Έχουμε και λέμε: Τις τελευταίες μέρες η χώρα συνταράσσεται από δημοσίευμα του Βήματος της Κυριακής, το οποίο υποστηρίζει πως έγινε αλλοίωση των διαλόγων του σταθμάρχη της Λάρισας, τη μοιραία νύχτα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 57 νεκρούς, με σκοπό να αποφευχθεί η διάχυση πολιτικών ευθυνών
Έκτοτε μεσολάβησαν: Ο πόλεμος ανακοινώσεων μεταξύ του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη και του δημοσιογραφικού ομίλου Alter Ego Media, συμφερόντων του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία και μιντιάρχη Βαγγέλη Μαρινάκη (οποιαδήποτε σχέση με τον γράφοντα πλήρως συμπτωματική), του οποίου το «Βήμα» αποτελεί ναυαρχίδα. Η κατάθεση πρότασης μομφής με πρωτοβουλία ΠΑΣΟΚ και τη στήριξη από το σύνολο της αντιπολίτευσης. Η χυδαία τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ, Μιχάλη Ταμήλου και η διαγραφή του από την ΚΟ της κυβερνώσας παράταξης. Η αλαζονική τοποθέτηση του πρώην υπουργού Μεταφορών και υπαίτιου εν πολλοίς για την έκβαση της τραγωδίας, Κώστα Αχ. Καραμανλή και το γκροτέσκο του χειροκροτήματος . Μια δεύτερη αποκάλυψη, που αφορούσε την επίσκεψη του υπουργού Επικρατείας Σταύρου Παπασταύρου του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και διευθυντή γραφείου του πρωθυπουργού, Γιάννη Μπρατάκου στο σπίτι του Βαγγέλη Μαρινάκη, οδήγησε στην αποπομπή αμφοτέρων δια… της παραιτήσεως, και ήρθε εν τω μέσω της διαδικασίας να δυσχεράνει έτι περαιτέρω το κλίμα για την κυβέρνηση.
Το αποτέλεσμα είναι μια Πύρρειος νίκη για την κυβέρνηση, αφού παρότι η πρόταση δυσπιστίας απορρίφθηκε καταγράφονται τα εξής δύο δεδομένα: Πρώτον, η κυβέρνηση παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς έδωσε την εντύπωση ότι είναι όμηρος των ίδιων συμφερόντων τα οποία η ίδια ισχυρίστηκε ότι την πολεμούν (αν και αρνήθηκε επίμονα να τα κατονομάσει). Δεύτερον, διότι προκάλεσε την σύμπνοια της κεντροαριστερής-προοδευτικής αντιπολίτευσης, η οποία παρά τις όποιες διαφορές της μπόρεσε να δημιουργήσει μείζον πολιτικό γεγονός. Μεγάλος κερδισμένος εδώ το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος υπενθύμισε με τον πλέον έντονο τρόπο την παρουσία του και κατέδειξε πως η Βουλή παραμένει ακόμη κρίσιμο πεδίο παραγωγής πολιτικής.
Γίνεται πλέον εμφανές πως η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να συμπεριλάβει τον Κώστα Αχ. Καραμανλή στα ψηφοδέλτια της ΝΔ και η εικόνα συγκάλυψης που έχει εμπεδωθεί στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ένα χρόνο μετά το τραγικό δυστύχημα του στοιχίζει προσωπικά και πολιτικά. Το «κριθήκαμε στις εκλογές» δεν στέκει πλέον ως επιχείρημα.
Πολύ περισσότερο, η συνθήκη των ευρωεκλογών είναι ικανή να δημιουργήσει ταχύτατες πολιτικές εξελίξεις. Δεδομένου ότι τα Τέμπη παραμένουν κεντρικό πολιτικό ζήτημα –μετά τον επίμονο αγώνα των συγγενών των θυμάτων και εκατομμύρια πολιτών- και η κυβέρνηση κρατάει τον «μουτζούρη» της ευθύνης στα χέρια της δεν αποκλείεται μια επανάληψη του προηγούμενου του 2009. Τότε, η κυβέρνηση Καραμανλή κατέρρεε υπό το βάρος της ανικανότητάς να διαχειριστεί το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικά πυρά.
Η εκλογική συνέπεια αυτής της διάψευσης της κυβερνητικής ικανότητας να διαχειρίζεται κρίσεις, αποτυπώθηκε εκείνη την περίοδο στην κάλπη και δεν ήταν άλλη από την αποσυσπείρωση του εκλογικού κοινού της κυβερνώσας παράταξης, με μοιραία αποτελέσματα για την ίδια. Δεκαπέντε χρόνια μετά και σε μια ιδιότυπη Μέρα της Μαρμότας αν η γενικότερη κοινωνική αποδοκιμασία για το μεγάλο εθνικό τραύμα των Τεμπών καταγραφεί και εκλογικά, θα σηματοδοτήσει ένα σπιράλ φθοράς από το οποίο καμία κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από όταν μπήκε.