονιά δοκιμαστικής λειτουργίας της.
Αφού, λοιπόν, το Υπουργείο Παιδείας έδωσε το ελεύθερο σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα να ορίσει μόνο του τη δική του ΕΒΕ, με βάση βέβαια τις επιδόσεις των υποψηφίων από το 80% έως το 120% επί αυτών (π.χ. αν ο μέσος όρος σε όλα τα εξεταζόμενα μαθήματα όλων των μαθητών σε ένα επιστημονικό πεδίο ήταν το 10, δε μπορούσε ένα τμήμα να βάλει ΕΒΕ κάτω από 8, δηλαδή λιγότερο από το 80% αυτής της βαθμολογίας), αρκετά από αυτά τα τμήματα έμειναν χωρίς εισακτέους.
Για παράδειγμα, το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Ξάνθης με 108 προσφερόμενες θέσεις, έθεσε (το ίδιο) ως ΕΒΕ το 14,45, με αποτέλεσμα κανένας από τους τωρινούς διαγωνιζόμενους να κατορθώσει να την πιάσει.
Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι από τις περίπου 3000 θέσεις σε 18 τμήματα δασολογίας, γεωλογίας, περιβάλλοντος, γεωπονίας και συναφή, μόλις 125 μπόρεσαν να καλυφθούν! Άραγε, ποιο θα είναι το μέλλον για τα ελληνικά δάση, τη γεωργία και το περιβάλλον όταν δε δημιουργούμε επιστήμονες στους συγκεκριμένους τομείς;
Επίσης, να σημειωθεί ότι κάποια τμήματα μπορεί να είχαν επιτυχόντες αλλά ήταν ελάχιστοι... Στο Μαθηματικό Καστοριάς πέρασαν συνολικά 6 άτομα (υπήρχαν κανονικά 144 θέσεις), ενώ η Λογιστική Κοζάνης μετράει μόνο 30 νέους πρωτοετείς φοιτητές. Και πολλά ακόμα τμήματα έχουν έως 10 εισακτέους...
Το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής και τι πρέπει να συμβεί ώστε να εξαλειφθούν οι φετινές παραφωνίες.
Τους επόμενους μήνες θα ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για την αναδιαμόρφωση του ακαδημαϊκού χάρτη, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τα αποτελέσματα που προέκυψαν έπειτα από την εφαρμογή της ΕΒΕ.
Τα ΑΕΙ θα καταθέσουν τις προτάσεις τους για τον πλήρη εξορθολογισμό τους, ενώ τις δικές της προτάσεις θα εκφράσει και η Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης με γνώμονα πάντα τις ανάγκες που επικρατούν στη σύγχρονη αγορά εργασίας.
Προσωπικά, δεν είμαι σίγουρος αν η ΕΒΕ αναβαθμίζει το κύρος των σπουδών. Θεωρητικά -πλέον- θα φοιτούν στο Πανεπιστήμιο άνθρωποι που το θέλουν περισσότερο κι έτσι είναι πιθανότερο να ολοκληρώνουν με επιτυχία τις σπουδές τους.
Από την άλλη, όμως, ένα ερώτημα που με βασανίζει είναι το εξής: είμαστε σίγουροι ότι εκείνος που έβγαλε λιγότερο από 7 χιλιάδες μόρια, δίνοντας τέσσερα πολύ συγκεκριμένα μαθήματα στη Γ′ Λυκείου και που κάποια από αυτά δε θα τα ξανασυναντήσει στις μετέπειτα σπουδές του, δε θα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο και θα ανακάλυπτε ότι τα νέα μαθήματα που έχει να διαχειριστεί και που θα αποτελέσουν τον κορμό του ακαδημαϊκού του προγράμματος, μπορεί να του αρέσουν πολύ περισσότερο απ′ ότι έκανε προηγουμένως στο Λύκειο; Γιατί να του κόψουμε τα φτερά;
Πάντως, αν κάτι πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους εκείνους που δεν τα κατάφεραν, εφόσον φυσικά δεν έκαναν σοβαρή προσπάθεια, είναι ότι καλώς ή κακώς στη ζωή θα ισχύει πάντα η σοφή ρήση που λέει ότι “τα αγαθά κόποις κτώνται”. Ας βάλουν από εδώ και πέρα τα δυνατά τους. Τίποτα δε χάθηκε.