Μιλούν οι γάτες; Φυσικά και το κάνουν. Αγνοήστε τους αμφισβητίες. Ξέρουμε τι θέλουν οι γάτες πλέον, η επικοινωνία έχει αποκατασταθεί!
Το να κατανοήσουμε ακριβώς τι έχουν να πουν τα πολύτιμα αιλουροειδή μας είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι, όμως αλήθεια...πόσο καλά πιστεύετε ότι καταλαβαίνουμε τους γείτονές μας; Οι γάτες μιλούν και μάλιστα η έρευνα για την επικοινωνία ανθρώπου-γάτας προσέφερε σε Σουηδούς ερευνητές το διάσημο βραβείο Ig-Nobel για τη βιολογία το 2021. Χειροκροτήστε τους!
Η καθηγήτρια Σουζάνε Σοτς και ο Ζουστ Φαν Ντε Βέιερ του Πανεπιστημίου Lund, με τον Ρόμπερτ Έκλουντ του Πανεπιστημίου Linköping, έλαβαν το βραβείο Ig Βιολογίας για την ανάλυση παραλλαγών στο...«γουργούρισμα, κελάηδισμα, φλυαρία, μουρμούρες, νιαουρίσματα, γκρίνια, τσιριχτά, γρύλισμα και άλλοι τρόπους επικοινωνίας γάτας -ανθρώπου».
Η Σοτς, καθηγήτρια φωνητικής, έχει μελετήσει το νιαούρισμα και έχει γράψει ένα άρθρο σχετικά με αυτό υπό τον τίτλο: «Μελωδία στην Επικοινωνία ανθρώπου - γάτας: Ρίζες, παρελθόν, παρόν και μέλλον».
Στην τελετή απονομής, η Σοτς παρουσίασε μερικούς από τους ήχους που είχε μελετήσει, αναφέρει το πρακτορείο Reuters. Και πώς ένιωσε που της απονεμήθηκε το Ig Nobel, το βραβείο από το Ινστιτούτο Απίθανων Ερευνών που ιδρύθηκε «για επιτεύγματα που κάνουν τους ανθρώπους πρώτα να γελάσουν και μετά να σκεφτούν;»
Όπως εξήγησε η Σολτς, οι γάτες που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της σίτισης στο σπίτι ”εξέπεμπαν μελωδίες” με μια τονική άνοδο στο τέλος. Οι γάτες που ηχογραφήθηκαν στην αίθουσα αναμονής του κτηνιάτρου νιαούριζαν με μια πτώση του τόνου προς το τέλος της μελωδίας. Είναι σημαντικό ότι οι άνθρωποι που άκουσαν τις ηχογραφήσεις αυτές, μπορούσαν συχνά να ξεχωρίσουν αν τα νιαουρίσματα έγιναν την ώρα του φαγητού ή στην αίθουσα αναμονής του κτηνιάτρου.
Πώς κατέληξε η Σοτς να μελετά τις φωνές των αιλουροειδών; Ως ερευνήτρια φωνητικής, μελετά τον ανθρώπινο λόγο. «Ένας από τους επαγγελματικούς μου κινδύνους είναι ότι τείνω να ακούω λιγότερο αυτό που λένε οι άνθρωποι παρά πώς το λένε», εξήγησε.
Αλλά ως άτομο που σκέφτεται σωστά, είχε πέντε γάτες και παρατήρησε τεράστια ποικιλία στους μαγικούς ήχους που εκπέμπουν, οι οποίοι επίσης ποικίλλουν σε τονισμό, «ανάλογα με το πλαίσιο ή την ψυχική τους κατάσταση».
Ηχογράφησε τους ήχους των γατών, τους ανέλυσε χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την ανθρώπινη ομιλία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, σε αντίθεση με την υπόθεση ότι οι γάτες «νιαουρίζουν», στην πραγματικότητα έχουν ένα ευρύ φάσμα φωνητικών ενδείξεων - και δεν λένε απλώς «τάισε με».
Επίσης, σε σπίτια με πολλές γάτες, τα ζώα μπορεί να αναπτύξουν αυτό που ονομάζει η Σοτς «ομαδική διάλεκτο», ακόμα κι αν δεν αντέχουν το ένα το άλλο - κάτι που δεν είναι σπάνιο σε νοικοκυριά με πολλές γάτες. «Ακούνε τι λένε οι άλλες γάτες για να πάρουν αυτό που θέλουν και υιοθετούν αυτούς τους επιτυχημένους ήχους», εξηγεί.
Άρα οι γάτες έχουν δική τους γλώσσα; Όχι ακριβώς όπως εμείς. Τίποτα από αυτά δεν σημαίνει ότι χρησιμοποιούν κανόνες σύνταξης ή προσπαθούν να μιλήσουν για τα σχέδιά τους. Αλλά είναι ήδη σαφές ότι κάθε γάτα έχει τη δική της προσωπική φωνή, όπως και εμείς.
Τραγουδάνε! Και η μελωδία τους φαίνεται να φέρει ένα σημαντικό μέρος του μηνύματος.
«Για παράδειγμα, όσο περισσότερη παραλλαγή στη μελωδία, τόσο πιο ενθουσιασμένο ή επείγον φαίνεται το μήνυμα», εξηγεί η Σοτς. Και, πάντως, δεν νιαουρίζουν μόνο.
πηγές: Haaretz, Reuters