Τα λευκά σπιτάκια που σκαρφαλώνουν στους βράχους της ηφαιστειακής Σαντορίνης, γοητεύουν κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες που ταξιδεύουν από κάθε γωνιά της γης για να θαυμάσουν από κοντά το περίφημο ηλιοβασίλεμα στην Οία, την καλντέρα και το Ημεροβίγλι.
Όμως η ομορφιά της Σαντορίνης δεν θαυμάζεται μόνο. Αντιγράφεται και μάλιστα συχνά. Μετά την Κίνα, που δημιούργησε ένα αντίγραφο της Σαντορίνη, μια δεύτερη ξεπηδά στην έρημο του Αμπου Ντάμπι, στα ΗΑΕ.
Το πολυτελές θέρετρο Anantara Santorini Abu Dhabi Retreat, άνοιξε τον Φεβρουάριο του 2024 και απέχει μία ώρα οδικώς από το κέντρο της πρωτεύουσας Αραβικών Εμιράτων.
Το concept, αν και είναι εξ ολοκλήρου εμπνευσμένο από το κυκλαδίτικο νησί, καθώς παντού επικρατεί το λευκό και τα στενά, κυκλαδίτικου τύπου σοκάκια, δεν καθρεφτίζεται στα κρυστάλλινα νερά του Αιγαίου ούτε νιώθει κανείς την θαλασσινή αύρα και το αυγουστιάτικο μελτέμι.
Ο Rachid Bakas, γενικός διευθυντής του ξενοδοχείου, υποστηρίζει οτι ο επισκέπτης βιώνει την μεσογειακή φαντασίωση μέσα από τα έργα τέχνης που κοσμούν τα δωμάτια του ξενοδοχείου, την ατμοσφαιρική μουσική που πλανάται στο χώρο και τα λευκά είδη με τα κεντήματα.
Στο Anantara Santorini, η διαμονή ξεκινά από τα 800 δολάρια ανά διανυκτέρευση, τιμή διπλάσια από τον μέσο όρο των ξενοδοχείων της Σαντορίνης την υψηλή περίοδο, σύμφωνα με το Tripadvisor.
Το συγκρότημα αποτελείται από 22 δωμάτια, που μπορούν να φιλοξενήσουν το πολύ 44 άτομα τη φορά. Όλα τα δωμάτια οδηγούν σε έναν κοινόχρηστο χώρο που μοιάζει με σαλόνι, δίνοντας σκόπιμα μια σπιτική ατμόσφαιρα, ενώ ενθαρρύνει τους επισκέπτες να περπατήσουν σε διάφορα σημεία του resort.
«Το στοιχείο της έκπληξης βρίσκεται μέσα στο ίδιο το ξενοδοχείο καθώς όσο περπατάς, ανακαλύπτεις μερικές ωραίες γωνιές και χώρους», λέει ο Μπάκας αναφερόμενος στο lounge πούρων, τον κινηματογράφο, το σπα και τα μαθήματα γιόγκα δίπλα στην πισίνα ή την παραλία.
Όμως, το πολυτελές resort δεν είναι για οικογένειες καθώς απαγορεύονται τα παιδιά κάτω των 18 ετών, ακόμη και αν συνοδεύονται από γονείς ή κηδεμόνες.
Μετά από όλα αυτά, το βασικό ερώτημα φυσικά παραμένει. Γιατί να επισκεφθείς μια όαση μέσα στην έρημο και να προσπαθείς να νιώσεις την εμπειρία της Σαντορίνης, όταν μπορείς απλά να ταξιδέψεις έως εκεί και να τη ζήσεις;