Βλέπουμε πως η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι έχουμε βγει από την κρίση και έχουμε μπει σε μια τροχιά ανάκαμψης. Η χώρα μας δεν έχει βγει από κανένα μνημόνιο και από καμία κρίση. Έχουν περάσει 10 χρόνια από την απαρχή της κρίσης, γίναμε τα πειραματόζωα της Τρόικας και ενώ οι ίδιοι οι θεσμοί έχουν παραδεχτεί πως η πολιτική τους είναι λάθος, συνεχίζουν να την επιβάλουν με μανία.
Ο πρώτος μας στόχος σαν ΜέΡΑ25 είναι η ενημέρωση, δεύτερος στόχος είναι η συσπείρωση όλων των αντιμνημονιακών ανθρώπων σαν μονάδες ώστε να φτιάξουμε ένα μέτωπο κόντρα στην ερημοποίηση της χώρας.
Ξέρετε σήμερα που μιλάμε το χρέος διαρκώς αυξάνεται, έχουμε υπογράψει μνημόνια μέχρι το 2060, δεν ξέρω ποιοι και πόσοι από εμάς έχουμε ενημερωθεί για τις πολιτικές καταστάσεις αλλά και τις εξελίξεις. Συγκεκριμένα έχουμε υπογράψει πως μέχρι το 2022 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3.5% και μέχρι το 2060 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 2.2%.
Πώς θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε αυτόν τον ανέφικτο στόχο, που καμιά χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να καταφέρει, καθώς σήμερα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% και έχουμε συμφωνήσει να έχουμε τέτοιο πλεόνασμα και τα επόμενα χρονιά. Για να το πετυχαίνουμε αυτό στραγγαλίζουμε την οικονομία μας, μειώνουμε τις δαπάνες με λιτότητα και αυξάνουμε τα δημόσια έσοδα με υψηλούς φόρους.
Όσο συνεχίζουμε αυτή την δημοσιονομική πολιτική σκοτώνουμε την ανάπτυξη, κλείνουν επιχειρήσεις, φεύγουν μυαλά, δεν έρχονται επενδύσεις.
Το πρόγραμμα που εφαρμόζουμε δεν είναι οικονομικό, είναι πολιτική εξόντωσης. Δεν έχει οικονομική λογική να σκοτώνεις την ανάπτυξη διότι με χαμηλή ανάπτυξη μένει σε υψηλό επίπεδο ο λόγος του δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ.
Έχει όμως πολιτική λογική να τιμωρούμαστε, να γινόμαστε παράδειγμα προς αποφυγή, να μας δείχνουν με το δάχτυλο και να λένε στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς «θα δείτε τι θα πάθετε αν δε καθίσετε καλά».
Το μνημονιακό τόξο ξέρει πολύ καλά ότι πυροβολεί τα πόδια της χώρας. Βλέπουμε ότι με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το πρώτο τρίμηνο η ανάπτυξη αγγίζει μόλις το 1,3%, πολύ πιο κάτω από τον στόχο. Η ΕΛΣΤΑΤ απλώς επιβεβαιώνει ότι με τόσο υψηλά πλεονάσματα δεν μπορείς να έχεις υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Που πάμε με 1,3% ανάπτυξη; Πουθενά, είμαστε κάτω από τον μέσο όρο της Ευρώπης.
Στο τέλος του χρόνου θα λέμε ότι πέσαμε έξω στους υπολογισμούς, η ανάπτυξη ήταν χαμηλότερη του αναμενόμενου και άρα θα χρειάζονται πρόσθετα μέτρα.
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι βγήκαμε από τα μνημόνια όμως αυτό δεν ισχύει. Όταν έχει δέσει την χώρα σε αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια, με συγχωρείτε, άλλα αυτό σημαίνει μνημόνιο. Μπορεί να μην έχει το όνομα «μνημόνιο», έχει όμως τη χάρη και λυπάμαι που διαπιστώνω ότι οι πρώην σύντροφοι μας προσπαθούν να το καμουφλάρουν. Στο εκβιαστικό ερώτημα ”και τι να κάνουμε, να έρθουμε σε ρήξη με τους εταίρους μας και δανειστές μας;” απαντάμε ότι θέλουμε να αποφύγουμε τη ρήξη με την λογική και ακολούθως τη ρήξη με τον συνταξιούχο, τον μισθωτό, τον επαγγελματία, τον άνεργο, τον φοιτητή, την νοικοκυρά.
Σήμερα αυτό βιώνουμε, την ρήξη με την κοινωνία. Φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας. Βάλανε «στο μάτι» τα σπίτια του λαού. Μα πως θα πληρώσει ο δημόσιος υπάλληλος το στεγαστικό του δάνειο όταν βρέθηκε να χάνει τον 13ο και τον 14ο μισθό που υπολόγιζε για να πληρώνει τις δόσεις του;
Πώς θα πληρώσει ο συνταξιούχος το στεγαστικό του δάνειο όταν περικόπηκε η σύνταξη του κατά 50% και μετά βίας φτάνει για τις βασικές του ανάγκες;
Πώς θα πληρώσει το δάνειο του ο επαγγελματίας που είδε το εισόδημα του να πλήττεται ταυτόχρονα από την μείωση της κατανάλωσης και την αύξηση της φορολογίας;
Και κάπως έτσι σπίτια που αγοράστηκαν με δάνεια για 300 και 400 χιλιάδες ευρώ προ κρίσης θα καταλήξουν σε ξένα fund για 50 χιλιάδες ευρώ και ο πλούτος του λαού, πλούτος που δημιουργήθηκε σε βάθος γενιών, από παππού σε γιο και σε εγγονό, με κόπο και ιδρώτα, αλλάζει χέρια, περνάει στους Έλληνες και ξένους ολιγάρχες, για ψίχουλα.
Εμείς λοιπόν στο ΜέΡΑ25 έχουμε πρόγραμμα, ένα ευρωπαϊκό New Deal για να μπορέσει να έρθει η ανάπτυξη και να προστατευτεί ο μέσος πολίτης. Πρέπει να έχουμε μια πολιτική που θα δίνει κίνητρα στην επιχειρηματικότητα. Πιο συγκεκριμένα πρέπει να γίνει μείωση των φόρων όπως και μείωση του ΦΠΑ από 24% σε 18% και 15% για χρήση με χρεωστική κάρτα αντίστοιχα.
Η προκαταβολή φόρου είναι ένα απαίσιο μέτρο το οποίο πρέπει να καταργηθεί άμεσα, δεν νοείται να έχουμε 80% τελική φορολογία για τις επιχειρήσεις την στιγμή που κατά την διάρκεια της κρίσης έχουν κλείσει και έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό πάνω από 200.000 επιχειρήσεις.
Όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια πρέπει να γίνει άμεση προστασία της πρώτης κατοικίας. Δεν νοείται ένα fund με έδρα στο εξωτερικό να μπορεί να αγοράσει το δάνειο του καταναλωτή αξίας 50.000€ σε αντίτιμο κάτω των 5.000€ την στιγμή που ο ίδιος ο δανειολήπτης να απαγορεύεται να το εξαγοράσει ο ίδιος. Να πούμε και κάτι πιο καινοτόμο, η πρόταση μας είναι να μπορεί να το αγοράσει πίσω στην αξία που θα το έπαιρνε το fund και να έχει το δικαίωμα να αποπληρώνει σταδιακά με δόσεις.
Η πολιτική των μνημονίων έχει αποτύχει, το ξέρουμε όλοι, το ξέρουν και οι ίδιοι που τα συνέταξαν και το παραδέχτηκαν. Μέσα στην τελευταία δεκαετία τα χρέη αυξήθηκαν, ο λαός έχασε τα εισοδήματα του, το κράτος ξεπούλησε την δημόσια περιουσία και οι συνθήκες διαβίωσης καταντούν τριτοκοσμικές. Η μόνη λύση και πάλι είναι ένα Ευρωπαϊκό New Deal. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την κρίση, γιατί δεν μπορούμε να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική.