Δύο άνδρες καταδικάστηκαν σε θανατική ποινή στη Μιανμάρ τον Ιανουάριο του 2017, όταν σκότωσαν τον μουσουλμάνο δικηγόρο U Ko Ni και τον οδηγό ταξί U Nay Win που προσπάθησε να τον σώσει στο αεροδρόμιο της Γιανγκόν.
Ο δολοφόνος κρατούσε από το ένα χέρι το όπλο και από το άλλο το εγγόνι του. Σημάδεψε το κεφάλι του και τον σκότωσε ακαριαία. Μαζί του πέθανε και η τελευταία ελπίδα της Μιανμάρ για ένα καλύτερο μέλλον.
Η συγκεκριμένη δολοφονία ήρθε να τους υπενθυμίσει ότι η χώρα μπορεί τυπικά να κυβερνάται από δημοκρατικό καθεστώς, αλλά στην πραγματικότητα όταν μιλάνε οι σφαίρες των στρατιωτών της Βιρμανίας, η Δημοκρατία σβήνει.
Γιατί σκότωσαν τον Κο Νι;
Ως νομικός σύμβουλος του Κόμματος της Εθνικής Λίγκας για ένα καλύτερο αύριο στην Μιανμάρ ήθελε να αλλάξει το σύνταγμα της χώρας από το 2008. Από τότε οι εχθροί του πολλαπλασιάστηκαν.
Είχε σχέδιο να αλλάξει επιτέλους τη νομοθεσία της χώρας, σύμφωνα με την οποία το 1/4 των εδρών του Κοινοβουλίου καταλαμβάνεται από το στρατό.
Οποιαδήποτε αλλαγή στο σύνταγμα απαιτεί έγκριση από περισσότερα από τα τρία τέταρτα βουλευτών, οπότε ο στρατός ασκεί τις περισσότερες φορές βέτο.
Ο στρατός κατέχει επίσης τον έλεγχο των τριών βασικών υπηρεσιών που συνδέονται με την ασφάλεια, στο πλαίσιο της τρέχουσας ρύθμισης.
Το σύνταγμα του 2008 απαγόρευσε επίσης στην Aung San Suu Kyi να γίνει πρόεδρος του Μυανμάρ, επειδή το πρωτόκολλο δεν προβλέπει να αναλάβει την προεδρία κάποιος που έχει παιδιά άλλης εθνικότητας. Η Suu Kyi είχε δυο παιδιά από τον Βρετανό πρώην σύζυγό της.
Ήταν ο Ko Ni ο οποίος πιστώθηκε τη δημιουργία του ρόλου του κρατικού συμβούλου - να είναι πάνω από τον πρόεδρο - ο οποίος τώρα επιτρέπει στην Su Kyi να ηγηθεί της πολιτικής κυβέρνησης. Έντεκα χρόνια μετά. Παραμένει, όμως, μια κίνηση που τυφλώνει και εξοργίζει τους στρατηγούς.
Η δολοφονία του Κο Νι απεικόνισε με τον χειρότερο τρόπο το πώς ο στρατός εξακολουθεί να είναι ο απόλυτος αρχηγός στο κράτος. Φυσικά, δεν ανέλαβε ποτέ την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του δικηγόρου.
«Για μένα, είναι ήρωας», λέει η μεγαλύτερη κόρη του Ko Ni στο πατρικό της στη Γιανκγούν. Ο Yin Nwe Khaing, ένας γιατρός, κάθεται δίπλα στη μητέρα της η οποία σκουπίζει απαλά τα δάκρυα της.
«Θυσίασε τα πάντα για την πίστη του και για την αλήθεια, είναι ένας πολύ γενναίος άνθρωπος».
Πλέον, παρά το γεγονός ότι οι δολοφόνοι του Κο Νι θα τιμωρηθούν (είναι άραγε η θανατική ποινή τιμωρία;), η χώρα ακόμα θρηνεί. Τόσο για τον ίδιο, όσο και για τη δημοκρατία τους.
Η Μιανμάρ απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο στις 4 Ιανουαρίου 1948 ως «Ένωση της Βιρμανίας». Μετονομάστηκε σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ένωσης της Βιρμανίας» στις 4 Ιανουαρίου 1974, πριν ονομαστεί πάλι «Ένωση της Βιρμανίας» στις 23 Σεπτεμβρίου 1988. Στις 18 Ιουνίου1989, το Κρατικό Συμβούλιο Αποκατάστασης του Νόμου και της Τάξης μετονόμασε το κράτος σε «Ένωση του Μιανμάρ».
Αποτελεί μια μεγάλη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας με πληθυσμό 54.339.766 κατοίκους. Συνορεύει με την Κίνα προς βορρά, το Λάος στα ανατολικά, την Ταϊλάνδη στα νοτιοανατολικά, το Μπανγκλαντές δυτικά και την Ινδία στα βορειοδυτικά.
Πηγή: BBC