Στις 23 Ιουλίου 2018, ημέρα που η πυρκαγιά στην Αττική άφηνε πίσω της καταστροφή και ανείπωτη θλίψη, μία ομάδα εθελοντών πυροσβεστών, πολλά χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τα φρικτά γεγονότα στο Μάτι και τον Νέο Βουτζά. Ο Μάρτιν Χόφμαν από την Ελβετία, ο Γερμανός Ντάνιελ Κάιφενχαϊμ, ο Ντέιβιντ Ζενζ, ο Ανδρέας Έρχαρντ και αρκετοί ακόμη συνάδελφοί τους, μέλη των SAFeRS, της εθελοντικής οργάνωσης υποστήριξης για πυρκαγιά και διάσωση, προσπαθούσαν εκείνες τις δύσκολες ώρες να επικοινωνήσουν με τους εθελοντές πυροσβέστες στο Νέο Βουτζά προκειμένου να ενημερωθούν για την κατάστασή των ίδιων και των οικογενειών τους. Άλλωστε με την ομάδα αυτή συνδέονται με μία μεγάλη φιλία που πηγαίνει πίσω στον χρόνο. Είχαν συναντηθεί πρώτη φορά το 2011 σε μία εβδομάδα εκπαίδευσης στη χώρα μας και από τότε διατηρούν σταθερή επαφή. Για πολλά καλοκαίρια τα μέλη των SAFeRS, έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα, παίρνοντας μέρος σε δύσκολες επιχειρήσεις κατάσβεσης φωτιάς.
Όλο αυτό το διάστημα, έχουν αναπτύξει στενές σχέσεις με Έλληνες εθελοντές στους οποίους προσέφεραν, αλλά και εξακολουθούν να προσφέρουν πολύτιμη εκπαίδευση. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχουν καταφέρει να εξασφαλίζουν μέσα από δωρεές πλήρως εξοπλισμένα πυροσβεστικά οχήματα, τα οποία αν και παροπλισμένα βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο, έχουν ήδη εξοπλίσει αρκετούς εθελοντικούς σταθμούς στην Αττική, τη Χαλκιδική, την Ικαρία, τους Φούρνους, τη Σαντορίνη, την Εύβοια και την Κεφαλλονιά. Ένα τέτοιο όχημα μετέφεραν στον Νέο Βουτζά το 2014 όταν διαπίστωσαν την ανάγκη να ενισχυθεί ο εθελοντικός σταθμός. Πέντε χρόνια αργότερα, οι SAFeRS, επέστρεψαν στην περιοχή, αυτή τη φορά παραδίδοντας δύο μεγάλα πυροσβεστικά οχήματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ήδη από τους Έλληνες εθελοντές.
«Αμέσως μετά την καταστροφική πυρκαγιά στον Νέο Βουτζά, κάναμε έκκληση για δωρεές, όχι μόνο για τον πυροσβεστικό σταθμό αλλά και για τους εθελοντές του καθώς κάποιοι από αυτούς έχασαν το σπίτι τους», λέει ο Μάρτιν Χόφμαν, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της SAFeRS, που απασχολείται ως εθελοντής σε πυροσβεστικό σταθμό κοντά στη Ζυρίχη. «Το δίκτυο που έχουμε, μας βοήθησε να εντοπίσουμε δύο οχήματα, τα οποία παροπλίστηκαν το 2018. Αναλάβαμε να πείσουμε τον ιδιοκτήτη να μας τα προσφέρει σε προνομιακή τιμή αντί να τα πουλήσει σε ιδιώτες μέσα από δημοπρασίες. Χάρη σε μία μεγάλη δωρεά από ελληνική εταιρεία και μερικές μικρότερες δωρεές από ιδιώτες, καταφέραμε να αποκτήσουμε τα πυροσβεστικά και να τα ετοιμάσουμε για τη μεταφορά στην Ελλάδα», εξηγεί ο ίδιος.
Η αποστολή της οργάνωσης των SAFeRS, που έχει έδρα στη Γερμανία, έφτασε στο Νέο Βουτζά πριν από λίγες εβδομάδες. Η υποδοχή -αν και υπό βροχή- ήταν ενθουσιώδης. «Έχουμε εξαιρετική σχέση με αυτή την ομάδα. Αυτοί οι άνθρωποι κατανοούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εδώ. Έχουν πραγματικά τον εθελοντισμό μέσα τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να υποστηρίξουν την ιδέα αυτή να ενισχυθεί», λέει ο Ιωάννης Δαμιανόγλου, διοικητής του πυροσβεστικού σταθμού εθελοντών του Νέου Βουτζά, από το 2007, χρονιά που συστάθηκε ο σταθμός. Το σπίτι του ήταν το πρώτο που κάηκε στην περιοχή, αλλά εκείνος δεν έφυγε ούτε λεπτό από τη μάχη της φωτιάς. «Ο κρατικός μηχανισμός τα έκανε όλα ανάποδα», θα πει καθώς μου περιγράφει τα τραγικά γεγονότα εκείνης της μέρας.
«Η ενίσχυση του σταθμού με τα πυροσβεστικά οχήματα από τους SAFeRS, ήρθε την κατάλληλη στιγμή καθώς και τα δύο ήταν αναγκαία για την περιοχή. Μαζί με αυτά, μας προσέφεραν 100 στολές, κράνη, γάντια και μπότες, δύο σωστικές συσκευές για απεγκλωβισμό, επαγγελματικούς φακούς και ειδικούς φάρους για τα οχήματα που κοστίζουν από 1.000 ευρώ ο καθένας. Τις μέρες που τους φιλοξενήσαμε, μας έκαναν ειδική εκπαίδευση, για το πώς λειτουργούν τα οχήματα, πώς να πετάμε το νερό και τον αφρό», επισημαίνει ο Ιωάννης Δαμιανόγλου.
Οι SAFeRS, έχουν καταγράψει τα προβλήματα και τις ελλείψεις σε περιοχές της Ελλάδας και κυρίως στα νησιά. Η προσπάθειά τους είναι να κρατήσουν και τα επόμενα χρόνια αναμμένη τη «φλόγα» της προσφοράς. «Παρατηρούμε την τάση όλο και περισσότερων κοινοτήτων να προσπαθούν να οργανωθούν για περιπτώσεις ανάγκης. Ένας εθελοντικός πυροσβεστικός σταθμός με την κατάλληλη κατάρτιση των μελών του είναι ό,τι πιο αποτελεσματικό», τονίζει ο Μάρτιν Χόφμαν. «Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες συχνά όμως στερούνται εξοπλισμού καθώς είναι υπερβολικά δαπανηρό να αγοραστεί καινούργιος. Πιστεύουμε λοιπόν ότι η συμβολή μας κατ’ αυτόν τον τρόπο έχει έναν αντίκτυπο και αυτός μας κρατάει για να συνεχίζουμε την προσπάθειά μας», καταλήγει.