Στο λυκόφως της πανδημίας, μετά από πολλούς μήνες εγκλεισμού, λησμονιάς των παλιών μας συνηθειών και συνεχόμενων lockdown, αρχίζουμε να θυμόμαστε ξανά πλέον πως ήταν η ζωή πριν τον κορονοϊό. Σε αυτή την επιστροφή κυρίαρχο ρόλο παίζει η έφοδος των εμβολίων στο προσκήνιο, με ντιμπέιτ, υποστηρικτές και αρνητές, σταυροφόρους και συνωμοσιολόγoυς, να μας υπενθυμίζουν μια φράση του Βολταίρου που ανακαλώ συχνά τελευταία: «η κοινή λογική δεν είναι...τόσο κοινή».
Μέσα λοιπόν σε αυτό το κομφούζιο, αποφασίσαμε με μια παρέα φίλων, νέων παιδιών με ηλικίες ανάμεσα σε 23 και 29, να εμβολιαστούμε από τους πρώτους της ηλικιακής μας ομάδας, στο πλαίσιο της εκστρατείας εμβολιασμού «Γαλάζια Ελευθερία». Χωρίς δισταγμούς, μια ωραία πρωία, κλείσαμε εισιτήρια για την Σύρο και ξεκινήσαμε από το λιμάνι του Πειραιά.
Η Σύρος, ένα πανέμορφο νησί, με βαθιές ρίζες στην ιστορία της Ελλάδας, αλλά και πλούσιο φυσικό τοπίο, αποκαλείται δίχως υπερβολή, η «βασίλισσα των Κυκλάδων». Στην διάρκεια της πανδημίας έμελλε να γίνει και η βασίλισσα του εμβολιαστικού τουρισμού, ενός νέου είδους τουρισμού που ξεπρόβαλε με την ύφεση της πανδημίας.
Κλείσαμε λοιπόν τα εισιτήριά μας και αποφασίσαμε να μείνουμε στο νησί για 9 ώρες περίπου, μέχρι δηλαδή την ώρα που θα έφευγε και το τελευταίο πλοίο της γραμμής του Σαββάτου. Πολλοί θα αναρωτιούνται αν αξίζει να κάνει κανείς ένα 5ωρο (συνολικά) ταξίδι για το εμβόλιο, ενώ πλέον μπορεί να εμβολιαστεί και στην Αθήνα.
Προσωπική άποψη της γράφουσας είναι, ότι για όσους θέλουν να συνδυάσουν μια μονοήμερη εκδρομή με τον εμβολιασμό τους, ρίχνοντας έτσι μια νοητή γροθιά στο lockdown που υποστήκαμε τόσο καιρό εξαιτίας του ιού, με τον καλύτερο τρόπο, τότε ο εμβολιαστικός τουρισμός είναι αυτό που ψάχνουν. Εκτός από την Σύρο, υπάρχουν φυσικά και άλλα νησιά που μπορεί να επισκεφτεί ο εν δυνάμει εμβολιασμένος, για να κάνει το εμβόλιο συνδυάζοντάς και την μονοήμερη ή πολυήμερη επίσκεψή του.
Η μονοήμερη επίσκεψη για εμάς ήταν ένα προληπτικό σχέδιο, μιας και σκεφτήκαμε ότι αν ανεβάζαμε πυρετό την επόμενη μέρα, δεν θα μπορούσαμε να εξερευνήσουμε το νησί αλλά ούτε και να φύγουμε από αυτό και κάτι τέτοιο μάλλον θα ήταν ένα πλάνο άσκοπο.
Η επίσκεψή μας στο νησί ξεκίνησε νωρίς το πρωί με το πρώτο πλοίο των 7:00. Σε 2 ώρες και ένα τέταρτο ήμασταν στο νησί.
Επιλέξαμε να έχουμε μαζί μας και αμάξι, αλλά αν επιλέξετε κάποιο μικρότερο νησί, όπως η Αίγινα, σίγουρα μπορείτε να το παραλείψετε. Αφού φάγαμε ένα μικρό πρωινό σε ένα φούρνο κοντά στο επιβλητικό δημαρχείο στην πλατεία για να μην σωριαστούμε από την πείνα, κατευθυνθήκαμε στο νοσοκομείο της Σύρου, όπου είδαμε πολλούς νέους στην ηλικία μας να περιμένουν στον εξωτερικό χώρο αναμονής αφού είχαν κάνει το εμβόλιο, για προληπτικούς λόγους.
Μετά από ένα κρυφτό με τις κάμερες που ακολουθούσαν τον Υπουργό Υγείας που βρισκόταν σε επίσκεψη στο εμβολιαστικό κέντρο του νησιού, μπήκαμε στην κεντρική είσοδο για τους εμβολιασμούς. Ένας πολύ ευγενικός γιατρός μας ενημέρωσε για την διαδικασία που έπρεπε να ακολουθήσουμε, η οποία είναι πολύ απλή.
1. Συμπληρώνουμε ένα ιστορικό για την υγεία μας με ερωτήσεις όπως αν έχουμε αλλεργία σε κάποιο σκεύασμα, αν έχουμε χρόνιες παθήσεις και αν παίρνουμε αγωγή.
2. Αφού περάσουμε από τον έλεγχο γιατρού, ο οποίος βλέπει το ιστορικό μας και μπορεί να μας κάνει κάποιες διευκρινιστικές ερωτήσεις, παίρνουμε βεβαίωση για την χορήγηση του εμβολίου.
3. Κάνουμε το εμβόλιο.
4. Περιμένουμε 15 λεπτά στο χώρο αναμονής για να βεβαιωθούμε ότι δεν μας παρακολουθεί ο Μπιλ (ή κάτι τέτοιο).
Το προσωπικό ήταν ευγενέστατο, η διαδικασία γρήγορη και οργανωμένη.
Αφού τελείωσε ο προληπτικός χρόνος παραμονής στο κέντρο και δεν είχε κανείς μας καμία παρενέργεια, καταλάβαμε ότι είχε έρθει η ώρα για την επιβράβευσή μας. Είχαμε κανονίσει να κάνουμε μπάνιο σε μια πολύ όμορφη παραλία της Σύρου, να φάμε εκεί και να αναχωρήσουμε.
Έτσι και έγινε. Ξεκινήσαμε για το «Ono Concept», που βρίσκεται στην Ποσειδωνία, περίπου ένα 15′ με αμάξι από το νοσοκομείο της Σύρου. Εκεί μας περίμενε μια καταγάλανη παραλία και ένα μαγαζί στην ακτή που σκάει το κύμα. Εδώ να σημειώσουμε ότι μετά το εμβόλιο, σύμφωνα με τις οδηγίες των γιατρών, πρέπει ο εμβολιασμένος να αποφύγει τον ήλιο, το αλκοόλ και να ξεκουραστεί για τουλάχιστον 24 ώρες.
Τις δύο πρώτες οδηγίες τις ακολουθήσαμε, για την τελευταία υπάρχουν κάποιοι ενδοιασμοί. Το μαγαζί ξεπέρασε τις προσδοκίες μας και το φαγητό του ήταν εξαιρετικό. Εναλλακτική επιλογή για φαγητό εκεί κοντά και από τα πιο φημισμένα εστιατόρια του νησιού, το «Αλλού γι΄Αλλού», το οποίο υποσχεθήκαμε ότι θα επισκεφτούμε την επόμενη φορά.
Φύγαμε από την Ποσειδωνία και το υπέροχο «Ono Concept», μισή ώρα πριν την άφιξη του πλοίου και όπως ήταν φυσικό, φτάσαμε στο λιμάνι πρώτοι από το πλοίο. Έτσι σκεφτήκαμε, αφού είχαμε χρόνο, να ολοκληρώσουμε την επίσκεψή μας με ένα δροσιστικό παγωτό στην πλατεία Μιαούλη, εκεί κοντά. Ίσως φταίει το παγωτό, ίσως φταίει η θάλασσα, αλλά εμείς το πλοίο το χάσαμε και ας κάναμε εκατοστάρι όταν το είδαμε να λύνει στα σκοινιά.
Εντέλει πήραμε το επόμενο που έφευγε σε δέκα λεπτά, αλλά η κατάσταση που επικρατούσε εκείνη τη στιγμή, ίσως να ήταν λίγο πιο ταραγμένη από όσο περιγράφω.
Αποχαιρετώντας τη Σύρο στο καράβι της επιστροφής όλοι γελάγαμε με την γκάφα μας, αλλά ξέραμε ότι θα έχουμε να θυμόμαστε μια αστεία ιστορία για τότε που κάναμε το εμβόλιο, που ζήσαμε μια πανδημία, που χάσαμε ένα καράβι, για τότε που η ζωή πάτησε πάλι το restart.
Μέχρι το επόμενο pause, μη ξεχάσετε να ζήσετε ελεύθεροι, με κάθε έννοια.