Τετάρτη 9 Μαΐου 2018. Η ελληνική Βουλή κάνει ένα ακόμη βήμα προς την αναγνώριση ενός ακόμη βασικού δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών: τη δυνατότητα αναδοχής παιδιού. Ψηφίζει το άρθρο 8 του νομοσχεδίου για την υιοθεσία και την αναδοχή, που επιτρέπει, για πρώτη φορά, τη δυνατότητα απόκτηση της ιδιότητας του αναδόχου γονέα στα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης.
Πέρυσι είχε προηγηθεί άλλο ένα βήμα. Όταν η Βουλή, με 194 «ναι» αναγνώριζε το δικαίωμα σύναψης συμφώνου συμβίωσης σε ζευγάρια του ιδίου φύλου.
Είναι όμως αρκετά όλα αυτά; Η LGBTQI κοινότητα έχει μια μάλλον γλυκόπικρη γεύση. Γιατί μπορεί το νομοσχέδιο, που φέρνει γενικά μεγάλες αλλαγές στον τρόπο που γίνονται οι υιοθεσίες και η αναδοχή, να αποτελεί μια ακόμη τομή για την Ελλάδα, καθώς για πρώτη φορά αποκτούν δικαιώματα στην μητρότητα και την πατρότητα άνθρωποι που για χρόνια βρίσκονταν στο περιθώριο, δεν αναγνωρίζεται ωστόσο το δικαίωμα στην υιοθεσία.
Στην περίπτωση της υιοθεσίας ο νομοθέτης παραπέμπει στον Αστικό Κώδικα που προβλέπει ότι τεκνοθεσία γίνεται από συζύγους, δηλαδή ζευγάρια που έχουν παντρευτεί με πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, άρα αποκλείονται τα ομόφυλα ζευγάρια αφού στη χώρα μας δεν τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα πολιτικού γάμου.
Μια πρώτη αντίδραση από τον πρόεδρο της ΟΛΚΕ
«Ξύπνησα μια μέρα με την είδηση της κατάθεσης στη Βουλή ενός σχεδίου νόμου, το οποίο επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια να γίνουν ανάδοχοι γονείς. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να χαρώ. Να νιώσω μια κάποια νομική αναγνώριση. Επιτέλους το ελληνικό κράτος με θεωρεί ικανό να γίνω ανάδοχος, να μεγαλώσω ένα παιδί», λέει στη HuffPost Greece ο Τέλης Ράπτης, πρόεδρος της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ), της παλιότερης LGBTQI εν ενεργεία οργάνωσης στην Ελλάδα.
Όμως, όπως μας λέει, μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα η χαρά αυτή γκρεμίστηκε. «Όταν έφερα στο μυαλό μου το πάγιο αίτημα της κοινότητάς μου για την πλήρη ισότητα στον γάμο, την τεκνοθεσία και την οικογένεια. Γιατί, στην ουσία, είναι η πρώτη φορά που ο νομοθέτης δε μου απαγορεύει να μεγαλώσω για ένα κάποιο διάστημα ένα παιδί. Επιμένει να μου απαγορεύει όμως, δια νόμου, να μεγαλώνω ισότιμα το δικό μου παιδί», τονίζει.
“Στην ουσία, είναι η πρώτη φορά που ο νομοθέτης δεν μου απαγορεύει να μεγαλώσω για ένα κάποιο διάστημα ένα παιδί. Επιμένει να μου απαγορεύει όμως, δια νόμου, να μεγαλώνω ισότιμα το δικό μου παιδί”
- Τέλης Ράπτης, πρόεδρος της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας
Και φέρνει ένα παράδειγμα: «Έστω ότι υπάρχει μια λεσβιακή οικογένεια που μεγαλώνουν μαζί ένα παιδί. Η μια μητέρα είναι βιολογική και η άλλη όχι. Αν υποθέσουμε ότι η βιολογική μητέρα πάθει κάτι, το παιδί δε θα συνεχίσει να μεγαλώνει με την άλλη του μητέρα. Θα πάει στη γιαγιά και τον παππού του, σε ένα ίδρυμα ή σε μια άλλη οικογένεια. Ίσως και ανάδοχη οικογένεια. Αγαπητό ελληνικό κράτος, αλήθεια πιστεύεις ότι θα με κάνει χαρούμενο το γεγονός ότι η νέα ανάδοχη οικογένεια μπορεί και να είναι ομόφυλη, όταν πιο πριν έχεις ξεριζώσει τόσο βίαια αυτό το παιδί από την αγκαλιά της πραγματικής του μάνας; Και ίσως αυτό που σου περιγράφω να μη το είχες σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί και να υπάρξει σαν ενδεχόμενο. Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία. Βαρεθήκαμε πια η πολιτεία και οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι να δρουν “για το καλό μας”. Όχι, δε θέλουμε αυτό που εσείς πιστεύεται καλό για εμάς. Οι σύμμαχοι, ξέρεις, πρώτα ακούνε. Εκπαιδεύονται. Μαθαίνουν. Είναι σκληρό να σου λένε ότι δε μπορείς, δεν έχεις το δικαίωμα, είσαι ανίκανος να μεγαλώσεις ένα παιδί. Να σου απαγορεύουν ακόμα και τη γονική μέριμνα το παιδιού του συντρόφου σου. Να σου απαγορεύουν να γραφτεί το όνομά σου δίπλα στο όνομα ενός παιδιού που μπορεί ακόμα και αυτή τη στιγμή να σε θεωρεί γονιό του. Είναι βίαιο να θεωρούν τη δική μου οικογένεια κατώτερη ή ανίκανη, λες και γνωρίζουν τα αποθέματα αγάπης που εγώ διαθέτω και που μπορώ να προσφέρω», μας λέει.
Ο Τέλης Ράπτης δίνει και μια απάντηση σε όσους προτάσσουν το επιχείρημα «και αν το παιδί βγει gay μεγαλώνοντας σε μια τέτοια οικογένεια».
“Αν τελικά μπορέσω να μεγαλώσω ένα παιδί, θα προσπαθούσα να του μεταφέρω ένα σύστημα αξιών και αρχών που εγώ προσωπικά προσπαθώ να ακολουθώ στη ζωή μου. Και ο πυρήνας αυτού είναι να αγαπάει”
- Τέλης Ράπτης
«Πρώτα απ′ όλα ποιο το πρόβλημα να “βγει” gay το παιδί; Αν αυτή την απορία έχουν στο μυαλό τους, να ξέρουν ότι σκέφτονται ομοφοβικά και καλό είναι αυτό να προσπαθήσουν να το αλλάξουν. Άνθρωποι με τέτοια επιχειρήματα είναι σαν να αντιλαμβάνονται ως λάθος και ως δυστυχία ένα τέτοιο παιδί. Μαντέψτε, υπάρχουμε και γεννηθήκαμε από στρέιτ γονείς. Και είμαστε ευτυχισμένοι, ακόμα και αν η κοινωνία προσπαθεί κάθε μέρα να μας κάνει δυστυχισμένους. Ας αλλάξουμε λοιπόν την κοινωνία και όχι τα άτομα που υφίστανται τη διάκριση.
Τέλος, στέλνοντας ένα μήνυμα την κοινωνία, τονίζει: «Αν τελικά μπορέσω να μεγαλώσω ένα παιδί, θα προσπαθούσα να του μεταφέρω ένα σύστημα αξιών και αρχών που εγώ προσωπικά προσπαθώ να ακολουθώ στη ζωή μου. Και ο πυρήνας αυτού είναι να αγαπάει. Να μην είναι ρατσιστής. Να μην είναι μισάνθρωπος. Να μην αντιλαμβάνεται τον κόσμο μέσα από στερεότυπα. Εύχομαι όλοι σας να μεγαλώσετε έτσι τα παιδιά σας. Ίσως η κοινωνία που ζούμε να ήταν μακράν καλύτερη τότε».